سرلشکر فیروز آبادی:


نیروی دریایی سپاه، نیروی خط مقدم جمهوری اسلامی است
سپاه نیوز: رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، نیروی دریایی سپاه را نیروی دریایی خط مقدم جمهوری اسلامی ایران توصیف کرد.
به گزارش خبرنگار سپاه نیوز؛ سردار سرلشکر بسیجی دکتر حسن فیروزآبادی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح صبح امروز (یکشنبه) در دومین روز همایش فرماندهان و مسئولین نیروی دریایی سپاه که در مشهد برگزار میشود با اشاره به عزت، صلابت و اقتدار نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران گفت: نیروی دریایی سپاه امروز نیروی دریایی خط مقدم جمهوری اسلامی ایران است.
سرلشکر فیروز آبادی با اشاره به حضور نیروهای آمریکایی در کشور های منطقه اظهار داشت: نیروهای آمریکایی (زمینی، دریایی، هوایی) در کشورهای منطقه از جمله کویت، قطر، بحرین و امارات مستقر شدهاند البته از این استقرار نمیتوان استنباط حمله به ایران را داشت چرا که چنین چیزی نه به ذهن رهبران آن خطور میکند نه نظامیان.
وی با اشاره به حضور ناو هواپیما بر آمریکا در خلیج فارس گفت: چند روز پیش اتفاق شیرینی افتاد و ناو هواپیما بر " جرج واشنگتن " وارد خلیج فارس شد، در گذشته رسانهها حضور ناوگان آمریکایی را به مثابه حمله به ایران تعبیر میکردند اما فرمانده ناوگان آمریکا در منطقه طی سخنانی این حضور را به منظور پشتیبانی جنگ افغانستان و مبارزه با دزدان دریایی اعلام کرد که از این واضحتر و شیرینتر نمیتوان گفت که ما با شما کاری نداریم.
رئیس ستاد کل نیروهای مسلح با اشاره به توجیه حضور نیروهای آمریکا در پایگاههای منطقهای گفت: دلیل اول آنکه آمریکا قول داده بود نیروهای خود را از عراق خارج کند و اگر میخواست آنها را به پایگاههای دور منتقل کند بسیار زمان بر و هزینه بر بود از این رو نیروهای آمریکایی به کشورهای منطقه منتقل شدند.
وی افزود: اشغال نظامی کویت، بحرین، قطر و امارات در واقع این کشورها را به پادگان نظامی آمریکا در منطقه تبدیل کرده و آنان انباردار تجهیزات نظامی آمریکا هستند.
سرلشکر فیروزآبادی با اشاره به تاثیر جنبشهای مردمی آمریکا در انتقال نظامیان تصریح کرد: با اوضاع بحرانی و حرکت های مردمی که در آمریکا وجود دارد همچنین آسیبهایی که آمریکا با سلاحهای تشعشع دار خود به سربازانش زده و آنها را به بیماریهای روانی مبتلا کرده، این سربازان پس از بازگشت از عراق به جنبش وال استریت پیوستند آمریکایی ها از این ترسیدند که با بازگشت بقیه سربازان جنبش وال استریت به نهضت تبدیل شده و آنها را دچار مشکل کند.
رئیس ستاد کل نیروهای مسلح پیرامون توجیه دیگری که از حضور نظامیان آمریکا در منطقه میشود گفت: به دلیل آنکه محور اصلی راهبرد جنگ طلبانه آمریکا امروز متوجه چین شده است کشورهای قطر، بحرین ، امارات و کویت جزو نزدیکترین نقاط به چین به شمار میرود.
وی در ادامه اظهارداشت: متاسفانه برخی در داخل میخواهند با اهداف سیاسی به نحوی القاء کنند که این پایگاه ها به دلیل حمله به ایران شکل گرفته و باید مراقب بود و کوتاه آمد اما اذعان نیروهای آمریکایی و فرمانده ناوگان آمریکا چیز دیگری است که علتش حضور مقتدر ، بیداری، ایمان و بصیرت رزمندگان نیروی دریایی ماست که در خلیج فارس و دریای عمان مستقر هستند.
رئیس ستاد کل نیروهای مسلح در پایان با تاکید بر اینکه دشمنان همواره از عزت خدادادی و الهی ملت ایران و رزمندگان نیروی دریایی سپاه در هراسند گفت: بیش از یکسال است آنها به ما التماس میکنند که علائمتان را برای زمان عملیات نظامی به ما بگویید پاسخ ما به آنها این بوده که همواره برابر مقررات بین المللی عمل میکنیم و این رعب و وحشت دشمنان ناشی از عزت ، سربلندی، اقتدار و صلابت نیروهای مسلح است.

:: موضوعات مرتبط: نیروی دریایی , ,

|

امتیاز مطلب : 12

|

تعداد امتیازدهندگان : 3

|

مجموع امتیاز : 3

به گزارش حوزه دفاعي - امنيتي باشگاه خبرنگاران، سردار سرلشکر قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در همایش فرماندهان و مسئولین نیروی دریایی سپاه که در مشهد مقدس برگزار می شود، دوران پس از جنگ را فرصت مغتنمی برای شناخت و معرفت دفاع مقدس توصیف و تصریح کرد:این معرفت از چند جهت حاصل شد و معرفت و شناختی که ما اکنون نسبت به سال‌های جنگ تحمیلی کسب کرده‌ایم آن زمان با این عمق وجود نداشت.

سرلشکر سلیمانی با اشاره به خصوصیات دشمن از صدام به عنوان دژخیمی خون‌ریز یاد کرد و افزود: ویژگی‌ها، صفات و اخلاق حاکم بر دشمن به ما کمک می‌کند که حقیقت راه و استقامت و پایمردی را که در این مسیر داشته‌ایم بشناسیم.

وی جنگ‌هایی را که پیرامون کشورمان در سال‌های اخیر رخ داده را شاهد و مبین عظمت و بزرگی جنگ تحمیلی خواند و اظهار داشت: دفاع مقدس تنها جنگی بود که نماد حقیقی تمام عیار یک مذهب و شاخص های آن در اخلاق، عقیده، رفتار و سایر سطوح را تبلور بخشید.

فرمانده نیروی قدس سپاه اظهار داشت: در دریای جنگ تحمیلی یک فکر انحرافی یافت نمی‌شود، در حالی که در جریانی با مبنای عقیدتی تفکرات انحرافی همواره به عنوان آسیب زننده آن جریان وجود داشته است.

وی با بیان اینکه همه چیز جنگ حقیقی بود و نشانه کاذبی در آن یافت نمی شد گفت: دلیل آنکه دفاع مقدس امروز به دایرة المعارفی که هر روز به شمار تشنگانش افزوده می‌شود تبدیل شده، حقیقت راستینی است که از هر گونه کذبی مبراء است.

سرلشکر سلیمانی با اشاره به دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی آنرا به 3 دوره تقسیم و تصریح کرد: دوره اول انقلاب دوره جوشش‌ها بود، دوره دوم دوران پیروزی‌ها و سومین دوره بیداری‌ها است که در اثر این پیروزی‌ها به وجود آمد.

وی دستاورد معنوی انقلاب اسلامی را ایجاد حرکتی با شعار جدید دینی توصیف کرد و افزود: انقلاب اسلامی ایران حرکتی جدید را با نام و شعاری نو به نام اسلام به وجود آورد که موجب پیروزی‌های بزرگ و سرنگونی و تصرف پایگاه‌های مهم دشمن شد.

فرمانده نیروی قدس سپاه با مقایسه وضعیت ایران قبل و بعد از استقرار جمهوری اسلامی به بی‌‌بصیرتی‌های برخی از اعراب در عدم درک انقلاب اسلامی اشاره کرد و اظهار داشت: اعراب، ایران زمان شاه را که شریک دشمنان‌شان بود تحمل می‌کردند، اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که ایران هزینه‌های مقابله با دشمنان آنان را بر عهده گرفت با حسادت و حساسیت برخی از آنها روبرو شده است.

وی دومین تاثیر انقلاب اسلامی را اثر ساختاری عنوان و تصریح کرد: نفس این ساختار انقلاب ساز بود که خود منجر به شکل گیری برخی جوششها، نهضت ها و حرکت های اسلامی شد و اینکه امام خمینی(ره) در سال 68 فرمودند: "‌ما انقلاب‌مان را صادر کردیم" تکیه ایشان بر جوشش های نهضتی بود که در دنیا پدید آمده بود.

سرلشکر سلیمانی صدور انقلاب اسلامی را در شکل گیری پایگاه های مبارزه با ظلم در اقصی نقاط جهان عنوان کرد و اظهار داشت: حزب الله لبنان در جنگ 33روزه با عنایت خداوند توانست مهم ترین ارتش مقابل اعراب را مغلوب کند، جنگ 22 روزه نیز برای قوای دشمن اعجاب انگیز بود.

وی بیداری‌هایی که در اثر این پیروزی‌ها به دست می آید را حاصل مرحله سوم دستاوردهای انقلاب اسلامی دانست و تصریح کرد: نتیجه این پیروزی ها و دستاوردها را در عصبانیت و واکنش دشمنان در صحنه سناریوهای تهدید و تحریم علیه کشورمان به راحتی می توان دید.

فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در پایان با اشاره به آمادگی های دفاعی و پیشرفت‌های حیرت انگیز ایران و تاثیر آن بر اردوگاه دشمنان انقلاب اسلامی گفت: امروز رشد و ارتقای توان نظامی و دفاعی جمهوری اسلامی ایران در حوزه های مختلف از جمله عرصه های موشکی، توان دریایی سپاه و تحولاتی که در این عرصه‌ها در کشور روی داده برای دشمنان قابل تحمل نیست.

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

آنچه باید توجه داشت میزان غنای سوخت اتمی مورد نیاز برای پیشرانه های هسته ای دریایی است. برای مثال راکتورهای جدید OK-900A که در ناوگان یخ شکن های آرکتیکای روسی استفاده می شود از اورنیوم 20 تا 90 درصد و به طور متوسط 60 درصد استفاده می کند.

بیش از 90 درصد تجارت ایران از طریق دریا صورت می گیرد و تقریباً همه نفت کشور توسط ناوگان کشتی های نفتکش منتقل می شود. کشتی های باری و نفتکش ایرانی سالانه مسافت های بسیاری را به 5 قاره دنیا می پیمایند. برای مثال، مسافت بندرعباس به عنوان مهمترین بندر تجاری ایران تا بندر مهم شانگهای در چین حدود 11000 کیلومتر است. همچنین برای رسیدن نفتکش های ایران از پایانه نفتی خارک به این بندر مهم جهان، حدود 780 کیلومتر مسیر طولانی تر هم می شود.

امروزه تقریباً همه کشتی های باربری و نفتکش دنیا از سوخت های فسیلی استفاده می کنند. کشتی های نفتکش به طور معمول بین 15 تا 25 سال و کشتی های باربری نیز دستکم 20 سال عمر می کنند. هر چند سوخت های فسیلی برای کشتی ها به دلیل اینکه از ساده ترین مشتقات نفت خام هستند بسیار ارزان تمام می شوند اما استفاده از این نوع سوخت های فسیلی باعث تولید میزان بسیار زیادی سولفور در سال می شود. هر کشتی باربری بزرگ در سال 5 هزار تن سولفور تولید می کند که معادل میزان ایجاد شده از این ماده توسط 50 میلیون دستگاه خودرو است.

همانطور که مهرداد بذرپاش نماینده مردم تهران در مجلس اعلام کرده، نمایندگان ملت به دنبال طرحی هستند که بر اساس آن، دولت مکلف می شود بر حوزه صنعت و معدن در طراحی جدید تکنولوژی موتورهای نفتکش و ناوها تمرکز جدی داشته باشد.

به گفته وی، ایران باید تکنولوژی را در حوزه موتورهای کشتیها داشته باشد که کشتی ها بتوانند مسافت طولانی را بدون سوختگیری مجدد طی کنند و نفتکشها نیز آسیب کمتری ببینند.

پیش از این نیز عباسپور سخنگوی کمیسیون صنایع و معادن مجلس با تاکید بر اینکه این ظرفیت علمی وساخت موتورهای جدید که نیازمند سوخت گیری در بنادر کشورهای دیگر نباشند، در ایران وجود دارد، یادآور شده بود که این تغییر و طراحی می تواند تغییرات مصرف سوخت را در بحث پیشرانه ها به دنبال داشته باشد و جلوی شیطنت برخی کشورها علیه ایران را بگیرد.

بررسی های مشرق نشان می دهد در دنیا کشتی غیرنظامی غول پیکیری وجود دارند که از پیشرانه اتمی بجای فسیلی استفاده می کنند، میزان انرژی آزاد شده از هر کیلوگرم سوخت هسته ای با اورانیوم 3٪ غنی شده، تقریباً 260 برابر همین مقدار سوخت فسیلی است.

اما آنچه باعث شده تا کنون پیشرانه هایی با سوخت فسیلی یکه تاز باشند مسائلی غیر از حساب و کتاب های مستقیم است. در واقع مسائل ایمنی در پیشرانه های اتمی بسیار چالش برانگیز هستند به طوریکه یکی از مشکلات پیش روی کشتی های کاربر این پیشران، مسائل بیمه ای و ارقام بالای آن است. از اینرو بیشتر سازندگان بزرگ کشتیهای تجاری، چندان تمایلی به صرف هزینه برای توسعه راکتورهایی که شرایط استفاده غیرنظامی را برآورده کند نداشتند.

اما در سال های اخیر خبرهای متعددی از گرایش مجدد برخی کشورها نظیر آمریکا و چین به سوی پیشرانه های هسته ای برای شناورهای تجاری منتشر شده است. پیشرفت فناوری تجاری هسته ای که منجر به کاهش هزینه های تولید، افزایش ایمنی، کاهش نیاز به سوختگیری مجدد که خود دردسرهای فراوانی به همراه دارد از جمله عواملی است که بار دیگر مزیت های این نوع پیشرانه ها را برای کشتی های غیرنظامی پررنگ کرده است.

پیشرانه های هسته ای بسته به سطح فناوری هر 4 سال، 13 تا 15 سال و در نمونه های جدید 25 تا 30 سال نیاز به سوختگیری دارند و دوره عمر آنها کاملاً با پیشرانه های فسیلی قابل رقابت است.

نگاهی به چند نمونه از کشتی هایی که از پیشرانه اتمی استفاده کرده یا می کنند خالی از لطف نخواهد بود:

کشتی باربری و مسافربری NS Savannah با میزان جابجایی 21800 تن و طول 181.66 متر از یک راکتور 74 مگاوات برخوردار بوده و به سرعت حدود 39 تا 44.4 کیلومتر بر ساعت می رسد. این کشتی آمریکایی از 1964 تا 1972 در خدمت بوده است و سازندگان آن بیشتر اثبات فناوری را مد نظر داشته اند تا ارزش افزوده اقتصادی.

کشتی باربری آلمانی Otto Hahn با جابجایی 25790 تن دارای یک راکتور 38 مگاوات بوده و بیشینه سرعت 29 کیلومتر بر ساعت را ثبت نمود. این شناور 164.3 متری از 1968 تا 1979 با پیشرانه اتمی در حال سرویس دهی بوده و حدوداً هر چهار سال سوختگیری می کرده است.

نمونه های مختلف کشتی های یخ شکن اقیانوسی رده «آرکتیکا» از 1975 تا کنون در شوروی سابق و روسیه در حال خدمت هستند. میزان جابجایی انواع آن بین 23هزار تا 25840 تنبوده و از سه راکتور 90 مگاواتی یا دو راکتور 171 مگاوات در نمونه های آخر بهره مند هستند. سرعت این شناروهای 148 تا 159 متری حدود 38.2 کیلومتر بر ساعت بوده و در نمون های اول هر چهار سال یکبار سوختگیری می کردند.


کشتی باربری و یخ شکن Sevmorput با 61880 تن جابجایی از یک راکتور KLT-40 با توان 135 تا 171 مگاوات استفاده می کند. سرعت آن به 38.5 کیلومتر بر ساعت رسیده و سوختگیری آن یکبار برای کل دوره عمر بوده است. این کشتی 260.3 متری روسی از 1988 در حال سرویس دهی است. راکتور مورد استفاده در این کشتی در یک نوع یخ شکن دیگر هم مورد استفاده قرار گرفته است.


هر چند هزینه ساخت یک پیشرانه اتمی نسبت به نمونه ای با سوخت فسیلی با همان توان، بیشتر است اما هزینه کلی در دوره عمر آن بسیار کمتر از این پیشرانه های مرسوم است. به عنوان مثال، هزینه های سوختگیری در هر بندر برای کشتی هایی با پیشران اتمی، حذف شده در حالی که کشتی های معمول باید یا کل سوخت مورد نیاز را (در صورت امکان!) حمل کنند که حجم مفید بار قابل حمل را کاهش می دهد و یا به صورت مداوم در طی مسیر برای سوختگیری از مسیر خارج شده و در بندرها توقف کنند.

از سوی دیگر هر چند نسبت وزن به توان تولیدی برای یک پیشرانه اتمی سیکل بخار تا حدود 5.4 و برای پیشرانه اتمی توربین گاز تا 1.5 برابر یک پیشرانه دیزلی می رسد اما در واقع باید حجم سوختی که باید برای طی مسافت مورد نظر حمل می شود را نیز در نظر گرفت.

در این صورت در مقایسه دو پیشرانه اتمی فوق با نوع دیزلی، وزن پیشران دیزلی به علاوه سوخت مورد نیاز برای 10 روز سفر با سرعت 20 گره دریایی(37 کیلومتر بر ساعت) به ترتیب 1.07 و 3.86 برابر است. این در حالی است که اولاً برای سفرهای طولانی تر، وزن و حجم سوخت فسیلی باز هم بیشتری نیاز است. ثانیاً آمار فوق بر اساس تحقیقاتی روی پیشران های موجود در دهه 1990 بررسی شده و برای نمونه های جدید در حال توسعه پیشرفت پیشرانه های اتمی بسیار قابل توجه و بیشتر از کاهش مصرف سوخت موتورهایی با سوخت فسیلی بوده است.

همانطور که گفتیم حجم سوخت مورد نیاز برای یک سفر دریایی متوسط رو به بالا میزان زیادی از حجم مفید بار را اشغال می کند در حالی که پیشرانه های اتمی جدید با چند ده کیلوگرم اورانیوم امکان سفر دریایی تا 40 برابر شعاع کره زمین را می دهد.

توجه داریم چگالی اورانیوم حدوداً 20 برابر چگالی سنگین ترین نوع سوخت فسیلی کشتی ها است بنابراین هر کیلوگرم از آن یک بیستم مقدار مشابه از سوخت فسیلی فضا اشغال می کند. اگر کشتی Sevmorput را معیار مقایسه قرار دهیم در حالی که برای چند ده سال دریانوری 150.7 کیلوگرم اورانیوم در راکتور آن قرار داده شده، حجم سوخت فسیلی مورد نیاز برای این مدت چند صدهزار برابر حجم این مقدار اورانیوم است که دریافت و ذخیره آن هم زمان زیادی لازم داشت. بنابراین در یک دوره عمر طولانی، پیشرانه های اتمی در صورت حل کامل مشکلات پیش گفته، بسیار مناسب تر از انواع فسیلی هستند.

البته سایر کاربری های پیشرانه اتمی دریایی کماکام به قوت خود باقی است. علاوه بر ناوهای هواپیمابر و زیردریایی های حامل موشک های بالستیک، در سالهای اخیر زیردریایی های تهاجمی رده وزنی متوسط نیز با پیشرانه های کم حجم و با یکبار سوختگیری برای همیشه ساخته شده اند. با توجه به اینکه این نوع پیشرانه ها احتیاج به اکسیژن ندارند بنابراین مدت زمان زیر آب ماندن زیردریایی های جدید نیز بسیار افزایش یافته است. امروزه کاربرد این راکتورها علاوه بر شناورهای دریایی نظامی کوچکتر مانند زیردریایی های کلاس متوسط، رزمناوها و ناوشکن ها در شناورهای لجستیکی هم مورد توجه بوده و در زمینه غیر نظامی هم سازندگان بزرگ، طرح هایی برای بازگشت به کشتی های باربری با سوخت اتمی را ارائه داده اند.

به گزارش مشرق، میزان ارتباط فناوری راکتور های دریایی با کوچکترین نمونه های تولید برق نیز از مواردی است که توجه به آن توجیه اقتصادی سرمایه گذاری روی چنین فناوری را روشن تر می سازد. در واقع فناوری راکتورهای رده کوچک و رده میکرو با ضریب ایمنی بالا دارای مشابهت های زیادی است و رویکرد کشورها به ایجاد نیروگاه های کوچک در تعداد بیشتری از مناطق می تواند با توسعه راکتورهای کوچک برای شناروهای دریایی همپوشانی داشته باشد. در نتیجه هزینه های توسعه این فناوری تعدیل می شود.



رویکرد کشورهای صاحب فناوری در شرایطی که تلاش می کنند وابستگی خود را به سوخت های فسیلی و نفت کشورهای جهان سوم کمتر کنند عاملی است که در نظر گرفتن آن می تواند انگیزه شروع حرکت در زمینه ساخت پیشرانه های اتمی دریایی را تقویت کند. توجه داریم از این کشورها بعید نیست پس از توسعه و همه گیر کردن چنین پیشرانه هایی در محصولات خود با وضع قوانین سختگیرانه و به بهانه هایی مانند حفاظت از محیط زیست، محدودیت های فراوانی را برای کشورهای دیگر ایجاد کنند.

هر چند عمق دانش هسته ای کشور بسیار بالا بوده و سطح کارهای تحقیقاتی متخصصان و پژوهشگران کشورمان در رده کارهای قابل توجه جهانی است با این وجود هنوز هم سطح صنعت و فناوری هسته ای کشورمان برای دنیا کاملاً شناخته شده نیست. به عنوان مثال کمتر کارشناس خارجی باور داشت ایران پس از عدم توفیق در خرید سوخت مورد نیاز راکتور تحقیقاتی تهران با غنای 20٪ در مدت کوتاهی موفق به ساخت بومی و رساندن آن به مراحل استفاده صنعتی شود. بنابراین ضمن اینکه دانش به عنوان نیمی از راه در اختیار متخصصان کشورمان است، فناوری هم به عنوان نیمه اصلی و تکمیل کننده برای موجود شدن محصول با تلاش و برنامه ریزی توسط فرزندان این مرز و بوم قابل دستیابی است.

آنچه باید توجه داشت میزان غنای سوخت اتمی مورد نیاز برای پیشرانه های هسته ای دریایی است. برای مثال راکتورهای جدید OK-900A که در ناوگان یخ شکن های آرکتیکای روسی استفاده می شود از اورنیوم 20 تا 90 درصد و به طور متوسط 60 درصد استفاده می کند و راکتور KLT-40 در کشتی Sevmorput به طور معمول با اورانیوم 30 تا 40 درصد یا 90 درصد کار می کند.

بنابراین برای رسیدن به پیشرانه های اتمی، صنعت هسته ای کشور ناگزیر از ارتقاء سطح غنی سازی هسته ای به میزان متوسط راکتورهای جدید دریایی یعنی 50 تا 60 درصد خواهد بود.

این کار با توجه به وضع تحریم های جدید و بهانه تراشی برای تحویل ندادن سوخت به نفتکش های ایرانی می تواند گام مؤثری برای خنثی و بی اثر کردن این تحریم ها و قدمی پیش دستانه برای جلوگیری از متوقف کردن یا دریافت عوارض و مالیات های بسیار سنگین از کشتی هایی با سوخت فسیلی در سال های نچندان دور باشد.

:: موضوعات مرتبط: نیروی دریایی , ,

|

امتیاز مطلب : 9

|

تعداد امتیازدهندگان : 4

|

مجموع امتیاز : 4

صداخفه کن های امروزی در سه مدل تولید میشوند :
1- ساده 2- رفلکسی 3- شبکه ای .

ساختار کلی صداخفه کن ها بسیار ساده و ابتدایی میباشد البته صداخفه کن های مدرن دارای پیچیدگی های خاص خود هستند که در ادامه به آنها نیز خواهیم پرداخت . در کل صدای حاصل از شلیک گلوله را میتوان معلول دو چیز دانست : 1- صدای بم انفجار باروت . 2- صدای سوت شکلی که از شکافته شدن هوا توسط مرمی بوجود می آید . یک صداخفه کن به طور کلی از چند استوانه تو در تو تشکیل شده . هر کدام از این استوانه ها بر روی خود دارای تعداد زیادی سوراخهای ریز و درشت هستند . و ما وقتی صداخفه کن را به لوله سلاح وصل میکنیم در واقع یک استوانه با دهها سوراخ و کانال تو در تو به لوله سلاح افزوده ایم .
گاز حاصل از انفجار باروت پس از خروج از لوله اصلی وارد فضای آزاد نمیشود ( در سلاح های معمولی دقیقا همین امر موجب شنیده شدن صدای شلیک میشود ) بلکه وارد صداخفه کن شده و در دهها سوراخی که ذکر کردیم اصطلاحا < گم > میشود . تنها مقدار کمی از گاز باروت مستقیما و بدون عبور از سوراخها و کانالهای درون صداخفه کن وارد فضای آزاد میشود که آنهم قابل چشم پوشی است . قسمت دوم مشکل ما یعنی صدای سوت شکل حاصل از شکافته شدن هوا توسط گلوله ( که معمولا سرعتی فراتر از سرعت صوت دارد ) نیز توسط صداخفه کن ها مرتفع میشود که این کار به شکل زیر صورت میگیرد :
قطر داخلی ترین لوله صداخفه کن که گلوله از آن عبور میکند بسیار نزدیک به کالیبر گلوله انتخاب میشود . نتیجه این کار افت تدریجی فشار گاز باروت در طول لوله صداخفه کن و کاهش انرژی جنبشی گلوله است . حالا از سرعت و صدای سوت شکل گلوله کاسته شده همین و بس !
آقای هیرام ماکسیم در ابتدای طراحی و ساخت این وسیله متوجه شد که با توجه به سرعت بسیار زیاد گازهای خروجی از لوله نمیتواند به یکباره عمل پایین آوردن سرعت مرمی و فشار گازهای خروجی را انجام بدهد . همینطور مطلبی که آقای ماکسیم دریافت این بود که میزان حجم این گازهای خروجی زیاد نمیباشد . سپس او توانست با انحراف مسیر خروج گاز و با هدایت آن درون حفره هایی از سرعت زیاد آن بکاهد و در نتیجه بخش بسیار زیادی از صدای حاصل از شلیک کاسته شود . به دلیل پایین آمدن فشار گاز باروت در طول لوله صداخفه کن سرعت مرمی نیز کاهش می یافت ( البته طول صداخفه کن بستگی بسیار زیادی به نوع فشنگ سلاح دارد ) . همینطور باید به این نکته توجه داشت که ساختمان هر صداخفه کنی متناسب با سلاح مورد نظر طراحی میشود . مثلا نمیتوان از صداخفه کن ویژه کلت 45 در تپانچه برتا استفاده کرد و یا از صداخفه کنی که برای m-16 طراحی شده است در سلاح g3 استفاده نمود .
اولین نمونه های آزمایشی صداخفه کن ها دارای طول و یا قطر بسیار زیادی بودند . طبعا این طول و یا قطر بسیار از قدرت تحرک تیرانداز می کاست . این مدلها در حقیقت لوله ای بود که چندین برش ساده در فواصل معینی از هم داخل آن قرار میگرفت .
سپس با ساخت یک مغزی حلزونی شکل و قرار دادن آن در یک لوله توانست میزان قابل توجهی از طول و قطر صداخفه کن را کاهش دهد . البته صداخفه کن های حلزونی به دلیل آنکه موجب انحراف مرمی میشوند مورد استفاده قرار نمیگیرند .
صداخفه کن ها معمولا 95 درصد صدای حاصل از شلیک گلوله را در خود خنثی میکنند . دقیقا همین مکانیزم در منبع اگزوز ماشین ها و ورودی کمپرسورها بکار برده میشود . این مکانیزم در ذهن آقای ماکسیم به ایده ای تبدیل شد که وی در سال 1930 از آن پرده برداری کرد ایده سیستم تهویه مطبوع بی صدا برای ساختمانهای بزرگ .

:: موضوعات مرتبط: سلاح گرم , ,

|

امتیاز مطلب : 14

|

تعداد امتیازدهندگان : 3

|

مجموع امتیاز : 3

VSS كه مخفف Vintovka snaiperskaja spetsialnaya می باشد و به معنی تفنگ دوربین دار مخصوص است برای عملیات های ویژه طراحی شد. این اسلحه كه در TSNIITockMash یا انستیتو مركزی طراحی ماشین آلات دقیق توسط تیمی به رهبری پتر سردیوكوف طراحی شد قرار است جایگزین بعضی از كلاشنیكف ها و آكا-ام هایی شود كه به ساكت كننده مجهز می شدند تا در عملیات های ویژه شركت كنند از جمله عملیات های SpetNaz و كی جی بی و ام وی دی.

برای بدست آوردن قدرت نفوذ به جلیقه های ضد گلوله سازنده سلاح می بایست از گلوله هایی با سرعت زیر صوت و همانند گلوله ی 7 ممیز 62 صدم در 39 م م منتها با كالیبر 9 م م استفاده كند. گلوله های جدید مورد استفاده در این سلاح بلند و سنگین هستند ( حدود 16 گرم ) و در دو مدل معمولی SP-5 و ضد زره SP-6 استفاده می شوند.

جدیدترین مرمی های ساخته شده برای این سلاح دارای یك هسته از جنس فولاد فشرده هستند كه از فاصله های حتی بیش از 300 یا 400 متر می توانند از تمامی انواع جلیقه های ضد گلوله عبور كنند. این سلاح از سال 1980 به خدمت گرفته شده و به طور بسیار گسترده در چچن بر علیه جدایی طلب ها استفاده شد.
معروفیت VSS بیشتر به خاطر قابلیت های پنهان كاری اش در عین قدرت نفوذ عالی با مرمی های سنگین است. اما برد مفیدش به 400 متر محدود شده است.





اسلحه VSS با فشار گاز مسلح می شود و قابلیت انتخاب حالات شلیك را دارد. پیستون گاز بلند این سلاح بر روی لوله قرار گرفته و گلنگدن چرخشی دارای گیره ها و قفل هایی در دریافت كننده است ( بالای محل اتصال خشاب ) كه برای مقاومت بیشتر به روش ماشین كاری ساخته می شوند. سیستم ماشه سلاح مستقیما از اسلحه AK-47 برداشته شده است. كلید ضامن و دسته مسلح كننده سلاح شبیه به اسلحه های سری AK هستند ولی برگه ناظم آتش یك دكمه اهرم صلیبی است كه در محافظ ماشه در پشت ماشه قرار دارد.




لوله در قسمت جلو دارای مجموعه ای از سوراخ های ریز است كه در داخل شیارها مته كاری شده اند و مستقیما به ساكت كننده سلاح میرسند. ساكت كننده یك قسمت اصلی سلاح شناخته می شود و برای نگهداری و یا حمل می توان آن را از سلاح جدا كرد. شلیك با سلاح بدون ساكت كننده به قطعات سلاح آسیب شدیدی می رساند... به همین دلیل حتی وقتی كه نیاز نیست باید با ساكت كننده آتش كرد.سیستم استاندارد هدف گیری آن شامل ریل های جانبی در كنار دریافت كننده است كه معمولا دوربین چهار ایكس مدل PSO-1 را بر روی آن سوار می كنند كه مخصوص شلیك با مهمات 9 در 39 م م است. هر نوع دوربین یا تجهیزات دید در شب دیگر هم بر روی این ریل ها سوار می شوند. مگسك های آن هم كه برای مواقع اضطراری مانند نبودن یا شكستن دوربین و غیره بر روی سلاح نصب شده اند شامل مگسك شكاف دار در عقب و تیغه ای در جلو است. مگسك عقبی برای فواصل تا 400 متر درجه بندی شده است.

قنداق چوبی اسكلت مانند آن ( تو خالی ) دارای تكه های لاستیك در ته آن است و می توان برای حمل یا نگهداری به صورت فشرده در فضای كم آن را از سلاح جدا كرد. تغذیه سلاح هم از خشاب های 10 یا 20 تیری است كه از جنس پلیمر ساخته می شوند.


كاليبر : 9 در 39 م م مهمات زیر سرعت صوت SP-5 & SP-6

عمل : اتوماتیك با قابلیت انتخاب حالت آتش . عمل با فشار گاز

طول : 894 م م

طول لوله : 200 م م

وزن : خالی 2600 گرم ... پر با دوربین PSO-1 ش 3410 گرم

خشاب : 10 یا 20 تیره

:: موضوعات مرتبط: سلاح گرم , ,

|

امتیاز مطلب : 15

|

تعداد امتیازدهندگان : 4

|

مجموع امتیاز : 4

بسمه تعالی

پذیرش اگهی به صورت رایگان

به مدت یکماه

 

در صورت درخواست

 

به قسمت نظر رفته و با فرستادن نظر

 

به ما اطلاع دهید

|

امتیاز مطلب : 3

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

تیرهای گلوله زنی غیرخفیف (با چاشنی مرکزی یا سنتر فایر) – Centrefire Cartridges



فشنگ های گلوله زنی سنترفایر فشنگ هایی هستند که چاشنی آنها در مرکز پایه پوکه شان مستقر شده و چاشنی مربوطه مستقل از بدنه فشنگ بوده و باید جداگانه ساخته و در پایه نصب شود. دو مزیت عمده این نوع فشنگ ها عبارتند از: 1- می توان از پوکه آنها دوباره استفاده کرد و با چاشنی گذاری و پرکردن آنها تا چند نوبت از آنها استفاده نمود. 2- بدلیل استقلال چاشنی می شود اندازه آنها را بزرگتر و پوسته آنها را محکم تر کرد تا باروت بیشتر و مرمی بزرگتری را حمل کنند و به این ترتیب می شود فشنگهای پرقدرت تولید کرد.

چاشنی و پایه چند نمونه سنترفایر – در این عکس: کالیبر 50، 6.5 و رمینگتون 223




مقایسه فشنگ ریم فایر (چاشنی لبه ای) با سنترفایر (چاشنی مرکزی) در ساختار و ابعاد


این نوع فشنگ در پی مشاهده ضعف قدرت فشنگ های ریم فایر (چاشنی لبه ای که در پست قبلی به آنها اشاره شد) و نامناسب بودن ساختار ریم فایر ها (بدلیل نازکی پوسته) برای حمل باروت بیشتر و مرمی بزرگتر در نیمه دوم قرن نوزدهم به بازار عرضه گردید.

تصویر مقایسه اندازه فشنگ های سنترفایر ( کالیبر 50 تا 5.62 ناتو) با خفیف




بدلیل تنوع بسیار زیاد مرمی و اندازه کالیبر در این دسته از فشنگ ها، امکان بررسی تمام آنها در یک پست وجود ندارد اما سعی می کنیم گروهبندی های مهم آنها را مورد بحث قرار دهیم.

انواع مرمی

سرگرد سربی - RNL – Round Nose Lead – مرمی سربی برهنه – که با وجود همه گیر شدن مرمی های پوشش دار، هنوز در بعضی فشنگ های قدیمی تر سلاح های کمری و مسلسل ها کاربرد دارد.

تصویر فشنگ سرگرد سربی


سرپخ سربی – FNL- Flat Nose Lead – مشابه نوع قبلی است اما نوک آن پخ خورده و صاف است. متداول در تیراندازی های به سبک غرب وحشی یا Cowboy Action Shooting که علاقه مندان خودش را دارد.

تصویر فشنگ سرپخ سربی



ضد زره – AP – Armor Piercing – مرمی سخت از جنس آلیاژهای فولاد یا تنگستن به شکل نوک تیز غالبا با پوشش غلاف نازک سربی یا مسی که این پوشش برای محافظ لوله تفنگ از خراشیده شدن توسط مرمی بکار می رود. اثر گذاری این مرمی روی هدف های غیر زره پوش (بدون جلیقه ضد گلوله) به کارآمدی نوع تمام فلزی آن نیست.

تصویر فشنگ ضد زره



روکش فلزی کامل – FMJ – Full Metal Jacket – (که فیلمی نیز به همین نام درباره جنگ ویتنام ساخته شده بود که در ایران اشتباها آنرا جلیقه تمام فلزی ترجمه کرده بودند) مرمی از یک هسته سربی که بطور در یک غلاف مسی یا مفرغی یا فولاد نرم پوشانیده شده و در هنگام برخورد با مانع کمترین میزان تغییر شکل را دارند و بیشتر کج می شوند تا اینکه بشکفند.

تصویر فشنگ با روکش فلزی کامل



روکش دار با سر نرم – JSP – Jacketed Soft Point – که اولین نمونه آن در اواخر قرن نوزدهم توسط اسلحه های انگلستان در منطقه دام دام Dum Dum در نزدیکی کلکته هندوستان ساخته و بکارگرفته شد و بعدا در ایران به فشنگ "دم دم" معروف گردید (کلنل محمد تقی خان پسیان از معروف ترین قربانیان این نوع گلوله در تاریخ ایران است). این مرمی مشابه نوع پوشش کامل است اما سر آن مثل نوک مداد لخت است و سرب آن بیرون زده است. این مرمی از استحکام نوع پوشش کامل و شکفتن و تخریب نوع سربی یا سرسوراخ برخوردارست. نوعی از آن که توسط کارخانه نازلر Nosler اختراع شده است دارای دو قسمت است و وصل مرمی به هم وصل شده تا ضمن شکفتن تیر در موقع برخورد از گسستن بیش از اندازه مرمی جلوگیری کند و پایه آن همچنان شکل خود را حفظ کند.

تصویر فشنگ روکش دار با سرنرم



تصویر فشنگ نازلر



روکش دار سر سوراخ – JHP – Jacketed Hollow Point – که تقریبا بلافاصله بعد از اختراع مرمی روکش دار با سرنرم توسط اسلحه سازی Woolwich در انگلستان اختراع شد، روکش کامل دارد و سرش سوراخ است و سریعتر از سایر نمونه ها می شکفد و میزان شکفتگی آن بیشتر از انواع دیگرست. نوعی از این مرمی دارای مغزی پلاستیکی در درون سر سوراخ فلزی آن است که وجود مغزی باعث حفظ شکل کامل بالستیکی مرمی شده و دقت و برد آن را بالا می برد در حالیکه در هنگام برخورد به شکفتن آن نیز کمک می کند.

تصویر فشنگ روکش دار سر سوراخ



مرمی انفجاری – Exploding Bullet – که در مرمی خود حاوی مواد منفجره بوده و به هنگام برخورد منفجر می شوند. استفاده از این نوع مرمی در بیشتر ایالت های آمریکا و در کشور کانادا، ممنوع می باشد.



نیز دقت کنید که اصطلاح Spitzer به معنای خمره ای است و به مرمی های نوک تیز خمره ای – مانند فشنگ های جنگی – گفته می شود و صرفا به شکل ظاهری مرمی اشاره دارد.

باید توجه داشت که طبق کنوانسیون ژنو و نیز مصوبه دادگاه لاهه، استفاده از مرمی های شکفته شونده – Expanding projectiles- علیه نیروهای نظامی ممنوع می باشد. این در حالیست که مجرمین و تروریست ها از این نوع مرمی بدون محدودیت استفاده می کنند.

:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,

|

امتیاز مطلب : 13

|

تعداد امتیازدهندگان : 3

|

مجموع امتیاز : 3

بمب های سری < Mark 80 > (به اختصار < MK80 >) ملقب به چشم مار (Snakeye) به خانواده ای از بمب های هدایت ناپذیر و سقوط آزاد گفته می شود که به وسیله ایالات متحده آمریکا در دهه 1950 توسعه یافته و تاکنون در جنگ های بسیاری شرکت کرده داشته است.این خانواده از 4 بمب به نام های مارک 81 ، 82 ، 83 و 84 تشکیل شده است.این بمب ها به ترتیب دارای وزن های 250 (118 کیلوگرم) ، 500 (227 کیلوگرم)، 1000 (454 کیلوگرم) و 2000 پوندی (907 کیلوگرم) هستند.همچنین این بمب ها پایه و اساس ساخت بمب هایی با هدایت های مختلف همانند بمب هدایت لیزری > GBU-10 که از روی MK 84 ساخته شده بوده اند.

ابتدا به چگونگی ورود و استفاده از این بمب ها در کشورمان و در ادامه به معرفی چهار عضو این خانواده میپردازیم.

دو فروند اف - 4 ای نیروی هوایی ایران ؛ هر یک مسلح به 6 تیر بمب مارک 81

این بمب ها در زمان حکومت پهلوی و به منظور استفاده در هواپیماهای بمب افکن نیروی هوایی شاهنشاهی خریداری شد.گر چه از تعداد بمب های خریداری شده در زمان رژیم سابق اطلاعات چندانی در دست نیست اما طبق شواهد و گفته های فرماندهان ، میزان خرید این بمب ها به اندازه ای بوده است که تاکنون و پس از گذشت بیش از 30 سال از خرید آن ها و پشت سر گزاشتن 8 سال جنگ همچنان نیروی هوایی از آن ها در رزمایش ها و مسابقات گانری خود استفاده می کند و این خود گواه آن است که ذخیره بمب های سری MK نیروی هوایی بسیار بزرگ است.در واقع از زمان پیروزی انقلاب تاکنون همچنان بیشترین ذخیره بمب ها و تسلیحات هوا به زمین نیروی هوایی ایران را همین بمب های سری مارک 80 تشکیل می دهند.در دوران جنگ با عراق ، نیروی هوایی ایران با مشکل کمبود تسلیحات هدایت شونده و سکوهای پرتاب آن ها روبرو بود.برای مثال در نیروی هوایی تنها هواپیماهای اف-4 دی بودند که توانایی پرتاب بمب های هدایت لیزری < GBU-10 > را داشتند.به همین دلیل پر مصرف ترین سلاح هوا به زمین نیروی هوایی در جنگ همین بمب ها بود.خلبانان ایرانی با پرواز در ارتفاع کم و پنهان از دید رادار ها و تکیه بر مهارت خود اقدام به بمباران انواع اهداف حتی در عمق خاک دشمن می کردند و ماموریت های درخشانی (همچون انهدام نیروگاه اتمی اوسیراک یا عملیات انتقام) را در کارنامه سری مارک 80 به ثبت رساندند.در ایران هواپیماهای اف - 5 ، اف- 4 ، برخی از جنگنده های اف- 14 (که توانایی پرتاب بمب به آن ها اضافه شده است) ، صاعقه و آذرخش توانایی پرتاب این بمب را دارند.خلاصه مطلب آن که بمب های سری مارک 80 در ایران کارنامه درخشانی دارند.

< MK 81 >

بمب MK 81 ، یک بمب چند منظوره با توانایی استفاده علیه اهداف مختلف و به وسیله انواع هواپیمای بمب افکن است. این بمب که سابقه طراحی آن به دهه 1950 میلادی بر می گردد دارای وزن 250 پوند است.همانند دیگر عضوهای خانواده مارک 80 ، بمب مارک 81 نیز دارای طراحی و ایرودینامیک ساده است.به منظور کاهش سرعت بمب بالچه هایی (بالچه های این بمب MK 14 نام دارند) در انتهای آن نصب شده است تا هواپیمای بمب افکن زمان کافی برای دور شدن از هدف را داشته باشد و ترکش های بمب به هواپیما برخورد نکند.حدود 45 درصد از وزن بمب را مواد منفجره (TNT) و مابقی را پوسته و بالچه ها تشکیل می دهند.استفاده از پره ها و بالچه های باز شونده (پس از پرتاب) اجازه بمباران در ارتفاع و سرعت پایین را بدون خطر برخورد ترکش ها به هواپیمای بمب افکن می دهد.از این بمب به صورت گسترده در جنگ های ویتنام ، ایران و عراق ، خلیج فارس و ... استفاده شده است.

:: موضوعات مرتبط: نیروی هوایی , ,

|

امتیاز مطلب : 12

|

تعداد امتیازدهندگان : 3

|

مجموع امتیاز : 3

کشتی حامل اسلحه قاچاق به سوریه از طریق لبنان توقیف شده و انواع تجهیزات نظامی و حتی موشکهای ضد هوایی از درون آن کشف شد.

:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,

|

امتیاز مطلب : 11

|

تعداد امتیازدهندگان : 4

|

مجموع امتیاز : 4

ینم چندتا عکس از تانک تی 90

:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,

|

امتیاز مطلب : 16

|

تعداد امتیازدهندگان : 4

|

مجموع امتیاز : 4

به گزارش فارس، آمریکا با 1054 آزمایش هسته‌ای رکورددار انجام آزمایش‌های هسته‌ای در دنیاست و با آزمایشی که در سال 1945 انجام داد اولین انفجار هسته‌ای دنیا و آغاز عصر تسلیحات هسته‌ای را رقم زد.

برنامه هسته‌ای آمریکا، یکی از پرهزینه‌ترین برنامه‌های هسته‌ای دنیا بوده است. طبق برآورد، آمریکا طی سالهای 1996-1940، حداقل 5/5 تریلیون دلار صرف برنامه تسلیحات هسته‌ای خود و به روز کردن آنها کرده است. آمریکا همچنین با انجام 1054 آزمایش هسته‌ای، رتبه اول آزمایش‌های هسته‌ای انجام شده را داراست. پس از آمریکا کشورهای روسیه (شوروی سابق) و فرانسه، به ترتیب با 715 و 210 آزمایش هسته‌ای در رده‌های دوم و سوم قرار دارند.

در بخش اول این گزارش چند آزمایش هسته‌ای آمریکا و دلایل اهمیت آنها را مرور کردیم. در ادامه، بعضی دیگر از آزمایش‌های هسته‌ای این کشور را مرور می‌کنیم.

6- عملیات Buster-Jangle

این عملیات، مجموعه‌ای از هفت آزمایش تسلیحات هسته‌ای آمریکا بود که در اواخر سال 1951 در سایت اتمی «نوادا» انجام شد. از این مجموعه آزمایش‌ها، شش آزمایش در فضا و یک آزمایش روی زمین انجام شدند.

این عملیات اولین برنامه مشترک بین وزارت دفاع آمریکا و آزمایشگاه‌های ملّی لس‌آموس بود. در این عملیات 6500نیروی نظامی حضور داشتند.

شدیترین انفجار انجام‌شده در عملیات Buster-Jangle ، انفجار «ایزی» با قدرت انفجار 31 کیلو تن و کم‌قدرت‌ترین آنها دو انفجار «شوگر» و «آنکل» هر یک با قدرت انفجار 2/1 کیلوتن بودند.

7- عملیات Tumbler-Snapper

در این عملیات  چندین آزمایش هسته‌ای در اویل سال 1952 درسایت هسته‌ای «نوادا» انجام شدند.

قدرت انفجارهای انجام شده در این عملیات مجموعاً 104 کیلوتن بود.

 

 

 

 

8- عملیات Ivy

هشتمین دسته از عملیات هسته‌ای آمریکا به قصد به‌ روزسانی زرادخانه تسلیحات هسته‌ای آمریکا، در پاسخ به برنامه تسلیحات هسته‌ای شوروی انجام شدند.

در این عملیات دو انفجار هسته‌ای قدرتمند در روزهای پایانی سال 1952 و در جزایر مارشال انجام شد.

آزمایش اول این عملیات،  انفجار بمب مایک در جزیره «الوگالب» بود که در 1 نوامبر 1952 انجام شد، قدرت انفجار این بمب750 برابر انفجاری بود که هیروشیما را با خاک یکسان کرد، یعنی 4/10 مگاتن.

قدرت انفجار این آزمایش باعث شد جزیره الوگالب کاملا تبخیر شود.

بمب مایک راس ساعت 7:15 دقیقه به وقت محلّی، در تاریخ 1 نوامبر 1952 منفجر شد. نتایج این انفجار بسیار هراسناک بود؛ قطر گوی آتشین حاصل از این انفجار به 5 کیلومتر رسید. انفجار و امواج آبی ناشی از این بمب (بعضی از امواج آبی حاصل از این انفجار نزدیک به 5/6 متر ارتفاع داشتند) باعث شد پوشش‌های گیاهی جزایر مجاور جزیره «الوگلاب» نیز از بین بروند. ذرات مرجانی رادیواکتیو تا فاصله 48 کیلومتر آن طرف‌تر از محل انفجار بمب پراکنده شدند و مناطق اطراف این جزیره برای مدتی به شدت آلوده شد.

ابر قارچی‌شکل ناشی از این انفجار تنها ظرف 90 ثانیه پس از انفجار، تا ارتفاعی نزدیک به 5/16 کیلومتر بالا رفت و به لایه استراتوسفر زمین رسید؛ این ابر قارچی‌شکل، تنها 1 دقیقه بعد به ارتفاع 4/32 کیلومتری رسید.

انفجار دوم موسوم به «کینگ» بزرگترین انفجار هسته‌ای تا به امروز بوده است که تنها با استفاده از شکافت هسته‌ای (و نه گداخت هسته‌ای) انجام شده است. قدرت این انفجار نیز 500 کیلوتن یعنی بین 25 تا 40 برابر تسلیحات هسته‌ای آمریکا در جنگ جهانی دوم بود.

در خلال انفجار دوم، «جیمی رابینسون» در حالی که با هواپیمای F-84G خود از میان ابر قارچی شکل این انفجار حرکت می‌کرد تا نمونه‌های هوایی جمع‌آوری کند ناپدید شد و پس از آن هرگز یافت نشد. سوخت هواپیمای او تمام شد و او می‌خواست روی آب فرود بیاید که موفق نشد و پس از آن هرگز پیدا نشد.

 

 

9- عملیات Upshot Knothole

در این عملیات 21 هزار نیروی نظامی حضور داشتند و در آن یازده انفجار هسته‌ای صورت گرفت. این عملیات در سال 1953 در سایت آزمایش هسته‌ای نوادا انجام شدند.

 

اهمیت این آزمایش به این دلیل بود که در آن برای اولین بار سلاح اتمی مبتنی بر شکافت هسته‌ای شلیک می‌شد که طراحی کلاهک آن مانند سلاح‌های عادی بود: یعنی مبنی بر روشی که در آن یک ماده با آتش گرفتن باعث شلیک ماده‌ای دیگرمی‌شد. این سلاح هسته‌ای که اسم رمز آن «گریبل» (Grable) بود اولین نوع کلاهک هسته‌ای از نوع سلاح‌های سنّتی بود.

(فیلم این انفجار را در اینجا ببینید)

تا کنون تنها چهار بار چنین سلا‌ح‌هایی (توپخانه اتمی) شلیک شده‌اند که یکی از آنها به نام بمب «پسر کوچک» در هیروشیما مورد استفاده قرار گرفت. دو بمب دیگر نیز توسط آمریکا مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

انفجار «گریبل» تنها 19 ثانیه پس از شلیک آن صورت گرفت. این بمب در فاصله‌ای به مسافت 10 کیلومتر از شلیک آن صورت گرفت. قدرت انفجار این بمب 15 کیلوتن بود که تقریبا برابر قدرت انفجار «پسر کوچک» بر فراز هیروشیما بود.

|

امتیاز مطلب : 3

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

کاریکاتور: اعزام نیروی نظامی انگلیس به بحرین

|

امتیاز مطلب : 3

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

نبردهای زره و ضد زره از سابقه تاریخی طولانی برخوردار است. از اینرو ارتش هایی که تمایل به ارتقاء قابلیت های ماندگاری خود در صحنه نبرد داشته اند در هر دوی این زمینه ها سرمایه گذاری های قابل توجهی کرده اند.

هر چند ادوات زرهی در مسیر توسعه میزان مقاومت زره ها، اغلب یک قدم جلوتر از تسلیحات ضد زره قرار داشته اند اما این سلاح ها به دلیل هزینه های به نسبت کم در چرخه طراحی تا کاربری، در کشورهای مختلف دنیا به سرعت متناسب با تهدیدات روز توسعه یافته اند.

اما موشک ها در زمینه روش های هدفگیری و هدایت، تانک ها را ناچار به استفاده از ادوات دفاعی جدیدتر سوق می دادند. از اینرو دو مؤلفه هدایت دقیق و مطمئن و قدرت نفوذ بالا اصلی ترین عوامل تعیین کننده ارزش یک سامانه ضد زره محسوب می شوند.

ذکر این نکته لازم است که موشک ها به عنوان سلاح دارای قابلیت هدایت برتری قابل توجهی بر راکت ها و توپ های بدون عقب نشینی دارند ولی به دلیل قیمت بسیار بالاتر آنها، همچنان از راکت ها برای انهدام طیفی از اهداف استفاده می شود.

در روزهای اخیر خبر افتتاح خط تولید موشک ضد زره «دهلاویه» بازتاب وسیعی در رسانه ها داشته است که برای معرفی این موشک نگاهی به سایر سامانه های موشکی ضد زره کشور از گذشته تا کنون خواهیم داشت.

پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، به جز تسلیحات راکتی نظیر RPG-7، اصلی ترین سلاح ضد زره ایران را 9000 فروند موشک BGM-71 تاو تشکیل می داد که علاوه بر قابلیت شلیک از بالگردهای کبرا، از پرتابگرهای ثابت زمینی، خودروهای جیپ و نفربرهای M-113 هم شلیک می شدند.

این موشک با طول 1.16، قطر 0.152 و دهانه بال 0.46 متر، جرم 18.9 کیلوگرم که 3.9 آن مربوط به سرجنگی است، به سرعت 278 متر بر ثانیه و برد 65 تا 3750 متر و میزان نفوذ در زره تا 430 میلیمتر دست می یافت.

این موشک که احتمال اصابت آن به هدف 95٪ عنوان می شد در دست رزمندگان اسلام کارنامه درخشانی در جنگ تحمیلی 8 عراق علیه کشورمان ساله از خود بجا گذاشت. روش هدفگیری و هدایت این موشک از نوع فرمان به خط دید نیمه خودکار و ارسال فرامین از طریق سیم به موشک بود. در این روش کاربر با نگاه کردن از دوربین هدفگیری می بایست همواره نشانه گیر را روی موشک نگه دارد و در صورت حرکت هدف، فرامین اصلاحی محاسبه شده و به موشک ارسال می شود.

سامانه موشکی دیگر ضد زره که از پیش از انقلاب خریداری شده بود «دراگون» نام داشت که قابل استفاده توسط یکنفر و در واقع دوش پرتاب بود. برد آن 75 تا 1000 متر، بیشینه سرعت آن 200 متر بر ثانیه و روش هدایت آن مشابه تاو، فرمان به خط دید و سیمی بود. این سامانه به تعداد تاو خریداری نشد.


هر چند هدایت سیمی روشی مطمئن برای هدایت به شمار می رود و حتی چنین موشکهایی در بسیاری از کشورها هم اکنون نیز د حال استفاده است اما محدود شدن برد موشک یکی از معایب این روش هدایت است. اختصاص بخشی از جرم موشک به سیم و قرقره و قرار گیری این مجموعه در انتهای موشک نیز محدودیت هایی را از نظر جانمایی تجهیزات به چنین طرح هایی اعمال می کند.

پس از شروع جنگ تحمیلی یک موشک ضد تانک ساخت شوروی سابق که عراقی ها استفاده زیادی از آن در جنگ می نمودند به تسلیحات نیروهای ایران اضافه شد. این موشک، مالیوتکا نام داشت. مالیوتکا از تاو سبک تر بود، برد و جرم کمتری داشت و البته هدایت آن غیر خودکار بود یعنی کاربر باید هم موشک و هم تغییرات هدف را در آن واحد مد نظر قرار می داد از اینرو هدایت آن سخت تر بود.

تعداد اندکی از سامانه های ضد زرهی که در اختیار رژیم بعث عراق بود مانند سامانه موشکی فرانسوی «میلان» نیز به دست رزمندگان اسلام افتاد هر چند که به دلیل تعداد اندک قابل اتکا نبودند.

پس پایان جنگ تحمیلی با استفاده از تجارب ارزشمند بدست آمده در نبردهای فراوان و نابرابر با نیروهای پرتعداد زرهی عراق، ساخت نمونه های بومی از موشک های ضد زره در دسترس، آغاز شد. البته ساخت موشک تاو در سالهای دفاع مقدس کلید خورده بود و با توجه به تعداد زیاد پرتابگرهای آن و کاراریی بالاتر، بیشتر مورد توجه قرار داشت. نمونه بومی آن «توفان» نامیده شد که در برخی مشخصه ها تفاوت های اندکی با نمونه اصلی داشت. از آن جمله باید به سرجنگی 3.6 کیلوگرمی، جرم 18.5 کیلوگرم، میزان نفوذ 550 میلیمتر و برد 70 تا 3850 متر و سرعت بیشینه 310 متر بر ثانیه ای آن اشاره کرد. روش هدایت، پرتابگر و شکل ظاهری توفان صرف نظر از تفاوتهای اندک در ابعاد، مشابه موشک تاو است.

با توجه به استفاده تانک های جدید از زره های واکنشی(ERA)،‌ نسل دوم توفان، با سرجنگی دو مرحله ای ساخته شد. توفان-2 به دلیل بهره گیری از یک میله نفوذگر، 145 سانتیمتر طول دارد. جرم آن 19.1 کیلوگرم، جرم سرجنگی 4.1 کیلوگرم، و میزان نفوذ آن 760 میلیمتر است که 38.2٪ درصد رشد را نشان می دهد. سایر مشخصات این نمونه مانند نسل اول است. خصوصاً احتمال اصابت هر دو نسل توفان، 95 درصد عنوان شده است. این موشک ها قابلیت بکارگیری در شب را با برد کمتر دارند.


پس از ساخت نسل های 3 و 4 توفان که ظاهراً به تولید انبوه نرسیدند، موشک توفان-5 به عنوان توسعه یافته ترین نمونه این خانواده طراحی و ساخته شد که تصاویر آن نشان دهنده تفاوت های محسوسی حتی نسبت به آخرین نمونه های خارجی تاو است. این موشک بر خلاف نسل های قبلی از روش هدایت پیشرفته با استفاده از پرتو لیزر برخوردار است که ضمن حفظ آن از آسیب پذیری در برابر جنگ الکترونیک دشمن، دقت بسیار بالایی نیز به آن می دهد. این موشک دارای سر جنگی دو مرحله و یک میله نفوذگر جمع شونده جدید نیز هست. میزان نفوذ این موشک در زره بیش از نسل های قبلی عنوان شده است.


به گزارش مشرق، توفان-5 قابلیت پرتاب از پرتابگرهای اصلاح شده تاو/توفان را دارد و در نتیجه برای پرتابگرهای موجود زمینی مناسب است. بخش هدفگیری و هدایت سامانه پرتابگر این موشک متناسب با تغییرات آن بهسازی شده و به ادوات «هدایت نیمه خودکار سوار بر پرتو لیزر» مجهز شده است.


مقایسه تصاویر نشان می دهد هر چند بدنه توفان-5 کشیده تر است اما از سامانه پیشران مشابه نسل های قبلی بهره می برد. یک مجموعه چهارتایی بالک صلیبی شکل نیز در این نسل اضافه شده است.


موشک مالیوتکا نیز پس از جنگ در کشور با همان نام ساخته شد اما با توجه به رشد فناوری های کشور سه نمونه بهسازی شده از آن معرفی شده است؛ آی-رعد(I-raad)، رعد-تی و آی-رعد-تی. مجموع جرم موشک و سامانه هدایت آن امکان حمل و بکارگیری توسط دو نفر ایجاد می کند. این نوع موشک به صورت استاندارد روی نفربرهای زرهی بی-ام-پی-1 نیز قابل استفاده است.

رعد-تی نمونه ای از موشک رعد/مالیوتکا بود که با استفاده از سر جنگی دو مرحله ای، توانایی نفوذ به بیش از 400 میلیمتر زره های واکنش دهنده را بدست آورده اما سامانه هدایت و هدفگیری آن مشابه قبل بود. سرعت این موشک 120 متر بر ثانیه و برد آن بین 400 تا 3000 متر است.


نوع آی-رعد، دارای سرجنگی معمولی و توانایی نفوذ در 500 میلیمتر زره فولادی را دارد. این موشک نسبت نوع پایه رعد/مالیوتکا از هدایت بهتر نیمه خودکار مشابه تاو/توفان برخوردار شد که استفاده راحت تر و شلیک های دقیق تری را ممکن ساخت. برد، سرعت و قطر بدنه این نمونه مشابه قبل است.


کاملترین نمونه موشک این خانواده آی-رعد-تی است که ارتقاءهای سامانه ای نوع آی-رعد را به همراه موشک رعد-تی به کار گرفته و درنتیجه مشخصات عملکردی موشک آن مشابه این نمونه است از جمله جرم 11.78 کیلوگرمی موشک. جرم سامانه هدایت نیز کمتر از 23 کیلوگرم است.

با توجه به ارزش موشک های دوش پرتاب برای واحدهای پرتحرک زمینی موشک صاعقه بر مبنای موشک دراگون ساخته شد. نوع نفوذگر آن نیز با نام صاعقه-2 برای مواجه به زره های واکنش دهنده ارائه شد.

صاعقه به عنوان یک موشک سبک ضد زره به همراه پرتابگر خود، تنها 14.5 کیلوگرم جرم دارد. روش هدایت آن نیمه خودکار فرمان به خط دید، برد آن 65 تا 1000 متر، جرم سر جنگی 3.1 کیلوگرم، جرم خود موشک 6.1 کیلوگرم، سرعت خروج آن از پرتابگر 76 متر بر ثانیه، بیشینه سرعت آن 100 متر بر ثانیه و میزان نفوذ آن در زره تا 500 میلیمتر است. احتمال اصابت صاعقه به هدف 90 درصد عنوان شده است.


صاعقه-2 دارای یک میله نفوذگر برای کمک به غلبه بر زره های انفجاری دو مرحله ای است که جرم آن را به 7.4 کیلوگرم و میزان نفوذ آن را در این نوع زره به 650 میلیمتر رسانده است. بیشینه سرعت این نمونه به 92 متر بر ثانیه کاهش یافته اما سایر مشخصات آن مشابه نسل قبلی خود است.

توسن، موشکی با قابلیت های متنوع است که قابلیت انهدام زره های واکنشی، استحکامات بتنی، اهداف هوایی پروازی در ارتفاع پائین و اهداف دریایی را دارد. هدایت این موشک نیز نیمه خودکار فرمان به خط دید است و کاربر طی پرواز موشک تنها باید نشانه موجود در دوربین را روی هدف نگه دارد. سر جنگی دو مرحله ای، جرم نچندان زیاد موشک و پرتابگر، قابلیت بکارگیری از پرتابگرهای زمینی ویا نصب شده روی خودروهای زرهی، ارتفاع کم پرتابگر در هنگام استقرار روی زمین و آماده سازی سریع پرتابگر برای شلیک از ویژگی های این سامانه است.


موشک توسن 26.5 کیلوگرم جرم دارد که 3.2 کیلوگرم از آن مربوطه به سرجنگی است. برد آن بین 70 تا 4000 متر، بیشینه سرعت آن به کمک پیشران سوخت جامدش 200 متر بر ثانیه، احتمال اصابت آن به هدف 95٪ و میزان نفوذ آن در عمق زره تا 670 میلیمتر است. برد این موشک در شب به 2500 متر می رسد.

این موشک در ایران علاوه بر استفاده با پرتابگر ثابت زمینی روی ادواتی از جمله خودروهای راهکنشی(تاکتیکی) سفیر و نفربرهای براق و بی-ام-پی-2 نصب شده است. هدایت این موشک نیز نیمه خودکار و سیمی و کنترل آن از طریق بالک های دماغه است.


ساختار پرتابگر موشک توسن به گونه ای است که کاربر در ارتفاع پایین تر از لوله حاوی موشک قرار می گیرد در نتیجه اولاً از آتش پیشران سوخت جامد آن تا حدودی در امان مانده و همچنین امکان مخفی شدن در عوارض طبیعی یا مصنوعی برای امنیت بیشتر از آتش دشمن را دارد.

دیگر موشک ضد زره ایران، تندر نام دارد که مخصوص استفاده در تانک های تی-72 است. این موشک که از لوله کالیبر 125 میلیمتری توپ این تانک شلیک می شود قابلیت هدف قرار دادن اهداف ثابت و متحرک از جمله اهداف هوایی سرعت پائین را دارد.


هدایت این موشک از نوع نیمه خودکار فرمان به خط دید سوار بر پرتو لیزر است. در این روش موشک اصطلاحاً کور است وتوانایی دیدن هدف را ندارد بلکه با استفاده از حساسه ای که در قسمتهای عقبی بدنه آن نظیر دم قرار داده شده پرتو باریک لیزر تابیده شده از پرتابگر را یافته و رایانه کنترل پرواز سعی می کند تا موشک را در مرکز این پرتو قرار دهد. این فرایند تا رسیدن موشک به هدف ادامه می یابد.

جرم موشک تندر 17.2 کیلوگرم بوده که 3.5 کیلوگرم آن مربوط به سرجنگی دو مرحله ای آن است. عمق نفوذ آن در زره تا 700 میلیمتر، برد آن 100 تا 4000 متر، بیشینه سرعت آن 370 و سرعت متوسط آن 310 متر بر ثانیه است. با استفاده از این موشک توانایی تانک های تی-72 در مقابله با اهداف زرهی متحرک و بالگردها بسیار افزایش یافته است.

آخرین موشک ضد زره معرفی شده کشور به یاد شهید چمران و به نام محل شهادت ایشان، «دهلاویه» نامیده شده است. هر چند مقامات دفاعی کشور مشخصات زیادی از این موشک را ذکر نکردند اما توصیفات کلی عنوان شده برای این موشک، جلوه هایی از توانمندی آن را مشخص می کند.

این موشک با استفاده از بالک های نصب شده در دماغه آن کنترل(راهبری) شده و بالک های عقبی آن نقض پایدارساز را دارند. تمامی این بالک ها در داخل لوله پرتاب به شکل جمع شده قرار گرفته و پس از پرتاب باز می شوند.


در رابطه با نوع هدایت این موشک توجه به اعلام این نکته که در برابر انواع اقدامات جنگ الکترونیک مقاوم است، محتمل ترین گزینه، هدایت نیمه خودکار فرمان به خط دید سوار بر پرتو لیزر است که تجریه ساخت و بکارگیری چنین موشک ضد زرهی در توفان-5 و تندر نیز وجود داشته است. بنابراین دقت می توان منطقاً بالایی برای دهلاویه متصور بود.

همچنین اعلام شده که میزان نفوذ این موشک در زره های واکنشگر در بالاترین حد موشک های ضد زره جهان است. نگاهی به فهرست این تسلیحات عدد 1200 تا 1250 میلیمتر را نشان می دهد. در اینصورت هیچ یک از تانک های ساخته شده در دنیا نمی تواند در برابر دهلاویه با این میزان نفوذ مقاومت کند.

به گزارش مشرق، باید توجه داشت بیشترین ضخامت زره تانک ها در نواحی جلو و بعضاً پهلوها بوده و در سایر نواحی از مقاومت کمتری برخوردارند. به عنوان مثال بیشترین عدد ادعا شده برای ضخیمترین بخش از تانک های ام-1 آبرامز آمریکا و مرکاوا ام-کی-4 رژیم صهیونیستی 1300 و 1080 میلیمتر عنوان شده است. البته اعداد متنوعی در منابع مختلف عنوان شده است که استناد به همه آنها ضرورتی ندارد زیرا نمونه ای از موشک های ضد زره روسی با میزان نفوذ 1000 تا 1200 میلیمتر در جنگ 33 روزه رژیم صهیونیستی علیه لبنان و حمله آمریکا به عراق در سال 2003 مورد استفاده قرار گرفت. در این جنگ ها به ترتیب انواع مدل های مرکاوا از جمله ام-کی-4(در لبنان) و آبرامز(در عراق) مورد اصابت آن موشک قرار گرفتند که بهترین مقاوت حاصل شده توسط این تانک از کار افتادن و از رده خارج شدن تانک های مذکور بوده و در مواردی به انهدام تانک انجامیده است.

بنابراین اگر میزان نفوذ دهلاویه بیشتر از موشک مودر نظر نباشد باز هم حریف سرسختی برای بهترین تانک های اصلی میدان نبرد(MBT) دنیا خواهد بود و از کار افتادن آنها کمترین نتیجه قابل حصول است. بدیهی است تانک از کار افتاده در میدان نبرد دیگر تهدیدی محسوب نمی شود و اساساً تانک های جدید از سازه های مستحکمی برخوردارند که در آزمایش های انجام شده مانعِ از هم پاشیدن آن حتی در صورت اصابت یک موشک سنگین مانند مارویک شده است. در حالی که تجربه دو جنگ یاد شده نشان می دهد همان موشک ضد زره برای از رده خارج کردن تانک های سنگین و مستحکم نیز کافی است. جالب اینجاست برخی کشورها مانند یونان و ترکیه پس از جنگ 33 روزه اقدام به خرید موشک فوق نمودند در حالی که امکان تهیه موشک های هم رده غربی نیز برای آنها فراهم بوده است.

نگاهی به میزان نفوذ موشک های ضد زره قبلی ایران و مقایسه آن با تخمین صورت گرفته برای دهلاویه نشان دهنده یک جهش حدوداً 58 درصدی نسبت به بیشترین میزان نسل های قبلی دارد. البته در این محاسبه موشک توفان-5 را وارد نکردیم زیرا مشخصات عملکردی آن اعلام نشده است. میزان نفوذ توفان-5 در منابع اینترنتی بالغ بر 900 میلیمتر عنوان شده که در صورت اتکا به این عدد دهلاویه 33.3٪ رشد را نشان می دهد که باز هم میزان قابل توجهی است.

بنابراین با یک تفاوت ساختار در سرجنگی و احتمالاً پیشران موشک روبه رو هستیم. ناگفته نماند با افزایش سرعت موشک میزان نفوذ آن در زره نیز افزایش می یابد.


پرتابگر دهلاویه نیز هر چند شباهت هایی به پرتابگر توسن دارد اما در آن لوله حاوی موش کدر بالاترین موقعیت قرار دارد، پس از آن سامانه هدفگیری و پس از آن چشمی مورد استفاده کاربر که مشخص کننده محل سر او است بنابراین مزیت مطرح شده برای پرتابگر توسن در اینجا باز هم بیشتر شده و هم حفاظت خدمه در برابر شعله ناشی از پیشران و هم اختفای او در عوارض بهتر است. از اینرو احتمال بکارگیری یک پیشران راکتی قویتر نسبت به توسن را در دهلاویه می توان مد نظر داشت.

همچنین اعلام شده دهلاویه توانایی هدف قرار دادن بالگردها را نیز دارد. از اینرو مانند خانواده موشک های توفان، تندر و توسن، این سلاح را نیز باید موشکی چند منظوره محسوب نمود.

عدم استفاده از هدایت سیمی و استفاده از یک پیشران راکتی مفروض، برد بالاتری را برای دهلاویه در مقایسه با نسل های قبلی موشک های ضد زره ایران را فراهم خواهد کرد.

سوالی که در اینجا قابل مطرح شدن است چرایی ساخت چنین موشکی با وجود توفان-5 با نفوذ بالا و هدایت پرتو سوار لیزری است. باید گفت ضمن بیشتر بودن میزان نفوذ دهلاویه برخورداری این موشک از یک پیشران احتمالاً راکتی امکان رسیدن آن به سرعت های بالاتر را فراهم می کند که در قیاس با نسل های توفان مزیت گرفتن میزان بیشتری از فرصت واکنش دشمن به دنبال دارد. بنابراین احتمال اصابت به هدف برای دهلاویه نیز بسیار بالا خواهد بود.

شباهت های پرتابگر دهلاویه به توسن بیانر وجود مزایای عملیاتی مناسبتر آن نسبت به موشک های توفان است. قابلیت جدا شدن لوله حامل موشک از مجموعه هدفگیری و سه پایه و راحتی نصب و آماده سازی در این نوع پرتابگرها مزیت حمل و نقل ساده تر توسط تعداد کمتری نفر را به همراه دارد در نتیجه این دهلاویه توسط واحدهای سبک رزمی مانند موتورسیکلت های دو و چهار چرخه قابل حمل و توسط نوع چهار چرخ قابل بکارگیری خواهد بود.

موشک های فعلی ضد زره کشور همچنان برای انهدام طیف وسیعی از اهداف مانند نفربرهای زرهی، تانک های سبک وزن شناسایی، سنگرهای مستحکم و خودروها و حتی بالگردها کارایی دارند و موشک جدید دهلاویه که از قیمت بالاتری هم دارند به عنوان عضو جدید و جوان این خانواده خط دفاعی مستحکمی را در برابر تانک های پیشرفته غربی و شرقی برقرار نموده و تولید بومی آن نیز امکان ارتقاء و بهسازی های آتی را تضمین می کند.

:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,

|

امتیاز مطلب : 8

|

تعداد امتیازدهندگان : 2

|

مجموع امتیاز : 2

 

:: موضوعات مرتبط: نیروی هوایی , ,

|

امتیاز مطلب : 8

|

تعداد امتیازدهندگان : 2

|

مجموع امتیاز : 2

این ماشین پر قدرت یک راکت انداز قدرتمند ساخت چکوسلواکی است که به نام RM-70 شهرت دارد . این راکت انداز در 22 ژانویه سال 1972 وارد به خدمت شد که در واقع این راکت انداز نمونه بهینه سازی شده یا مدرنیزه شده ی راکت انداز RM-51 است . این راکت انداز قدرتمند یعنی RM-70 جایگزین راکت انداز Ural-375D شد .

این نفربر به 3 نمونه : RM-70/85M و RM-70 Modular و RM-70 شناخته می شود . جالب است که بدایند در حدود 15 تا 19 کشور از این راکت انداز قدرتمند استفاده می کنند . یکی از ویزگی های این راکت انداز در این است که این ماشین قادر است هم وظیفه جنگی و عملیاتی خود را انجام دهد و هم وظیفه نیروی رسانی.

در واقع این ماشین هم یک نفربر است و هم یک راکت انداز چراکه قادر است 8 نفر را حمل کند و هم می تواند به کالیبر 122.4 mm تجهیز شود که هم اکنون فقط از این راکت انداز دو کاره فقط به عنوان یک راکت انداز استفاده می شود .

=========================
مشخصات عمومی :

وزن : 33.7 تن
طول : 8.75 متر
عرض : 2.5 متر
ارتفاع : 2.7 m
سرنشینان در نمونه اولی : 6 نفر
میزان سرنشینان در نمونه آخر : 8 نفر
کالیبر : 122.4 mm
میزان برد راکت ها : 20 km
اسب بخار : 250
نیروی حرکت : 400 km بدون سوختگیری
سرعت : 85 km در ساعت
کشور های استفاده کننده از این راکت انداز دو کاره :
آنگولا - کونگو - اکوادور - فنلاند - گرجستان - آلمان - اندونزی - لبنان - لهستان - اسلواکی - سریلانکا - ونزوئلا - زامبیا - اروگوئه - ویتنام - چوکوسلواکی - آفریقای جنوبی - تایوان

=========================

 

 

:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , نیروی هوایی , ,

|

امتیاز مطلب : 8

|

تعداد امتیازدهندگان : 3

|

مجموع امتیاز : 3