موشك "قیام-1" استثنايي ترين موشك ايران / عکس

موشک "قیام-1" اولین موشک بالستیک بدون بالك ساخت ایران است که در سال 1390 با موفقیت کامل آزمایش و به هدف از پیش تعیین شده اصابت کرد.

"قیام-1" موشکی با سوخت مایع است که از قابلیت جابجایی و متحرک بودن بهره مند است. این موشک در واقع یکی از منحصر به فرد ترین موشکهای بالستیک ایراني است که از سیستم جدیدی برای هدایت خود استفاده ميكند.

موشك بالستيك "قيام" قابليت پرتاب از انواع لانچرهاي خاص را دارا بوده و سرعت آماده سازی آن به حد اکثر رسیده است.

موشك"قيام 1" موشكي با برد متغير است، كه وجود اين قابليت در آن نكتهاي حائز اهميت بشمار مي رود.

علاوه بر ويژگيهاي متنوع رادارگريزي در "قيام" ، ويژگيهاي ديگري مثل جنس و مواد اين موشك را با سايرموشك ها متفاوت كرده است.

این موشک همزمان با راه اندازی نیروگاه بوشهر آزمایش شد. در آن زمان به علت برخی حساسیت ها اطلاعات چندانی در مورد برد و کلاهک آن ارائه نشد، اما بعدها اطلاعات كلي و سازمان یافته آن در اختیار رسانه های داخلی قرار داده شد و حتی در نمایشگاهي دفاعی در تهران، بَنري كه مختصات موشک روی آن نوشته شده بوده نصب شد.

از ويژگيهاي بارز موشك"قیام" اين است كه احتمال ردیابی، شناسایی و مورد اصابت قرار گرفتن آن توسط سیستم های ضد موشک(مانند پاتریوت، ارو و ...) به علت سرعت بالا هنگام پرتاب، چرخشي شدن، استفاده از آلیاژ خاص و جذاب امواج رادار و به احتمال زیاد استفاده از کلاهک 3 تکه MIRV به شدت كاهش يافته است.

 


يكي از مهمترين ويژگيهاي اين موشك زمين به زمين، عدم وجود بالك است كه از لحاظ فني، نداشتن بالك براي يك موشك بلند برد بسيار قابل توجه و حائز اهميت است به طوري كه در دنيا كشوري كه توانايي طراحي و ساخت موشكي بدون بالك با برد بالاي هزار كيلومتر را دارا باشد، در زمره كشورهاي داراي تكنولوژي بسيار بالا قرار مي گيرد. اين ويژگي همچنين علاوه بر افزايش سرعت، قابليت پرتاب موشك از انواع لانچرهاي خاص (پرتابگر ها) را به آن ميدهد.

در فناوري موشك، بالك به عنوان عامل اصلي تعادل در هدايت مسير است و معمولا پرتاب موفقيت آميز موشك بدون بالك به سختي صورت مي گيرد بنابراين نداشتن بالک در موشك "قيام" ، پیشرفت شگرف جمهوری اسلامی ایران در زمینه سیستم های هدایتی موشک را نوید می دهد.

از دیگر ویژگی هاي قابل توجه "قیام" ، سیستم نشانه روی هوشمند آن است که ساخت آن منحصر به صنایع دفاعی کشور بوده و زمان آماده سازی این موشک را نسبت به دیگر موشک ها به طور قابل توجه و چشمگیری کاهش می دهد، از فوايد این سیستم پرتاب سریع و دور شدن از موقعیت پرتاب است که احتمال شناسایی و مورد هدف قرار گرفتن پرتابگر را به حداقل می رساند.

بارزترین ویژگی موشک قیام که بیشتر مورد توجه قرار گرفته است نداشتن بالک است که قابلیت پرتاب از سیلو های مخصوص، پرتاب از پرتابگر، پرتاب از زیر دریایی و ... را به این موشک می بخشد.

با توجه به شکل ظاهري موشک قیام-1 ممکن است تصور شود که اين موشک بر اساس فناوری بکار رفته در موشک شهاب-2 ساخته شده باشد، اما نمی توان قیام را کپی شهاب-2 دانست زیرا ابعاد و طول بیشتری داشته و برد اين موشك هم 300 کیلومتر بیشتر از شهاب-2 است، همچنين بالکهای معمول شهاب-2 نیز در ساختار قیام وجود ندارد.

معمولا 3 راه برای افزایش برد موشکها وجود دارد که عبارتند از: کاهش جرم کلاهک و افزایش میزان سوخت، کاهش جرم بدنه و ساختار موشک با حفظ جرم کلاهک و افزودن به جرم سوخت و همچنين افزایش توان موتور موشک.

برد 300 کیلومتري اضافه شده در موشك قیام در حالی تامین شده که وزن کلاهک آن تنها چند کیلوگرم نسبت به شهاب-2 کمتر است .

قیام را بایستی نمونه باز طراحی شده موشک شهاب-2 دانست که مزیتهای بیشتری نسبت به آن دارد.

به نظر میرسد که متخصصان كشورمان با حذف بالک و طراحی بدنه اي سبک توانسته اند فضای بیشتری برای سوختگیری آن تامین کنند.

 


در این فناوري چند نکته حائز اهميت به چشم مي خورد:

- برد قیام 800 کیلومتر بوده و کلاهکی به جرم 746 کیلوگرم را حمل می کند در حالیکه موشک شهاب-2 با کلاهک 750 کیلوگرمی 500 کیلومتر برد دارد نكته قابل توجه در اين موشك اين است كه با توجه به فناوري در موشك برای تامین 300 کیلومتر برد اضافه نسبت به شهاب-2 لازم است که حدود 1500 کیلوگرم از جرم ساختار موشک کاسته شده و همین میزان سوخت به آن تزریق شود.

- بدنه شهاب-2 از فولاد ساخته شده است اما اطلاعاتی در مورد جنس بدنه قیام در دست نیست، البته به لحاظ ظاهری حذف بالکها کمک شایانی به کاهش وزن بدنه موشک کرده است.

- قیام از کلاهکی جداشونده استفاده میکند، تصاویر اين موشك نشان می دهد که کلاهک قیام بسیار شبیه به کلاهکهایی است که در موشکهای قدر- سجیل و شهاب-3B هم وجود دارد.

جدایي کلاهک در اين فناوري باعث افزایش دقت اصابت به هدف در این موشک می شود، البته در صورت جدا نشدن کلاهک از موشک نیز دقت آن از موشکهای شهاب-2 به علت بدنه كوچكتر بیشتر است.

لازم بذکر است چنانچه بدنه موشک از مواد سبک ساخته شده باشد بايد کلاهک آن پیش از رسیدن به ارتفاع پایین از موشك جدا شود.

طبق اطلاعات منتشره سرعت موشک قیام با سرعت شهاب-2 برابر بوده و اين در حالیست که که طول و برد آن بیشتر است، این نکته می تواند مبین این مسئله باشد که متخصصين كشورمان علاوه بر کاهش جرم بدنه توان موتور را هم افزایش داده اند که با توجه به توانایی بالای كشورمان در فناوري نظامي اين کار چندان دور از ذهن نیست.

برد 800 کیلومتری "قیام" توانایی استراتژیک جمهوري اسلامي ایران را برای هدف قرار دادن منافع دشمن در این محدوده به شکل قابل توجهی افزایش داده است.

در راستاي تبليغات منفي غرب عليه كشورمان، رسانه هاي خارجی طول قیام را کوتاهتر از شهاب-2 معرفي کردند اما در بنر نصب شده در نمایشگاه دفاعی ایران طول آن 5 متر بزرگتر از طول شهاب-2 ذکر شده و وزن آن نيز تنها 100 کیلوگرم بیشتر از شهاب-2 است.

اطلاعات منتشر شده طول موشک "قیام" را 16 متر ذکر كرده، که 5 متر از شهاب-2 بزرگتر است، طبعا این افزایش طول ناشی از افزايش ظرفيت مخازن و حجم سوخت موشک برای پیمایش مسیر طولانی تر است.

تصور مي شود حذف بالکها در جهت سبکتر شدن بدنه موشک صورت گرفته باشد كه این کاهش وزن به کاربر اجازه سوخت گيري بیشتر داده و منجر به افزايش طول مخازن نسبت به موشكهاي نسل قبل شده است. این کاهش وزن احتمالا بايد حدود 1 تن یا بیشتر باشد تا بتواند باعث افزایش 300 کیلومتری برد موشک شود.

"قیام-1" در قسمت های مختلفی همچون موتور،سیستم های هدایتی و کنترل پروازی و کلاهک دچار تغییرات بنیادین گشته است که این تغییرات با توجه به مصاحبه سردار وحيدي وزیر دفاع كشورمان مبنی بر اینکه "قیام-1" بخشی از نسل جدید موشک های سطح به سطح جمهوری اسلامی با سوخت مایع است که به طور کامل در داخل کشور طراحی و ساخته شده است همخوانی دارد.

مزایای "قیام" نسبت به شهاب-2 عبارتست از: برد بیشتر، دقت بیشتر، سطح مقطع راداری کمتر و سکوهای شلیک متنوعتر.

 


همانطور که اشاره شد موشک "قیام" قابلیت شلیک از سکوهای سیار و ثابت زمینی را دارد اما مهمترین قابلیتی که در آینده میتوان برای آن در نظر گرفت این است که این موشک در دریا نیز قابلیت شلیک داشته باشد. بدنه كوچك "قیام" برای حمل کانتیری بر روی کشتیهای تجاری و نظامی و سکوهای پرتاب زیردریایی بسيار مناسب است و مي تواند مانند تجربه موشکهای آر-27 روسی یا موشک دانوش نیروی دریایی هند در دريا نيز مورد استفاده قرار گيرد.

البته این نکته تا حد زیادی از سوي مقامات نظامي کشورمان تایید شده و با توجه به عزم جمهوری اسلامی ایران براي دستیابی به فناوریهای پیشرفته دریایی، حضور موشکهایی در کلاس "قیام" و یا کلاسهای بالاتر در دریاهای آزاد و آبهای سرزمینی علاوه بر اینکه کاهش نیاز به موشکهای کلاس سجیل و شهاب، قدرت مانور موشکی ایران را هم به نحو موثری افزایش می دهد.

در پايان مي توان گفت با توجه به پيشرفت روز افزون فناوري هاي نظامي در كشورمان به ويژه در فناوري ساخت موشك، به نظر میرسد که "قیام –1" آخرین موشک از این دست ابتکارات نيست و احتمالا در آينده اي نزديك شاهد نسل جدید و متفاوت موشک های ایرانی با ویژگی هایی چون رادارگریزی، سرعت لود بسیار بالا، سیستم های هدایتی پیشرفته با بیشترین دقت، کلاهک هایی با سر انفجاری قوی و چند منظوره بود خواهيم بود.



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 7
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : شنبه 24 تير 1391
آتشبار 300 میلیمتری "اسمرچ" نبیره کاتیوشا

در بین انواع منحصر بفرد سلاح و تجهیزات نظامی که توسط صنایع دفاعی روسیه تولید می شوند، سیستم های رآکتیو رگباری از جایگاه ویژه ای برخوردارند. در بین آنها، قویترین ماشین نظامی 300 میلیمتری "اسمرچ" (گردباد) است که گاهی وقت ها نیز نبیره "کاتیوشا" نامیده می شود.

این یک واقعیت تاریخی است که روسیه در ساخت سلاح های آتشبار برتری جهانی دارد. اولین امتیاز اختراع در تاریخ 9 آپریل 1939 بخاطر "مکانیزه نمودن دستگاه شلیک مهمات موشکی با کالیبرهای مختلف" به مخترعین روسی "آندره کاستیکوف"، "ایوان گوای" و "واسیلی آبورینکوف" اعطا شده بود که سازندگان همان "خمپاره انداز رآکتیو" تحت عنوان "کاتیوشا" بودند که 14 جولای 1941 با یک شلیک، چندین ردیف از فاشیست ها به همراه سوخت، مهمات و تجهیزات آنان را در ایستگاه "اورش" نابود نموده و آن ها را با خاک یکسان کرد.

نبیره کاتیوشا، یعنی "اسمرچ" در سال 1986 پدیدار شد و در سال 1989 در نیروی مسلح پذیرفته شد. در زمان میان این دو، سیستم هایی همچون "بی ام 13"، "بی ام 14"، "گراد" (تگرگ)، "اوراگان" (طوفان) و مدل های تغییر یافته آنها وجود داشتند. به گفته "نیکلای ماکاروفتز" دکترای علوم فنی و مدیر کل موسسه علمی-تولیدی "اسپلاو" در شهر تول و همچنین طراح و تولید کننده سیستم رآکتیو آتشبار، این سیستم ها در جهان از لحاظ محبوبیت جایگاه دوم را و آنهم تنها پس از اسلحه خودکار "کالاشنیکوف" به خود اختصاص داده اند. این مطلب نیاز به اثبات ندارد و حوادث اخیر در خاور نزدیک نیز گواه این هستند.



اما حقیقتاً نمی بایست روسیه را مورد سرزنش قرار داد. مسئله در این است که سیستم آتشبار "گراد" را در تمام جهان تولید می کنند و می فروشند و در بیشتر آنها حتی بدون مجوز روسیه، و در حدود 15 کشور نیز بعنوان محصولی تقلبی وجود دارد. حتی به ارتش شوروی نیز که تقریباً 10 سال در افغانستان بود، با سیستم "گراد" شلیک می کردند، در صورتی که در خود اتحاد جماهیر شوروی تولید آنها مدت بسیاری بود که متوقف شده بود. کارخانه "اشتامپ" در شهر تول نیز نیز که 5% از تولیدات آن را سماورهای مشهور و 95% آن را زمانی سیستم های آتشبار تشکیل می دادند، در سال های 80 قرن گذشته، تولید و صادرات "گراد" به کشورهای خارجی را متوقف کرده بود.

بدین ترتیب باید گفت که جهان جنگجو، مدت بسیاری است که بدون حضور ما هم از عهده کار بر می آید. هرچند محض حقیقت باید یادآور شد که "مدل پارتیزانی" این سلاح که مردم افغانستان و مجاهدین در این کشور توسط آن ارتش ما را مورد هدف قرار می دادند نیز در شهر تول "بنا به تصمیم کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی برای کمک به کشور ویتنام که با متجاوز آمریکایی نبرد می کرد" ساخته شده بود و به دست آنان افتاده بود.

اما داستان ما درباره این زمان های دور دست نیست.

حال باید دید که تفاوت سیستم های آتشبار "اسمرچ" با مدل های قدیمی خود، یعنی سیستم های "گراد" و "اوراگان" و سیستم معروف آمریکایی MLRS چیست؟ در وهله اول، باید از برد و موثر بودن آن و نیز مساحت اصابت آن به نیروهای زنده و تجهیزات اشاره کرد. عملاً "اسمرچ" سلاحی با سطح کیفی جدیدی است که بطور چشمگیری از پیشنیان و همتاهای خارجی خود برتری دارد.

اگر "گراد" 20 کیلومتر را نشانه می رود و مساحتی 4 هکتاری را پوشش می دهد، "اوراگان" به ترتیب 35 و 29 و سیستم آمریکایی MLRS 30 و 33 را، باید گفت که برد شلیک "اسمرچ" 12 موشکی، برابر با 20-70 کیلومتر است و در برخی از مدل های تغییر یافته آن تا 100 کیلومتر و مساحتی برابر با 67 هکتار و یا 672 هزار متر مربع را مورد هدف قرار می دهد.



در موشک "اسمرچ" که وزن آن 800 کیلوگرم می باشد، 280 کیلوگرم را مهمات تشکیل می دهد (کارشناسان تایید می کنند که این نیز تناسبی منحصر بفرد است). در شاسی موشک 72 ذخیره مهماتی وجود دارد که وزن هر یک 2 کیلوگرم است.

دقت و شلیک رگباری "اسمرچ" در مقایسه با "گراد" و "اوراگان" دو- سه برابر افزایش داده شده است. برای آماده سازی آن به جنگ و هدفگیری تنها به سه دقیقه زمان نیاز است و برای شلیک کامل 38 ثانیه. این نیز زمانی منحصر بفرد است. تا دشمن کشف کند که از کدام طرف به مقر و تجهیزات نظامی او شلیک شده، چه کسی گردباد فلزی بر فراز سرش فرود آورده، دستگاه سرد خواهد شد.



مسلم است "اسمرچ" را که تنها در شهر تول نساختند. در ساخت این قویترین دستگاه آتشبار با کالیبر 300 میلیمتری، 20 سازمان همت گماشته اند.

طبق اطلاعاتی که من در دست دارم، "اسمرچ" در خارج از روسیه تنها به هند و کویت عرضه شده است. مجوز ساخت آن را نیز نه به کسی داده ایم و نه فروخته ایم. در مرزهای اسرائیل نیز وجود ندارد. اما اگر کسی ناگهان آن را کشف کند، باید بداند که مسکو هیچ ارتباطی بدین مسئله ندارد. این نیز همچون "گراد" در خاور نزدیک، تقلبی است.
برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  smerch.jpg
مشاهده: 3
حجم:  22.4 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  smerch_2.jpg
مشاهده: 2
حجم:  11.0 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  smerch3.jpg
مشاهده: 3
حجم:  35.1 کیلو بایت



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 16
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
نویسنده : HP
تاریخ : جمعه 23 تير 1391
گزارش تصویری از نمایشگاه نظامی روسیه

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  179622_194.jpg
مشاهده: 2
حجم:  48.6 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  179623_683.jpg
مشاهده: 2
حجم:  42.1 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  179624_344.jpg
مشاهده: 2
حجم:  47.8 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  179625_307.jpg
مشاهده: 2
حجم:  53.5 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  179626_456.jpg
مشاهده: 3
حجم:  48.2 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  179631_715.jpg
مشاهده: 3
حجم:  43.2 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  179632_776.jpg
مشاهده: 3
حجم:  44.7 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  179633_355.jpg
مشاهده: 2
حجم:  91.2 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  179634_800.jpg
مشاهده: 2
حجم:  52.0 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  179635_446.jpg
مشاهده: 2
حجم:  51.3 کیلو بایتبرای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  179636_794.jpg
مشاهده: 2
حجم:  40.8 کیلو بایت



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : جمعه 23 تير 1391
انهدام پرنده های رادارگریز دشمن با فناوری چهاربعدی

هر چند ساخت رادارهای تاکتیکی و برد متوسط برای رفع نیاز سریع و مقطعی لازم است اما یک مجموعه پدافندی هر چه زودتر از وجود تهدیدات و کم و کیف آنها مطلع و آگاه شود فرصت بیشتری برای پردازش شرایط و اتخاذ بهترین تصمیم دارد. برای این منظور رادارهای دوربرد و قابل تر و طبیعتاً پیچیده و گران قیمت تری مورد نیاز است. تهدیدات مدرن امروزی که عموماً چه در ابعاد کوچک باشند و چه بزرگ از فناوری های پنهان کاری راداری(رادار گریزی) تا حد ممکن بهره مند می شوند بر پیچیدگی کار رادارهای برد بلند می افزایند.

میزان داده های دریافتی از فضای بزرگتر طبعاً بیشتر است و پردازش آنها و حذف اطلاعات غیر مفید(بازتاب های راداری ناخواسته) را نیز باید به موارد فوق افزود. بنابراین رادارهای دوربرد برای ایفای نقش بسیار مهم «هشدار زود هنگام» در این روزگار باید از فناوری بالایی نیز برخوردار باشند. باید در نظر داشت به طور معمول به رادارهایی با برد بیش از 300 کیلومتر رادار دوربرد گفته می شود.

همانطور که در قسمت های پیشین گزارش گفته شد برای غلبه بر ویژگی های پنهانکاری هواگردهای مدرن یک راه استفاده از رادارهای با طول موج بلند نظیر VHF و HF است. هر چند به دلیل همین طول موج بلند که در رده متر است خطایی در رده چند ده تا چند صد متر در موقعیت یابی دقیق هدف ایجاد می شود اما با توجه به نقش این رادراها در شبکه پدافندی که تشخیص اولیه هدف است این خطا مشکلی بوجود نمی آورد و در عوض اهدافی به کوچکی بمب های هدایت شونده بالدار دورایستا نیز کشف و مسیریابی می شوند.

پس از پایان جنگ تحمیلی و فرارسیدن دوران بازسازی تجهیزاتی نیروهای مسلح، علاوه بر استفاده از راداهای سامانه های دوربرد موشکی به منظور ایجاد پوشش دوربرد، راداهای مستقلی نیز تأمین شد از جمله رادار چینی JY-14 که در بخش اول گزارش به آن پرداختیم. اما از جمله رادارهای سامانه های دوربرد در ایران باید به اسکوارپیر و P-14 در سامانه پدافند هوایی موشکی اس-200 به ترتیب با بیشینه برد تا 500 و تا 600 کیلومتر اشاره نمود که استقرار این سامانه در نقاط مختلف کشور پوشش دوربرد مناسبی را به عنوان اولین حساسه نیروی پدافند هوایی کشور فراهم کرده است.

اما شاید بهترین و پیشرفته ترین رادار اعلام شده در مجموعه دفاع هوایی کشور، رادار روسی «نبو» باشد. نبو یک رادار کششی برد بلند و مخصوص هشدار زودهنگام هوایی است که در باند وی-اچ-اف کار می کند. این رادار تمام دیجیتالی به عنوان یکی از پیشرفته ترین رادارهای زمین پایه جهان که حضور آن در ایران تعجب کارشناسان خارجی را نیز برانگیخت با استفاده از فناوری های پیشرفته ای چون آنتن آرایه کاوش الکترونیکی فعال(AESA) و البته با المانهایی در فرم یاگی و هدایت الکترونیکی امواج کار برای شناسایی اهداف، رهگيري و تعقيب زاويه اي تک پالس ها را نیز به انجام می رساند و قابليت تصوير سازي 4 بعدي براي بی اثر کردن اخلالگرهاي ديجيتال را دارد.

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  01.jpg
مشاهده: 1
حجم:  77.2 کیلو بایت
رادار نبو که شبیه به نمونه موجود از آن در ایران است؛ 84 آنتن یاگی در این نبو به کار رفته


نبو قابلیت شناسایی طیف وسیعی از هواگردها شامل بیش از 100 هداف آیرودینامیک، موشک های بالستیک و کروز را در برد و سقف پرواز کوتاه تا بلند دارد. قابلیت های مقاومت در برابر جنگ الکترونیک دشمن به اذعان منابع غربی بسیار بالا است. همچنین نحوه عملکرد این رادار مقاوت بسیار بالایی در برابر موشک های ضدرادار فراهم کرده و تا حدودی در عملکرد آنها ایجاد اختلال نیز می نماید. برای این رادار برد 350 کیلومتر و سقف پرواز 100 کیلومتر اعلام شده است.

امروزه نبو نیز از پیشرفت های بومی کشور بی نصیب نمانده و توسط متخصصان داخلی در برخی زمینه ها در حال طی کردن فرآیند بهسازی است.

مطلع الفجر-1

برای رفع نیاز کشور در سطح مورد نظر، برای مدت طولانی، جلوگیری از ایجاد وابستگی، و پوشش تمام کشور در هر زمینه شاید بهترین راه، جز اتکا به توان داخلی نباشد. از اینرو همانطور که در بخش های پیشین گزارش گفته شد برنامه ساخت رادارهای دوربرد نیز در کشور در دستور کار قرار گرفت که رادار ملی به عنوان اولین رادار ایرانی راداری دوربرد نیز بود.

اما نیازهای جدید متخصصان را به سمت ساخت رادارهایی با تحرک مناسب و بالا هدایت کرد که رادارهای میانبرد و دوربرد مطلع الفجر از جمله آنها هستند. لازم به ذکر است در زمینه رادارها برد مورد نظر برای دوربرد خطاب کردن یک سامانه در حدود 400 کیلومتر به بالا بوده و بردهای کمتر از آن تا حدود 30 کیلومتر به طور معمول توسط مسئولان امر به عنوان میانبرد معرفی می شود.

رادار مطلع الفجر-1 از اولین نمونه های رادارهای داخلی با توانایی مناسب در کشف اهداف پنهانکار است. وجود این رادار که در زمره رادارهای با برد متوسط به بالا قرار می گیرد در باند VHF کار می کند و محصول تفکر استفاده از کلیات یک سامانه موجود برای رسیدن به سامانه ای پیشرفته و قابل، با اتکا به توانمندی نیروهای داخلی در زمینه های پیشرفته ای چون مخابرات، الکترونیک و رایانه است.

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  02.jpg
مشاهده: 1
حجم:  79.5 کیلو بایت
رادار مطلع الفجر-1 در حالت آماده به کار


نحوه عملکرد سخت افزاری آنتن رادار مطلع الفجر بدین صورت است که اجزای آن در حال حرکت به صورت جمع شده روی سقف کانتیرنر حاوی تجهیزات هستند. پس از استقرار در ناحیه مورد نظر، آنتن ها که به فرم یاگی هستند از حالت جمع شده باز می شوند. این مجموعه روی پایه ای که به صورت تلسکوپی جمع شده است قرار دارند که با باز شدن این پایه، مرکز آنتن ها در ارتفاع حدوداً 8 متری سطح زمین قرار می گیرد. در مطلع الفجر-1 از 12 آنتن یاگی شکل که مشابه آنتن های مرسوم گیرنده امواج تلویزیونی هستند استفاده شده است.

برد این رادار که 360 درجه را پوشش می دهد در حدود 300 کیلومتر بوده و سقف ارتفاع قابل پوشش آن 20هزار متر است که بیشتر از پیشترین سقف پرواز بسیاری از هواپیماهای نظامی معمول بوده و ارتفاع تاکتیکی اهداف را ارائه می دهد. رادار به همراه مکانیزم های استقرار، سامانه های پردازشگر، کنترل و نمایشگرهای کاربران، ادوات مخابراتی و سامانه تولید برق همگی توسط یک تریلر حمل می شوند که توان تحرک بالایی به آن می دهد. این رادار از سامانه های ضدجنگ الکترونیک نیز بهره مند است و پایداری خوبی در فضای نبردهای مدرن خواهد داشت.

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  03.jpg
مشاهده: 1
حجم:  54.6 کیلو بایت
مطلع الفجر-1 با آنتن های جمع شده در حال حرکت در رژه نیروهای مسلح کشور


قابلیت کدینگ بر اساس الگوهای بومی با احتمال کشف پائین، شبکه عیب یابی خودکار، قابلیت پرش فرکانسی هم به صورت تصادفی و هم تابع الگوریتم مورد نظر در کنار طراحی مدولار(ماژولار) و امکان گسترش از دیگر ویژگی های قابل ذکر سامانه مطلع الفجر-1 است. این رادار قابلیت عملکرد شبانه روزی داشته و کاربری و تعمیر و نگهداری آن آسان است.

همچنین قابلیت جهش فرکانسی تا 100 پله، برخورداری از سامانه های ضدجنگ الکترونیک، امکان استفاده به صورت شبیه ساز آموزشی و قابلیت ردگیری همزمان 100 هدف و نگهداری سابقه اهداف از دیگر توانمندی های این رادار است.

طول موج این رادار بالا بوده(فرکانس پایین) که قابلیت کشف اهداف پنهانکار(رادار گریز) را به خوبی فراهم می کند. مواد جاذب امواج راداری که در هواپیمای پنهانکار استفاده می شود طول موج بالا را بازگشت داده و در نتیجه کشورهایی که به چنین رادارهایی دسترسی دارند از فاصله مناسبی موفق به کشف چنین هواپیماهای ارزشمندی می شوند.

مطلع الفجر-2

پس از استفاده های عملیاتی از رادار مطلع الفجر-1 در تمرین ها و رزمایش های گوناگون و نقاط مختلف کشور، و همچنین با پیشرفت علم و فناوری های مرتبط طبیعی است بهسازی و ارتقاء در این سامانه به مرحله اجرا گذاشته شود. رادار مطلعالفجر 2، يك رادار متحرك برد بلند مراقبت هوايي و هشدار زودهنگام در باند VHF است كه ميتواند به طور مستقل عمل کرده ويا به عنوان بخشي از يك سامانه پدافندي و البته جزئی از شبکه یکپارچه پدافند هوایی باشد.

اين رادار قابل استفاده در تمام شرايط آب و هوايي و يك رادار مدرن با پردازش كوهرنت و با اجزای تماماً بهره مند از نيمه هادي ها است كه ميتواند اهداف هوايي را تا برد 480 كيلومتر و همچنين اهداف با سطح مقطع پايين را آشكارسازي و ردگيري كند.

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  04.jpg
مشاهده: 1
حجم:  92.1 کیلو بایت
مطلع الفجر-2 در بازدید رهبر معظم انقلاب از نمایشگاه توانمندی های دفاعی


در مطلع الفجر-2 نیز مانند نسل قبلی تمامی اجزای سامانه بر روی یک تریلر نصب شده است. تغذيه رادار ميتواند توسط دو ديزل ژنراتور نصب شده بر آن يا توسط برق شهر انجام شود. مدت زمان لازم براي آماده به كار كردن رادار توسط سه خدمه آن، كمتر از دو ساعت است. با توجه به تحرک بالای این رادار و مدت زمان مناسب راه اندازی با توجه به رده عملیاتی آن که رادارهایی بزرگ و دوربرد است قابلیت تغییر موضع تاکتیکی این رادار نیز قابل توجه بوده و برای ایجاد پوشش بهتر در نقاط مورد نظر می تواند جابجا شود.

در روش پردازش کوهرنت یا منسجم(Coherent) که در مطلع الفجر-2 از آن استفاده شده تمامی سیگنال های ارسالی با مشخصات یکسان از نظر فاز فرستاده می شوند و از اثرات تصادفی آنها پیشگیری می شود در حالی که در روش غیرکوهرنت یا نامنسجم سیگنال های ارسالی دارای اختلاف فاز هستند. از نتایج به کارگیری چنین روشی، توانایی تشخیص کوچکترین اختلافات سرعت اهداف است که ناشی از اختلافات سیگنال های بازگشتی است که در هنگام ارسال هیچ اختلافی(درواقع اختلاف فاز) با هم نداشتند. همچنین تداخل کمتر و مزایای سیگنالی بهتری در این روش نسبت به روش نامنسجم دارد.

در این رادار با 2 کانال مستقل به صورت همزمان و با استفاده از همه ظرفیت،قابلیت ردیابی و آشکارسازی فرکانس ها فراهم شده است که به این ترتیب با جایگزینی یک کانال در صورت ایجاد اشکال در فرستنده،گیرنده ویا مسیر آنتن کانال دیگر، پایداری عملکردی و قابلیت اعتماد بالایی در زمینه شناسایی و ردگیری اهداف هوایی ایجاد شده است.

استفاده از تجهیزات الکترونیکی پیشرفته نظیر نیمه هادی ها باعث افزایش مدت زمان قابل کارکرد و کاهش احتمال بروز خرابی در این رادار شده و میزان زمان مورد نیاز برای تعویض و تعمیر قطعات آن را نیز کاهش داده است.

مطلع الفجر-2 که عملکردی سه بعدی دارد از برد مناسب، از قابلیت اندازه گیری زاویه، جهت، سرعت و ارتفاع اهداف پروازی به روش مقایسه سیگنال بین 2 کانال مستقل موجود در رادار برخوردار است.

تجهیزات فرستنده و گیرنده در این نسل از رادارهای مطلع الفجر به طور کامل بومی سازی شده و به مرحله تولید انبوه رسیده است.

با توجه به تصاویر منتشر شده از بازدید رهبر معظم انقلاب از نمایشگاه دستاوردهای دفاعی در تابستان سال جاری به نظر می رسد بارز ترین تفاوت ظاهری مطلع الفجر-2 با نسل پیش از خود در بکارگیی تعداد بسیار بیشتر آنتن است. مطلع الفجر-1 تنها از 12 آنتن در دو ردیف روی هم که به صورت متقارن در دو طرف پایه استوانه ای نگهدارنده چیده شده اند استفاده می کند در حالی در که در نسل جدید آن از 32 آنتن در دو طبقه به فاصله حدود 2 متر و در هر طبقه دو ردیف استفاده شده است.

در هر ردیف 8 آنتن به طور متقارن حول استوانه نگهدارنده قرار گرفته اند. بنابراین ارتفاع نهایی آنتن ها از سطح زمین باید به حدود 10 متر رسیده باشد که در افزایش پوشش دهی ارتفاعات پایین تر بی تأثیر نیست.

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  05.jpg
مشاهده: 1
حجم:  68.4 کیلو بایت
نمایی از مطلع الفجر-2 و آنتن های آن در زمینه تصویر؛ کاشف-2 با آنتن سفید رنگ تشخیص دوست از دشمن(IFF) در جلوی تصویر


هر چند در تصاویر منتشر شده از مطلع الفجر-1 تفاوت هایی در مکانیزم باز شدن آنتن ها به چشم می خورد اما در مطلع-2 این تفاوت ها جدی تر بوده و همچنین پایه نگهدارنده نیز با برش دادن و حذف بخش هایی از بدنه استوانه ای آن سبک تر شده است. سنگین تر شدن مجموعه آنتن ها و پایه نسبت به قبل باعث شده تا در نسل جدید این رادار از جک های قوی تری برای برداشتن بار از روی تریلر در هنگام استقرار استفاده شود.

با استفاده از این رادار دوربرد که 60 درصد افزایش در برد نسبت به نسل قبلی داشته است مساحت بسیار بیشتری از کشور با هر دستگاه از آن تحت پوشش قرار می گیرد. به عنوان مثال تمام آسمان خلیج همیشه فارس تنها با یک رادار مطلع الفجر-2 که به عنوان مثال در جنوب غربی استان فارس مستقر باشد از شرق تنگه هرمز و سواحل کشور کوچک امارات تا سواحل کشور کوچک تر کویت و در جنوب نیز تمام مساحت کشورهای بحرین و قطر تحت پوشش قرار گرفته و ده ها هدف مختلف را با دقت بالا کشف و ردیابی می کند.

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  06.jpg
مشاهده: 1
حجم:  94.5 کیلو بایت
تصویری مثالی از نحوه پوشش مرزها و خارج کشور با رادار مطلع الفجر-2


البته این عمق از نظر ایمنی در برابر موشک های ضدرادار چندان ایجاد نگرانی نمی کند زیرا امواج ساطع شده از این رادار توانایی ایجاد اختلال در حسگرهای این نوع موشک ها را دارد اما برای محفوظ ماندن از خطر سایر موشک های ضد اهداف زمینی استقرار در عمق بیشتر با توجه به برد بالای این رادار همچنان پوشش مناسبی رو فراهم می کند.

باید اشاره کرد به دلیل انحنای زمین، کمینه ارتفاع قابل پوشش توسط رادار در بردهای بالاتر کاهش می یابد که برای رفع این مشکل استقرار رادار در ارتفاعات، استفاده از رادارهایی با قابلیت پوشش ارتفاعات پایین و یا رادارهای ماوراء افق و رادار کیهانی مشکل را حل می کند. در قسمت بعد این گزارش به رادار کیهانی خواهیم پرداخت.

تولید داخل بودن انواع رادارهای میانبرد و دوربرد برای ایجاد یک پوشش کامل در نواحی مختلف بسیار راه گشا بوده و تمامی مسیرهای ورودی به کشور و شیارهایی که برای نفوذ مهاجمین خطرناکی چون موشک های کروز و تسلیحات هواپرتاب دورایستا استفاده می شود به طور دائم زیر نظر خواهد بود.



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , نیروی هوایی , ,
|
امتیاز مطلب : 14
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
نویسنده : HP
تاریخ : جمعه 23 تير 1391
معدنچیان اسپانیایی در چند ماه گذشته در اعتراض به سیاستهای اقتصادی دولت در حال اعتصاب و اعتراض به سر

معدنچیان اسپانیایی در چند ماه گذشته در اعتراض به سیاستهای اقتصادی دولت در حال اعتصاب و اعتراض به سر می برد. در بسیاری از موارد اعتراضات آنها به خشونت و درگیری با پلیس کشیده می شود. البته معدنچیان نیز بی سلاح نبوده و با راکتهای دست ساز به سمت پلیس شلیک می کنند.




















:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 11
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
نویسنده : HP
تاریخ : جمعه 23 تير 1391
انواع موشک های بالستیک موجود در کشورمان در رزمایش پیامبر اعظم(ص)7+ تصاویر

انواع موشک های بالستیک موجود در کشورمان در رزمایش پیامبر اعظم(ص)7 به سمت اهداف از پیش تعیین شده شلیک خواهند شد.
برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  01.jpg
مشاهده: 2
حجم:  97.1 کیلو بایت
موشک زلزال

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  02.jpg
مشاهده: 1
حجم:  82.9 کیلو بایت
موشک بالستیک شهاب-1

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  03.jpg
مشاهده: 1
حجم:  85.0 کیلو بایت
موشک شهاب-2

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  04.jpg
مشاهده: 1
حجم:  28.4 کیلو بایت
موشک بالستیک میانبرد شهاب-3

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  05.jpg
مشاهده: 1
حجم:  94.1 کیلو بایت
موشک بالستیک کوتاه برد بسیار دقیق فاتح-110

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  06.jpg
مشاهده: 2
حجم:  72.4 کیلو بایت
موشک بالستیک ضدکشتی خلیج فارس

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  07.jpg
مشاهده: 3
حجم:  14.5 کیلو بایت
موشک تندر

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید
نام:  08.jpg
مشاهده: 1
حجم:  21.7 کیلو بایت
موشک بدون بالک "قیام"؛ آخرین موشک بالستیک معرفی شده کشور
 



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 6
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
نویسنده : HP
تاریخ : پنج شنبه 22 تير 1391
تست اولیه جدیدترین رادار ایرانی با برد چندهزار کیلومتر

تست اولیه جدیدترین رادار ایرانی با برد چندهزار کیلومتر



"صاایران" از جمله شرکت‌هایی است که هم برای کاربران بخش غیرنظامی و هم در بخش دفاع بخوبی شناخته شده است.

حضور موثر در طراحی و ساخت سیستم‌های کامپیوتری و مخابراتی در بخش غیر دفاع در کنار دستیابی به فناوری های بسیار پیشرفته الکترونیک، رادار، بی سیم، آی تی و ارتباطات در بخش دفاعی، صاایران را به یک شرکت بزرگ منطقه ای تبدیل کرد که امروز می تواند علاوه بر تجهیزات و سامانه های مخابراتی و الکترونیکی، فناوری‌ها و علوم پیشرفته در زمینه سامانه های با تکنولوژی بالا را به بیش از چهل کشور جهان صادر کند.

31 مرداد، روز صنعت دفاعی فرصتی شد تا در گفتگویی یک ساعته با ابراهیم محمودزاده مدیرعامل شرکت صنایع الکترونیک ایران (صاایران) وابسته به وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، مروری اجمالی داشته باشیم بر عملکرد و دستاوردهای این شرکت در بخش های مختلف دفاعی.

نحوه رصد تحرکات دشمنان فرامنطقه ای، برنامه های آینده فضایی جمهوری اسلامی ایران، اقدامات صورت گرفته برای دستیابی به پیشرفته ترین سامانه های راداری، جایگاه ایران در بین کشورهای جهان در عرصه فناوری های نوین و هوشمند و جدیدترین اخبار از تست اولیه رادار ایرانی با برد چندهزار کیلومتر از جمله مباحثی بود که معاون وزیر دفاع به آنها اشاره کرد.



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , نیروی هوایی , ,
|
امتیاز مطلب : 18
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5
نویسنده : HP
تاریخ : چهار شنبه 21 تير 1391
کاوادرات؛ نبرد 4 گوش سپاه با جنگال و کروز

نگاهی به ارتقاء توان پدافندی سپاه



کاوادرات به معنی چهارگوش است وعلت اطلاق این نام به سامانه، آرایش قرارگیری چهار خودروی پرتابگر پیرامون خودروی حامل رادار است که در واقع در چهار گوشه یک مربع قرار می گیرند.

سامانه های پدافند هوایی را به طور اصولی به سه دسته کوتاه برد، میانبرد و دوربرد تقسیم بندی می کنند. دفاع از نقاط حساس یک کشور از جمله نیروگاه ها، پالایشگاه ها، کارخانجات، مراکز سیاسی و فرماندهی نظامی، پایگاه های هوایی و زمینی و دریایی بخشی از وظایف این سامانه ها است. اما دفاع از نیروهای عمل کننده در صحنه عملیات نیز یکی از نیازهای مهم است که توسط طراحان سامانه های پدافندی مورد توجه بوده است. نیازی که با توجه به عدم وجود چنین سامانه ای در زمان جنگ تحمیلی 8 ساله فشار زیادی بر نیروهای پدافند هوایی نهاجا وارد می کرد به طوریکه برای برپایی امکانات راه اندازی سامانه هاوک که تنها سامانه میانبرد موجود در کشور در عمده سالهای جنگ بود بکارگیری توان لجستیکی قابل توجهی را به دنبال داشت.


هرچند که دلاورمردان پدافند با هدایت های شهید ستاری نتایج چشمگیری را در عملیات های مختلف با بالا بردن تحرک آتشبارهای هاوک رقم زدند.
با توجه به اینکه امروزه حدود نیمی از تهدیدات هوایی علیه کشورمان در ارتفاع متوسط برآورد می شود، سامانه های پدافند هوایی میانبرد، در عمل به پرکاربردترین ابزار پدافند هوایی برای کشورمان تبدیل شده اند.

استفاده ترکیبی از سامانه های جدید و بومی نظیر شاهین و صیاد در کنار سامانه های قدیمی اما بهینه سازی شده و کاملاً به روز و متحول شده، روشی است که توسط طراحان راهبردهای دفاع هوایی کشور دنبال می شود که هم باعث خودکفایی و قطع وابستگی از قدرت های خارجی و هم باعث بی اثر شدن یک یا چند تاکتیک سرکوب پدافند هوایی توسط دشمن شده و در واقع پدافند هوایی ایران به گفته مسئولان امر، به مانند صفحه شطرنجی با مهره های پرتعداد و متنوع با قابلیت های گوناگون است که با توجه به نقشه های از پیش طراحی شده، خود را برای سناریوهای مختلف دشمن آماده ساخته است و در راه افزایش قابلیت های طراحی رزمی و نیز سخت افزاری خود با تمام توان می کوشد. در همین راستا و با عنایت به اندیشه عمردهی انقلابی به تجهیزات که منطقاً با به روز رسانی آنها توأم است تمامی سامانه های دفاع هوایی کشور مورد بهسازی قرار گرفته است که از آن جمله سامانه پدافند هوایی میانبرد تمام متحرک سام-6 است. برخورداری از سامانه پدافند هوایی کاملاً متحرک آنقدر حائز اهمیت بوده است که تلاشهایی برای متحرک سازی سامانه هاوک، پس از جنگ صورت گرفت هر چند که هنوز آتشبارهای زیادی از آن به صورت ثابت در رزمایش ها مشاهده می شوند.

برای دفاع از نیروهای عمل کننده در صحنه عملیات با توجه به مسائل مختلف از جمله تحرک و ساکن نبودن خود پدیده مورد دفاع و نیز احتمال حمله های گاه و بیگاه دشمن به خطوط خودی باید سامانه دفاعی عمل کننده تمام متحرک بوده در واقع تمام اجزای سامانه بایستی بر روی خودرو مستقر باشند تا در صورت لزوم به سرعت از محل اولیه حرکت نموده و در مکان دیگری مستقر شوند. در نتیجه سرعت جمع آوری، حرکت سامانه و راه اندازی مجدد آن نیز اهمیت می یابد.


از این رو با توجه به نیاز به چنین سامانه ای و در دسترس بودن مجموعه سام-6 که کارنامه پرفراز و نشیبی نیز دارد روند بکارگیری آن در نیروی هوایی سپاه از سالهای پس از جنگ آغاز شد. این سامانه که نسل اولیه آن محصول شوروی سابق است تاکنون در چندین جنگ از جمله جنگ های اعراب و رژیم اشغالگر قدس حضور داشته و توسط اعراب بکارگرفته شد در ابتدای کار نتایج درخشانی از خود برجای گذاشت اما با شناسایی ضعف های آن توسط دشمن از کارایی آن تا حد زیادی کاسته شد.


نتایج این درگیری ها نقش مهمی در روند بهسازی آن توسط کشور سازنده داشت و پس از آن نقطه ضعف های شناسایی شده برطرف شده و نقش عملیاتی آن بار دیگر پر رنگ شد. در جریان دفاع مقدس نیز این سامانه توسط رژیم بعث عراق مورد استفاده قرار گرفت که موفق به سرنگونی تعدادی از هواپیماهای جنگنده بمب افکن نهاجا شد.


در دهه 90 میلادی نیز این سامانه توسط عراق و یوگسلاوی بر ضد آمریکا و ناتو بکارگرفته شد که موفق به سرنگونی تعدادی از هواگردهای متخاصم شد.


کشور سازنده این سامانه با توجه به توانمندی های قابل توجه سام-6 با تحلیل دقیق کارنامه عملیاتی آن اقدام به ارتقاء آن کرد که مهمترین ایراد سامانه سام-6 که اشباع سریع در فضای جنگ الکترونیک بود مورد بازنگری قرار گرفت است. سایر کشورهای دارنده این سامانه نیز اقدام به بهسازی های مختلفی بر روی آن کردند.


مثلاً رژیم بعث عراق؛ تعدادی از موشک های سام-6 خود را به جای جستجوگر نیمه فعال راداری به ردگیر فروسرخ مجهز کرد که نتایج مثبتی نیز در عملیات طوفان صحرا برجای گذاشت.




در ادامه به مهمترین برنامه ارتقاء آن که به مرحله اجرا در آمده است اشاره می کنیم.


هدف از این بهسازی ایجاد سامانه موشکی دفاع هوایی میان برد برای دفاع از نیروها و تأسیسات خودی در برابر هواگردهای تاکتیکی و راهبردی مدرن پرسرعت مانور کننده و همچنین بالگردهای تهاجمی و موشک­های کروز طراحی شده است که "کاوادرات" نامیده شده و این مأموریت را تحت حمله سنگین در شرایط اقدامات متقابل الکترونیکی و آتش متقابل دشمن اجرا می­کند. ارتقاء سامانه موشکی دفاع هوایی کاوادرات با در نظر گیری و اصلاح موارد زیر به انجام رسیده است:


واحد راداری کشف و تعقیب هدف «سرن»:


*تعویض سامانه آنالوگ انتخاب هدف متحرک با نمونه دیجیتال که باعث افزایش ضریب suppression تا 28-30 dB شده است


*بکارگیری سامانه دسته­بندی اهداف ردگیری شده(هواپیما، بالگرد، موشک کروز و سایر رده­های اهداف هوایی)


*گسترش باندموج کانال روشن­سازی از 6 به 12


*جایگزینی واحدهای تقویت کننده های خلائی یواچ­اف با نمونه­های حالت جامد که شامل تعویض واحدهای توان ولتاژ بالای آنها با نمونه های ولتاژ پایین و همچنین اجزای الکترونیکی دیگر می شود


*جایگزینی نمایشگرهای لامپ اشعه کاتدی با ال­سی­دی های رنگی که مقدار داده­های قابل نمایش را به میزان قابل توجهی افزایش داده و عمر کاری را نیز به 10 تا 15هزار ساعت ­رسانده و البته مصرف توان الکتریکی و تعداد تنظیمات کاری را کاهش می­دهد.


پرتابگر خودکششی:


*بکارگیری سامانه آزمایش و نظارت که ذخیره و استفاده همه داده­ها را به صورت بلادرنگ برای اجزای اصلی سامانه از جمله رادار، پرتابگر و موشک­ها ممکن می­سازد


سامانه به تجهیزاتی برای آزمایش و اندازه­گیری مجهز شده که امکان بررسی وسایل الکترونیکی رادار و پرتابگر را به صورت کامل را فرهم می­کند.

روند بهینه­سازی­های متعاقب سامانه کاوادرات با در نظر داشتن ارتقاء قابل توجه توانایی­های رزمی آن با بهره­گیری از برخی اجزای سامانه پیشرفته میانبرد دفاع هوایی بوک ام-1-2 نیز برنامه­ریزی شده است.

این بهسازی ها برای افزایش توان بالقوه آتش سامانه، افزایش فضای قابل درگیری با هدف و برد اهداف بالقوه(بالگردها شامل آنهایی که در حال پرواز ایستا هستند،هواپیماهای تاکتیکی و راهبردی، موشک های بالستیک تاکتیکی و کروز هواپرتاب)و به همین اندازه افزایش مصونیت سامانه در برابر جنگ الکترونیک در نظر گرفته شده است.


افزایش شاخصه های کارایی رزمی سامانه با تغییرات زیر بدست آمده است:


*شناساندن اجزاء سامانه موشکی دفاع هوایی بوک ام1و2 به بخش مکمل سامانه موشکی کاوادرات پس از اصلاح آنها برای برقراری ارتباط با کاوادرات


*پیشرفته سازی سامانه کنترل، شناسایی و هدایت 1S91M1(M2) که شامل شناساندن سامانه های دیجیتال تشخیص اهداف متحرک، تفکیک دسته های هدف، گسترش کانال بازه فرکانسی روشنسازی، تعویض تقویت کننده های میکروویو(ریز موج) ساخته شده از «لوله های حرکت موج» با تقویت کننده ترانزیستور حالت جامد و به همین ترتیب شناساندن یک کانال تله متری(دورسنجی) کد گذاری شده برای تعمیر ارتباط با دستور/کنترل می شود.


*تعویض بخش های فرمان/کنترل و بخش های قدیمی رادار با نمونه های پیشرفته و استفاده از بخش فرماندهی سامانه بوک ام-1-2 و بخش پردازش رادار PORI-P2VM


بدین ترتیب سامانه کاوادرات توان بیشتری در برای رویایی با طیف بیشتری از اهداف هوایی یافته است که در ادامه به آن می پردازیم.

کاوادرات به معنی چهارگوش است وعلت اطلاق این نام به سامانه، آرایش قرارگیری چهار خودروی پرتابگر پیرامون خودروی حامل رادار است که در واقع در چهار گوشه یک مربع قرار می گیرند.



مقایسه شاخصه های سامانه پیش و پس از ارتقاء


پس از بهینه سازی، موشک های این سامانه علاوه بر توان هدف قرار دادن هواپیماهای تاکتیکی و بالگردها، هواپیماهای راهبردی و موشک های کروز را نیز می توانند مورد اصابت قرار دهند، کمینه ارتفاع هدف نیز از 100 متر به 30 متر رسیده و احتمال اصابت به هدف در صورت شلیک یک موشک برای هواپیماها از 80 به 90 درصد، برای بالگردها از 30 به 45 درصد و برای موشک های کروز قبل از بهینه سازی امکان اصابت وجود نداشته و پس از بهسازی احتمال اصابت به 30 تا 40 درصد رسیده است. همچنین زمان واکنش سامانه نیز به میزان کمتر از 30 ثانیه کاهش یافته.

بنابراین باید گفت در این استاندارد جدید برای سامانه ای پرسابقه، علاوه بر رفع ایرادات قبلی توان درگیری سامانه با اهداف متنوع در گستره بیشتری با اطمینان بالاتر در ترکیب با توانمندی های قابل توجه موشک مورد استفاده و قابلیت تحرک سامانه بدست آمده است.

سامانه سام-6 قادر به کشف و ردگیری اهداف در برد 55 کیلومتر و بیشتر و هدف قرار دادن آنها تا برد 25 کیومتر و سقف پرواز 25-30 متر تا 14000 متر با موشک سریع خود که با سرعت حدود 900 متر بر ثانیه حرکت می کند، است. از سامانه کشف و ردگیری اپتیکی نیز برای هدایت موشک در زمانی که فضای نبرد با سامانه های جنگ الکترونیک تحت تأثیر قرار گرفته است استفاده می شود.

گفته می شود که استفاده از موشک های توانمندتر سامانه بوک ام1 در سامانه کاوادرات مقدور است که این مسئله قابلیت های زرمی آن را به میزان چشمگیری افزایش داده، از جمله امکان درگیری با اهدافی در برد، سرعت و با سقف پرواز بیشتر.

حتی موشک های بالستیک تاکتیکی نیز به فهرست قربانیان این سامانه با این موشک اضافه شده است! همچنین ایجاد ارتباط بین سامانه کنترل و فرماندهی کاوادرات با انواع رادارهای بهسازی شده و یا جدید نظیر پی-18و19، رادار تاکتیکی کاستا و رادار تمام دیجیتال نبو که توانایی کشف اهداف پنهانکار(رادار گریز)را دارند، از وجوه شاخص این استاندارد بهسازی برای کاوادرات به شمار می برد که میزان آگاهی خدمه سامانه را از خطرناک ترنی تهدیدات پیرامون خود به بسیار افزایش می دهد.

با عزم راسخ متخصصان داخلی نیروی هوافضای سپاه و قرارگاه پدافند هوایی خاتم النبیاء ارتش، سامانه های بهینه سازی شده سام-6 موجود در کشور که بسیاری از فاکتورهای بالا را در خود دارند، مورد اصلاح و بازسازی و بهسازی های گوناگونی قرارگرفته و اکنون در شرایط کاملاً عملیاتی به حراست از آسمان کشور می پردازند.



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 7
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : چهار شنبه 21 تير 1391
معرفی برجک مدرن و قدرتمند

معرفی برجک مدرن و قدرتمند CT - CV TURRET شاهکار طراحی برجک



این برجک توسط کارخانجات CMI – DEFENCE طراحی و تولید گشت . این برجک را می توان بر روی انواع نفر بر به عنوان پلتفرم حمل نصب کرد . انواع نفر بر های اروپایی مثل PANDUR ، MOWAG ، PATRIA ، PUMA و ... نصب کرد . این برجک یک برجک با نیروی لگد اندک ( RECOIL - LOW ) می باشد . این برجک که محصول مشترک انگلستان و فرانسه می باشد ، در سال 2004 و 2005 تست های مقدماتی و نهایی خود را به پایان برد . طرح این برجک بناست که در آینده به عنوان مجموعه سلاح اصلی ارتش آینده کشورهای اروپای غربی باشد .

لوله توپ این برجک در اندازه 105 میلیمتری طراحی شده است و می تواند انواع تسلیحات استاندارد 105 میلیمتری ناتو را شلیک کند ، اما یک سری بهینه سازی هایی بر روی لوله انجام شده است و توانایی تحمل فشار لوله بیشتر شده است . به همین دلیل این برجک در آینده نسل جدید گلوله های 105 میلیمتری هوشمند را نیز می تواند شلیک کند و می تواند گلوله های جدید هوشمند را که دارای فشاری بیش از 60 درصد گلوله های 105 میلیمتری حال حاضر ناتو را دارا می باشند ، نیز شلیک کند . همچنین می تواند انواع موشک های هدایت شونده را نیز با دقت و اطمینان بالا شلیک کند . برجک CT – CV مجهز به یک استابلایزر فوق العاده روان از نوع پنوماتیک می باشد و می تواند به اهداف متحرک و همچنین در زمانی که پلتفرم خود در حال حرکت باشد نیز کار هدفگیری و شلیک را انجام دهد .

این برجک در واقع مدرن ترین برجک حال حاضر جهان به شمار می رود و به مراتب از برجک هایی نظیر CT FALCON و برجک MGS STRYKER نیز به روز تر و دقیق تر است . این برجک برای نیروهای واکنش سریع مثل تیم های تانک دیسترویر و همچنین نیروهای هوابرد بسیار مناسب است . کارخانه CMI – DEFENCE در سال 2010 موشک ضد تانک 105 میلیمتری فوق العاده دقیق و قدرت مند FALARICK را نیز طراحی کرد که از این برجک قابل شلیک است . این موشک پرقدرت می تواند از فاصله 5 کیلومتری با تانک ها ، هلیکوپتر ها و استحکامات دشمن درگیر شود و آنها را با دقت زیادی منهدم کند . این موشک می تواند با سر جنگی دو زمانه از نوع HOLLOW – CHARGE تا 550 میلیمتر زره را نابود کند . البته می بایست توجه داشت که به علت قدرت بالای این موشک و فشاری که بر لوله توپ وارد می آورد ، این موشک به هیچ وجه قابل استفاده در موارد مشابه مثل وکسترا 105 و ام جی اس استریکر نیست و در صورت استفاده در این خودروها ، به احتمال زیاد پس از چند شلیک لوله توپ خودرو می ترکد .



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 8
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
نویسنده : HP
تاریخ : چهار شنبه 21 تير 1391
تانک بدون برجک Strv 103 S

در دنیای تجهیزات نظامی، جنگافزارهای عجیبی ساخته شده که یکی از آنها، تانک بدون برجک است.تانکهای سری Strv 103 S به نوعی یکی از عجیب ترین تانکهای ساخته شده در کشورهای مختلف جهان تا به امروز هستند. این تانک برجک ندارد و توپ آن مستقیما به بدنه وصل شده است و ارتفاعی در حدود ۲ متر را برای آن فراهم آورده است.این تانک با وزن ۳۹۷۰۰ کیلوگرم از یک موتور رولزرویس مدل K60 به قدرت ۴۹۰ اسب بخار نیرو می گیرد و دارای سرعتی در حدود ۵۰ کیلومتر بر ساعت و بردی در حدود ۳۹۰ کیلومتر است. این جنگ افزار دارای ۳ نفر خدمه بوده و در سال ۱۹۶۶ وارد خدمت ارتش سوئد شده و در کل، ۳۰۰ دستگاه از این تانک ساخته شده است.

تسلیحات این تانک شامل یک عدد توپ ۱۰۵ میلی متری و دو تیربار ۷٫۶۲ میلی متر و یک تیربار ۱۲٫۷ میلی متر است. . این تانک قابلیت عبور از رودخانه ها با سرعت ۶ کیلومتر بر ساعت را دارد. همچنین یکی دیگر از نکات عجیبی که در ساخت این تانک به کار رفته، قرار گرفتن موتور در بخش جلوی این تانک است که به منظور افزایش حفاظت از خدمه، این تدبیر به کار گرفته شد.

تانک STRV – 103 C
سال ورود به سرویس ۱۹۶۶
کشور سازنده سوئد
خدمه ۳ نفر
وزن نهایی با کلیه ملزومات ۴۲٫۵ t
طول کلی ۸۹۹۰ mm
طول شاسی ۷۰۴۰ mm
عرض ۳۶۳۰ mm
ارتفاع ۲۱۴۰ mm
تفنگ اصلی ۱۰۵-mm rifled gun L-74
تیربار ۳ x 7.62-mm
گردش برجک بدون برجک
درجه حرکت عمودی لوله توپ -۱۰ to +12 درجه
ظرفیت گلوله های توپ ۵۰ گلوله
سرعت اتش ۱۲-۱۵ گلوله در دقیقه
ظرفیت تیربار ۲۷۵۰ cartridges
قدرت موتور ۷۸۰ hp
حداکثر سرعت در جاده ۵۰ km/h
درجه انحنا و شیب جلوی تانک ۳۰ درجه
شعاع عملیاتی با یک سوخت گیری ۳۹۰ کیلومتر
حداکثر عمق اب قابل عبور ۱٫۲ متر

حداکثر سرعت در اب ۷ km/h



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : چهار شنبه 21 تير 1391
زرهپوش موشک انداز هونگ جیان

این زره پوش برای درگیری با تانکها در میدان اصلی نبرد و همچنین بقیه زره پوش ها و بقیه اهداف در روز و شب وهمه شرایط آب وهوایی طراحی شده است.زره پوش و موشکهای مخصوص آن در اواخر سال ۱۹۹۰ وارد خدمت شدند و برای اولین بار در رژه نظامی روز ملی چین در پکن در تاریخ ۱۱ اکتبر ۱۹۹۹ به نمایش عمومی در اومد.چینی ها ادعا دارند که موشک این زره پوش قابلیت نفوذ در ۱۲۰۰ میلیمتر زره را دارا هست و این گفته به این معنی است که قابلیت نفوذ در زره جلویی پیشرفته ترین تانکهای روز جهان رو داراست و این توانایی را دارد که تانک را به صورت کامل منهدم یا غیر عملیاتی کند. هونگ چیان دارای چهار لانچر ۴ wz550 است این لانچرها به صورت لوله تک پرتاب اند که قابلیت تحرک پذیری بالای را دارا هستند.مسولین چین مدعی هستند که موشک و لانچر به کار رفته در این زره پوش قابلیت نصب بر روی بالگردهای چینی را نیز دارد.

برد موشک این زره پوش از دهانه لوله لانچر در حدود ۵ هزار متر است که در همه شرایط آب و هوایی این قابلیت و کیفیت تغییری نمی کند.موشکهای این زره پوش از لحاظ ظاهر وکیفیت و توانایی شبیه به موشک ضد تانکtaas{که قابلیت حمل توسط انسان رو هم دارد} ساخت اسرائیل هستند ، این شباهت باعث شده که گمانه زنی های درباره ارتباط و کمک اسرائیل به چین در ساخت این موشکها هست اما نمیتوان این موضوع ها را تائید یا رد کرد که این موشک عنصری از تکنولوژی موشک اسرائیلی رو دارد.
موشک هونگ جیان به منظور مقابله با زره های واکنشی دارای دو مرحله هستند و همچنین این قابلیت را دارند که از بالای سر به تانک حمله کنند.سازندگان ادعا دارند اگر این موشک در زاویه ۶۸ درجه به یک تانک برخورد کند میتواند زره واکنشی انها را هم تا ۱۲۰۰ میلی متر سوراخ کند .این موشکهای قابلیت نصب کلاهک حرارتی برای حمله اهداف غیر زرهی و پناهگاها را هم داراست .سیستم پیشرانه و هدایت هونگ جیان توسط دو موتور سوخت جامد{تخلیه ای و کروزی} تغذیه میشود.سر این موشک قابلیت جستجو و نفوذ در مکانهای نفوذ پذیر تر رو داراست.

ین زره پوش دارای سه نفر خدمه شامل:راننده ، فرمانده و گانر است.این زره پوش یک محفظه حمل سلاح و مشاهده اطراف راداراست.هنگامی که خودرو در حال حرکت است این محفظه سلاح قابل حمل وجابه جایی است را دارد و میتواند به عقب کشیده شود.در هنگاهم شروع ماموریت ۴ موشک اماده در لانچرها قرار می گیرد و ۸ موشک هم در محفظه حمل سلاح در داخل زره پوش به عنوان ذخیره وجود دارد.این محفظه قابلیت شیب بندی تا -۱۰ +۱۰رو داراست این محفظه کاملا کاملا اتوماتیک هست که توسط اپراتور در داخل به راحتی کنترل میشود .وزن این زره پوش در حدود ۱۳٫۷۵ تن است و نیروی این زره پوش توسط یک موتور ۳۲۰ اسب بخاری دیزل توربو شارژ تامین میشود.

موشگ هونگ جیان دارای هدایت لیزری است. اپراتور اهداف را توسط یک پریسکوپ با قابلیتهای لیزری و هدف گیری تا ۷ کیلومتر شناسایی میکند و در شب توسط سیستم دید در شب تا حدود ۶ کیلومتر شناسایی و بر روی هدف قفل می کند. اپراتور مسیر مسیر گلوله و اصابت کردن ان تا هدف را میتواند پی بگیرد.در تلویزیون سیستم هدف یابی اندازه زاویه بین موشک و هدف وخطا دید را کنترل میکند و این خطا در مسیر را توسط لیزر به موشک انتقال میدهد تا موشک به هدف بخورد برد لیزر ان درد ۵٫۵کیلومتر است.و این نکته قابل ذکر است در طول زمان رسید موشک به هدف اپراتور لازم است این موشک رو مرتب توسط چشم خود کنترل کند{از روی چشمی هدفیاب}ودر روش دوم سیستم به طور خودکار کار انتقال لیزر رو انجام میدهد.

هونگ جیان مدل A نوع بهینه شده این زره پوش و موشک هست که موشک توسط لیزر و موجهای میلیمتری{فراصوت احتمالا منظور است} کنترل میشود به دلیل این که دستور اصلاح هدف از طریق این نوع موج بهتر داده میشود برد آن بیشتر، خطای کمتر ، مقاومت بیشتر در مقابل جمینگ.در مدل B هونگ جیان که در دست بهسازی است برد لیزر وموشک اضافه خواهد شد.

مشخصات:
برد:۵۰۰۰ متر
نرخ آتش: دو موشک در دقیقه
قطر کلاهک: ۱۵٫۲ اینچ
وزن: ۳ کیلوگرم
خطای هدف گیری:_۱۰ +۱۰ سانت در کیلومتر



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 8
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : چهار شنبه 21 تير 1391
جنگنده چند منظوره چیتا (cheetah)

در نوامبر سال ۱۹۷۷ سازمان ملل متحد صادرات تسلیحات به افریقای جنوبی را تحریم کرد .نیروی هوایی افریقای جنوبی (SAAF ) یک اولویت بالا در کار هایش قرار داد که شامل ارتقاء ۷۴ فروند هواپیمای داسو میراژ ۳ و انواع ان که در اواسط عمر خود به سر می بردند می شد که بین سال های ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۰ به خدمت گرفته شدند.

تمام این ارتقاءها شامل استفاده از تکنولوژی اسرائیل بود (یک واقعیت است که رسما رد شد( و هواپیما از نظر قابلیت ها و فن استفاده از دستگاه های الکتریکی و خودکار کاملا شبیه هواپیمای کفیر اسرائیل بود.
از ۱۶ میراژ IIIEZ که به هواپیمای استاندارد چیتا (یوز پلنگ ) نوع ئی تبدیل شدند تقریبا همگی شبیه به هواپیمای Kfir-C7 بودند ولی ۱۱ فروند از هواپیما های دو نفره میراژ IIIDZ و D2Z به عنوان یوز پلنگ دیاس اصلاح شدند که شبیه هواپیمای Kfir-TC7 بودند .

۵ یوزپلنگ دی هم ممکن است از بدنه کفیر یا سراب (لقب میراژ ۳ ) که توسط IAI تولید و عرضه شدند استفاده کرده باشند .
یوز پلنگ نوع D در ۱ جولای ۱۹۸۶ با شماره سریال ۸۹ CFS وارد خدمت شد و و یوز پلنگ تک سرنشین نوع E هم در مارس ۱۹۸۸ وارد خدمت شد .

یوز پلنگ نوع D نیز می توانست در نقش حمل کننده بمب هسته ای در سال ۱۹۹۰ بکار رود ولی افریقای جنوبی ۶ سلاح هسته ای خود را در سال ۱۹۹۲ نابود ساخت .
با بازنشسته شدن یوز پلنگ چند منظوره نوع E در اکتبر سال ۱۹۹۲ نیرو هوایی این کشور نوع جدیدی از این هواپیما که مدل C و محرمانه بود را معرفی کرد .


این مدل دارای رادار پیشرفته پالس –داپلر و شناسایی در حال جستجو EUM-2032 است .رادار این مدل دشواری های رادار های مدل های قبلی در دفاع هوایی را نداشت .در حالی که نوع E دارای رادار ساده برای حمله به اهداف زمینی بود .
نوع Cهمچنین داری دستگاه های پیشرفته ا لکتریکی و خودکار و نمایشگر سر بالا (HUD )و همچنین HOTAS ومجموعه ای از سلاح های پیچیده است.
نوع C از اواخر سال ۱۹۹۲ وارد خدمت گردید و اخرین تحویل ان در سال ۱۹۹۵ تکمیل شد .
همه ۳۸ فروند مدل C تولید شد از قطعات و تکنولوژی اسرائیل بهره می برد .(شاید بعضی ها از مازاد کفیر ساخته شده باشند )و از موتور ۰۹K50 عطار یا موتور های میراژ F 1 یا موتور ۰۹C کفیر استفاده می کرد .
باقی مانده نوع Dاین هواپیما با موتور نیرومند تر و برخی از ویژگی نوع C ارتقا داده شد .
یوز پلنگ تا جایگزینی نهایی هواپیماهای هاوک ۱۰۰ و ساب /گریپن در خدمت نیروی هوایی افریقای جنوبی SAAF باقی خواهد ماند.

مشخصات:

سال ورود به خدمت :۱۹۸۶

طول:۱۵٫۶۲متر

ارتفاع :۴٫۵متر

بیشترین وزن هنگام بر خاست:۱۶٫۲

موتور:یک دستگاه SNECMA Atar 09K50 turbojet

ماکزیمم سرعت:۲ ۳۳۸ km/h

تسلیحات:

توپ:دو قبضه DEFA 552 30-mm

موشک هوا به هوا:موشک پیتون ۳ وV3B وV3C و اگزوست

بمب ها:بمب های ام کا ۸۲ /۸۳ و بمب های کلاستر و بمب های هدایت لیزری

 



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : چهار شنبه 21 تير 1391
خودرو حفاظت شده rg-35

خودرو حفاظت شده چند منظوره RG-35 در یک سرمایه گذاری خصوصی در سال ۲۰۰۸ توسط صنایع سیستم های زمینی OMC که زیر مجموعه سیستم های BAE است در آفریقای جنوبی طراحی و ساخته شد که در ساخت آن از تجربیات حاصل از ساخت خودرو رزمی پیاده نظام Ratel و همچنین خودرو امرپ RG-31 استفاده شده است. این خودرو اولین بار در نمایشگاه بین المللی تجهیزات دفاعی (DSEi) که در سال ۲۰۰۹ در لندن برگزار شد در معرض دید عموم قرار گرفت. پیکره بندی استاندارد این خودرو ۶۶ است اما شرکت سازنده دو نمونه متفاوت با پیکره بندی ۴۴ به عنوان خودرو گشتی و ۸۸ به عنوان خودرو رزمی طراحی کرده است که هر سه مدل از حفاظت مطلوبی در مقابل انفجار مین دارند و علاوه بر ان از تحرک مناسب و قابلیت بارگذاری بالایی برخوردار هستند. مدل با پیکره بندی ۴۴ با پشت سر گذاشتن آزمایشات مختلف در سال ۲۰۱۰ عملیاتی شد و شرکت سازنده امیدوار است که این خودرو به منظور استفاده درعملیات گشت و نظارت توسط ارتش انگلستان به کار گرفته شود همچنین در پروژه Sepula آفریقای جنوبی که برای جایگزین کردن نمونه ای جدیدتر با خودروهای Casspir و Mamba است به عنوان یکی از گزینه ها مطرح باشد. RG-35از بدنه ای زره ای بهره میبرد که در قسمت زیرین دارای طراحی V شکل است و علاوه بر این قابلیت نصب زره اضافی تا ۱۲۰ میلیمتر در قسمت زیرین و ۵۰ میلیمتردر طرفین بدنه در نظر گرفته شده است که سطح حفاظت را تا استاندارد STANAG 4569 در سطح ۴ بالا میبرد. در این استاندارد که توسط ناتو تبیین شده است محافظت در برابر سه سطح از تهدیدات در نظر گرفته شده که مقاومت در برابر : انفجار گلوله های توپخانه ۱۵۵ میلیمتری در فاصله ۳۰ متری ، انفجار ۱۰ کیلوگرم ماده منفجره در زیر بدنه و برخورد گلولهای ۱۴٫۵ میلیمتری از فاصله ۲۰۰ متری با سرعت ۹۱۱ متر بر ثانیه را شامل میشود. این خودرو در مدل استاندارد با پیکره بندی ۶۶ دارای یک خدمه است و ظرفیت حمل ۱۶ سرنشین را دارد که از درب انتهایی و یا دریچه های تعبیه شده در سقف به آن وارد یا از آن خارج میشوند . این خودرو با وزنی در حدود ۳۳۰۰۰ کیلوگرم حداکثر ظرفیت بارگذاری ۱۵۰۰۰ کیلوگرم را دارد و به پیشرانه دیزل توربوشارژ ساخت کامینز با حداکثر توان ۵۵۰ اسب بخار مجهز است که به جعبه دنده ای اتوماتیک مدل ۶HP ساخت ZF متصل است. بر خلاف خودروهای مشابه که پیشرانه در قسمت جلویی یا عقبی بدنه قرار دارد پیشرانه این خودرو در قسمت کناری بدنه قرار دارد. این ویژگی علاوه بر ایجاد فضای داخلی بیشتر در خودرو ، امکان تعویض پیشرانه در مدت ۳۰ دقیقه را فراهم میکند .علاوه بر این خودرو امکان استفاده از پیشرانه الکتریکی را دارد که در صورت استفاده از آن ، پیشرانه دیزلی به عنوان یک ژنراتورعمل خواهد کرد که برق مورد نیاز پیشرانه های الکتریکی را تامین میکند. RG-35 قابلیت نصب برجک های سبک را داراست که به طیف گسترده ای از تسلیحات نظیر تیربارهای کالیبر ۷٫۶۲ و ۱۲٫۷ ، توپ ۲۰ میلیمتری ، نارنجک انداز خودکار ۴۰ میلیمتری و خمپاره انداز مجهز هستند. در آخر این خودرو قابلیت حمل توسط هواپیماهای ترابری نظامی نظیر C-130 دارد.

کاربری های پیشنهادی:
آمبولانس زرهی
واحد فرماندهی
واحد بازیابی و تعمیرات
حامل پدافند هوایی کوتاه برد

مشخصات کلی در مدل ۶۶ :
شرکت سازنده : سیستم های زمینی OMC
سال ساخت : ۲۰۰۸
خدمه : ۱ نفر
تعداد سرنشینان : ۱۶ نفر
وزن : ۳۳ تن
حداکثر بارگذاری : ۱۵ تن
طول : ۷٫۴ متر
عرض : ۲٫۵ متر
ارتفاع : ۲٫۷ متر
پیشرانه : دیزل توربوشارژ ساخت پرکینز با حداکثر توان ۵۵۰ اسب بخار
حداکثر سرعت : ۱۱۵ کیلومتر بر ساعت
برد : ۱۰۰۰ کیلومتر
توانایی حرکتی



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : سه شنبه 20 تير 1391
land rover defender / لندرور سری مدافع

 

هر ساله در حدود ۸۰ الی ۹۰ هزار دستگاه از خودرو ترابری سبک لندرور تولید میشود که از این تعداد در حدود ۱۰ درصد برای مصارف نظامی مورد استفاده قرار میگیرند. لندرور مدافع (Defender) در اواخر سال ۱۹۸۰ به طراحی و ساخت رسید. ارتش انگلستان اولین کاربر این خودرو محسوب میشود و علاوه بر آن مدافع در برخی کشور ها نظیر استرالیا ، مالزی و ترکیه نیز به صورت تحت لیسانس تولید میشود. از این خودرو نمونه های مختلفی به تولید میرسد که با کد های ۹۰ ، ۱۱۰ و ۱۳۰ شناخته میشوند در حقیقت این کد ها بیانگر فاصله بین محور جلو و عقب بر حسب اینچ هستند. بسته به کاربرد مدافع به تجهیزات مختلفی مجهز میشود که کاربری های متفاوتی به آن میدهد که برخی از کاربری ها عبارتند از: واحد مخابرات و ارتباطات ، واحد تعمیرات موقت ، آمبولانس ، حامل سلاح با استفاده از نصب انواع تیربار های کالیبر ۷٫۶۲ و ۱۲٫۷ و همچنین نارنجک اندازهای خودکار. در مدل خدمات عمومی یا (GS) مدافع دارای سقف جمع شونده بوده و ظرفیت حمل ۸ الی ۱۴ سرنشین را دارد. در مدل (FFR) دارای بدنه ای تماما فلزی بوده و مجهز به انواع بیسیم های نظامی است و میتوان از آن در نقش خودرو مدیریت نبرد و یا واحد مخابرات و ارتباطات نظامی استفاده کرد . مدل های XD90 و XD110 لندرور دارای شاسی تقویت شده هستند و به منظور حمل محموله های نظامی با حجم مشخص مورد استفاده قرار میگیند. مدل XD130 مجهز به تجهیزات کامل پزشکی است و به عنوان آمبولانس مورد استفاده قرار میگیرد و ظرفیت حمل چهار مجروح بر روی برانکارد و یا شش مجروح به صورت نشسته بر روی صندلی را دارد. حداکثر ظرفیت بارگذاری این مدل ۱٫۴ تن است . CAV-100 مدل زره پوشش شده لندرور است که بر اساس نصب زره بر روی بدنه مدل ۱۱۰ ساخته شده است . این مدل ظرفیت حمل ۱۰ سرنشین را دارد و توسط نیروهای صلحبان مورد استفاده قرار میگیرد.یکی دیگر از مدل های لندرور ، مدل مجهز به کیت تسلیحاتی (WMIK) است . این کیت خودرو را به تسلیحات مختلفی از قبیل : تیربار های کالیبر ۷٫۶۲ و ۱۲٫۷ ، نارنجک اندازهای خودکار و پرتابگر موشک های ضد تانک هدایت شونده مجهز میکند. این مدل به منظور استفاده نیروهای ویژه و برای عملیات گشت زنی و پشتیبانی آتش نزدیک در نظر گرفته شده است. تمامی مدل های مدافع دارای استاندارد های ناتو هستند و توانایی کشش تریلری تا حداکثر وزن چهار تن را دارند. سری مدافع از پیشرانه های بنزینی ۲٫۵ لیتری یا دیزلی بهره میبرند که توانی بین ۶۸ الی ۱۱۱ اسب بخار دارند. علاوه بر این پیشرانه ۳٫۵ لیتری بنزینی نیز برای آن ها در نظر گرفته شده که حداکثر توانی معادل ۱۳۴ اسب بخار دارد.از دیگر ویژگی های این سری تعمیر و نگهداری آسان آن است. لندرور های سری مدافع از قابلیت حمل توسط هواپیما های ترابری نظامی برخوردار هستند و میتوان آن ها را در سریعترین زمان ممکن به نقاط مختلف جهان منتقل کرد.


 



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 7
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : سه شنبه 20 تير 1391
خودروي زرهي Foxhound

مهندسان انگليس از ساخت خودروي زرهي Foxhound با وزن هشت تن خبر دادند كه به گفته آنها، سرعت و قدرت مانور بالايي دارد.

در طراحي خودرو Foxhound مهندساني از شركت هاي بي ام و، مك لارن و ريكاردو مشاركت داشتند تا بتوانند سرعت خودرو زرهي را تا 112 كيلومتر در ساعت ارتقا دهند.


طراحي V شكل قسمت جلوي خودرو زرهي به افزايش سطح حفاظتي خودرو در مقابل انفجار كمك ميكند.

موتور خودرو در 30 دقيقه قابليت تعويض كامل را دارد. همچنين امكان حركت بر روي سه چرخ در شرايط اضطراري نيز در نظر گرفته شده است.



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 6
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
نویسنده : HP
تاریخ : سه شنبه 20 تير 1391
Gaz tigr جیپ روسی جذاب

   به نام خدا

با سلام خدمت دوستان

ابتدا توضیحاتی اجمالی ازGAZ TIGR و در ادامه تصاویری از این جیپ روسی:

این خودروی چند منظوره برای عرضه در بازارهای نظامی و غیرنظامی تولید شده است، برای من خیلی جالب بود که روسها هم جیپی مانند HMMWV (هامر) امریکایی دارند و تا چند ماه پیش که MW3 رو بازی کردم فکر نمی کردم روسها چنین چیپی ساخته باشند، این جیپ توسط بخش GAZ یا ( Gorkovsky.Avtomobilny.Zavod) کمپانی LLC توسعه یافته و برای اولین بار در سال۲۰۰۲ از آن رونمایی شده است با این حال به گزارش منابع مختلف در سال ۲۰۰۵ خط تولید این هامر روسی راه اندازی شده و تا سال ۲۰۱۰ ، بیش از۳۵۰ دستگاه از این جیپ ساخته شده است، در حال حاضر GAZ TIGR توسط وزارت دفاع و وزارت امور داخلی روسیه برای موارد گشت ، کاروانهای اسکورت و تیمهای واکنش سریع کاربری می شود،کمک فنر فنر تلسکوپی قوی، نوع سیستم تعلیق وقابلیت تنظیم فشار باد لاستیکهای آن متناسب با شرایط مختلف این توانایی را به GAZ TIGR داده است تا بتواند در زمین های ناهموار به سرعت ۹۰کیلومتر در ساعت دست پیدا کند، همچنین درساخت Тигр ازبرخی قطعات BTR-60 که یک خودروی APC است استفاده شده است ، GAZ TIGR می تواند در عمق۱٫۳ آب به راحتی به حرکت خود ادامه دهد. در نسخه استاندارد این جیپ همانند هامر دریچه ای در سقف تعبیه شده است تا سرباز بتواند در آن مستقر شده و به تیراندازی بپردازد لازم به ذکر است که قابلیت نصب مسلسل های ۷٫۶۲یا ۱۲٫۷میلیمتری و نارنجک انداز۳۰میلیمتری اتوماتیک به دلخواه روی این جیپ وجود دارد. در نسخه زرهی GAZ TIGR از صفحات زرهی ۵میلی متری استفاده شده است و سبب می شود خودرو دربرابر آتش سلاح های انفرادی مصونیت داشته باشد که البته به بهای ۷۰۰کیلوگرم اضافه وزن نسبت به نسخه استاندارد می انجامد.
یک نکته جالب در مورد جیپ GAZ TIGR همانطور که پیشتر به آن اشاره شد توسعه نسخه ویژه ای SPM )) برای وزارت امور داخلی روسیه از آن است که توسط پلیس ویژه و نیروهای OMON روسیه که در واقع همان SWAT روسی هستند استفاده می شود.

 

   

در پایان اگه دوست دارید یه دونه جیپ GAZ TIGR داشته باشید باید ۶۵ هزاردلارناقابل بپردازید

مشخصات :
ورود به خدمت : ۲۰۰۵
خدمه : ۱+۷
پیکربندی : ۴×۴
وزن (خالی) : ۵۳۰۰ کیلوگرم
ظرفیت حمل بار : ۱۵۰۰ کیلوگرم
طول : ۵٫۷ متر
عرض : ۲٫۴ متر
ارتفاع : ۲٫۴ متر
تسلیحات : تیربارهای ۱۲٫۷ ، ۷٫۶۲ میلیمتری یا نارنجک انداز۳۰ میلیمتری
نوع موتور : دیزل توربو شارژ
قدرت موتور : بسته به مدل ۱۸۰/ ۱۹۷/ ۲۱۵ اسب بخار
بیشینه سرعت : ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت
برد : ۹۰۰ الی ۱۰۰۰ کیلومتر
شیب : ۶۰ %
شیب جانبی : ۴۰ %

تصاویر :

 

   

 

 

 

 

 

 

 



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : سه شنبه 20 تير 1391
خودرو مین کوب Hydrema 910 MCV

پاکسازی مین همواره یکی از مشکلاتی است که کشور های مختلف جهان به خصوص کشور هایی که جنگ را تجربه کرده اند با آن مواجه هستند.بدین منظور روش های مختلفی برای پاکسازی تعریف شده که یکی از آنها استفاده از خودرو های مین کوب است که توسط کشور های مختلفی ساخته میشوند.خودرو مین کوب Hydrema 910 MCV توسط کشور دانمارک و به منظور پاکسازی میادین مین در مناطق جنگی و استفاده توسط نیروهای صلحبان در سال ۱۹۹۶ طراحی وساخته شد .مکانیزم پاکسازی این مین کوب به صورت جمع شونده طراحی شده و از محور گردان دارای ۷۲ ردیف زنجیر که در انتهای آنها چکشی نصب شده تشکیل میشود که در صورت آسیب به هر یک به راحتی و به سرعت قابل جایگزینی هستند. این روش پاکسازی اولین بار در در زمان جنگ جهانی دوم به کار گرفته شد. عرض مسیر پاکسازی شده توسط این سیستم ۳٫۵ متر و سرعت پاکسازی آن ۱٫۴ کیلومتر در ساعت است.در پشت محور گردان صفحه ای فولادی قرار گرفته که به انفجار مین مقاوم است و تمامی قسمت های عقب خودرو را پوشش میدهد.این خودرو دارای کابینی تمام فولادی بوده که سرنشینان را در مقابل گلول های کالیبر ۷٫۶۲ و انفجار مین در زیر بدنه محافطت میکند و ظرفیت سه سرنشین را دارد. از آنجایی که این خودرو برای پاکسازی مین به سمت عقب و در حالت معمول به سمت جلو حرکت میکند کابین آن از دو بخش کنترلی مجزا و در جهت مخالف هم برخوردار است.۹۱۰ Hyrema مجهز به دو پیشرانه دیزل توربوشارژ مدل Perkins 1006-6TW است که حداکثر توان ۱۷۸ اسب بخار دارند . یکی از پیشرانه ها به منظور حرکت خودرو و دیگری برای به حرکت درآوردن محور سیستم پاکسازی به کار گرفته میشوند. چنانچه پیشرانه اصلی آسیب ببیند امکان استفاده از پیشرانه دوم برای به حرکت درآمدن خودرو وجود دارد.این خودرو دارای شاسی مفصلی است که در این نوع از شاسی قسمت عقب و جلوی خودرو توسط مفصلی به هم متصل میشوند که قدرت مانور وشعاع گردش بسیار مناسبی برای خودرو فراهم میکند. علاوه بر اینها یک وینچ نیز بر روی خودرو تعبیه شده است.

مشخصات کلی:

سال ورود به خدمت : ۱۹۹۶
کشور سازنده : دانمارک
خدمه : ۱ نفر
وزن : ۱۸٫۶ تن
طول : ۹٫۱۸ متر
عرض :۲٫۷۹ متر
ارتفاع : ۲٫۷ متر
عرض مسیر پاکسازی شده : ۳٫۵ متر
سرعت پاکسازی : ۱٫۴ کیلومتر بر ساعت
پیشرانه : دو پیشرانه دیزل توربوشارژ مدل Perkins 1006-6TW diesel با توان ۱۷۸ اسب بخار بر ای هر کدام
حداکثر سرعت : ۳۵ کیلومتر
توانایی های حرکتی :
شیب : %۶۰
شیب جانبی : %۳۰
گام عمودی : ۰٫۵ متر
عبور از گودال : ۰٫۵ متر

 



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 12
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : سه شنبه 20 تير 1391
نفربر Chaimite V-200 ساخت پرتغال

نفربر Chaimite V-200 به منظور پاسخگویی به نیاز نیروهای مسلح پرتغال توسط شرکت پرتغالی Bravia ساخته شد.پروژه ساخت این نفربر در سال ۱۹۶۷ به تصویب ارتش پرتغال رسید.تولید این نفربر پس از تصویب ارتش پرتغال آغاز شد و بیش از ۶۰۰ دستگاه از آن در نمونه های مختلف ساخته شد.این نفربر با وجود عمر خدمتی و سن بالای خود همچنان به صورت محدود در خدمت ارتش پرتغال است اما ارتش تصمیم دارد به زودی نفربر Pandur II را جایگزین این نفربر کند.این نفربر علاوه بر خدمت در نیروهای مسلح پرتغال به کشورهای لیبی ، لبنان ، پرو و فیلیپین نیز صادر شده است.نفربر V-200 دارای بدنه زره پوش فولادی است که از آن در برابر گلوله هایی تا کالیبر ۷٫۶۲ میلیمتر و ترکش توپخانه حفاظت می کند.این نفربر بسته به مدل و نوع توانایی حمل تسلیحات گوناگونی را دارد.معمولا بر روی این نفربر یک تیربار ۱۲٫۷ میلیمتری قرار می گیرد.علاوه بر تیربار ۱۲٫۷ میلیمتری می توان بر روی این نفربر تیربارهای ۷٫۶۲ یا نارنجک اندازهای خودکار نیز نصب کرد..نفربر V-200 دارای یک نفربر خدمه در نمونه های غیر مسلح و دو نفر خدمه در نمونه مسلح است که شامل راننده و توپچی می شود.علاوه بر یک یا دو خدمه این نفربر توانایی حمل تا ۱۱ سرباز مجهز را دارد ، این سربازان می توانند با استفاده از سوراخ های تعبیه شده در نفربر به بیرون شلیک کنند.ورود و خروج خدمه و سرنشینان از درهای جانبی ، درب عقب و دریچه موجود در سقف نفربر انجام می گیرد.در نمونه اصلی این نفربر از یک موتور بنزینی ساخت شرکت Chrysler استفاده می شود ، با این حال به دلیل مشکلات به وجود آمده در سال ۱۹۸۰ موتور این نفربر با یک موتور کامینز دیزل با قدرت ۱۵۵ اسب تعویض شد.این خودرو به صورت کامل دو زیست است.حرکت خودرو در آب به وسیله دو موتور واتر جت صورت می گیرد.از روی این نفربر نمونه های فراوانی برای ایفای نقش های گوناگون ساخته شده است که در زیر به تعدادی از آن ها اشاره می کنیم.

نمونه ها:
V-200 نمونه تولید شده برای تفنگداران دریایی مجهز به ۸ راکت ۸۸ میلیمتری
V-300 نمونه شناسایی ، این خودرو دارای ۴ یا ۵ خدمه است و بر روی آن برجک توپ ۲۰ میلیمتری نصب شده است
V-400 نفربر پشتیبانی آتش مجهز به توپ ۹۰ میلیمتری
V-500 خودروی فرماندهی
V-600 خودروی خمپاره انداز این خودرو دارای ۴ خدمه است
V-700 خودروی ضد تانک مجهز به موشک های تاو یا میلان
V-800 آمبولانس زرهی
V-900 خودروی پشتیبانی زرهی
V-100 خودروی ضد شورش ، مجهز به آبپاش

مشخصات:
ورود به خدمت:۱۹۶۷
خدمه:۱ یا ۲ نفر
سرنشینان:۱۱ نفر
وزن:۶٫۸ تن
طول:۵٫۶ متر
عرض:۲٫۲۶ متر
ارتفاع:۲٫۳۹ متر
تسلیحات:تیربارهای ۱۲٫۷ و ۷٫۶۲ میلیمتری ، نارنجک انداز خودکار
موتور:کامینز دیزل
قدرت موتور:۱۵۵ اسب بخار
بیشینه سرعت خشکی:۹۰ کیلومتر در ساعت
بیشینه سرعت در آب:۵ کیلومتر در ساعت
برد:۸۰۰ کیلومتر
شیب:۶۵%
شیب جانبی:۴۰%
گام عمودی:۰٫۶ متر
عبور از گودال:نیم متر

 



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 11
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : سه شنبه 20 تير 1391
موشک های ایران با کدام کلاهک به سراغ دشمن می روند + عکس

، موشک های نظامی ساخته شده اند تا مواد منفجره را به محل هدف برسانند و پس از اصابت، با انفجار حاصله آن را از بین ببرند. این محموله در بخشی از موشک که اصطلاحاً به آن سر جنگی(کلاهک جنگیWarhead-) گفته می شود قرار می گیرد.

در موشک های بالستیک قدیمی و برخی از موشک های بالستیک فعلی، سر جنگی ثابت است یعنی موشک در مرحله نهایی حرکت، به همراه کل بدنه خود به سمت زمین می آید. در حالی که در موشک های جدید، سرجنگی جدا شونده است بدین معنی که بخش مربوط به محموله انفجاری پس از مرحله اوجگیری از موشک جدا شده و به سمت زمین حرکت می کند.

خانواده موشک های بالستیک ایرانی که بیشترین تعداد آنها را نمونه های گوناگون شهاب تشکیل می دهند از انواع این سرجنگی ها بهره مند هستند که هر یک مربوط به عملیات خاصی است. از اینرو در این گزارش بیشتر به بررسی کلاهک های جنگی موشک های بالستیک از نسل شهاب می پردازیم.

این کلاهک ها صرف نظر از ثابت یا جدا شونده بودن، دستکم از سه منظر قابل بررسی و مقایسه هستند: وجود قابلیت هدایت، خصوصیات شکلی و نوع محموله جنگی.

در صورت جدا شونده نبودن، وجود قابلیت هدایت و تصحیح مسیر برای کلاهک بستگی به خود موشک دارد. عمده موشک های بالستیک با استفاده از سامانه کنترل بردار رانش راهبری(کنترل) می شوند بنابراین پس از اتمام سوخت و خاموش شدن پیشران، قابل هدایت و راهبری نیستند.

سرجنگی های جدا شونده نیز معمولاً فاقد هدایت هستند و از اینرو به صورت ذاتاً پایدار طراحی می شوند تا پس از ورود مجدد به جو و ایجاد نیروهای آیرودینامیکی بر اثر حرکت روی بدنه به سمت زمین جهت گرفته و به مختصات انتهایی مسیر حرکت خود برسند. برخی از کشورها نظیر هند برای ساخت کلاهک هایی که در قوس نزولی مسیر پرواز قابل هدایت باشند تلاش کرده اند.

از آنچه در ظاهر پیداست، می توان نتیجه گرفت سرجنگی های موشک های بالستیک ایرانی از نسل شهاب و نمونه های توسعه یافته از روی آن از نوع هدایت شونده با سطح آیرودینامیکی نیستند و در صورتی که از موتورهای راکتی کوچک واکنشی به عنوان راه حل معمول در پرتابه های خارج از جو(یا سایر راه های ممکن) در آنها استفاده نشده باشد این کلاهک ها پس از خاموش شدن پیشران موشک و طبعاً پس از جدایی از بدنه موشک قابل تصحیح مسیر نیستند.

تنها موشک بالستیک کوتاه برد فاتح-110 با توجه به بهره مندی از بالک های کنترلی روی سرجنگی، تا انتهای مسیر قابل هدایت و راهبری است. برخی از نمونه های فاتح به نظر می رسد دارای سرجنگی جدا شوند باشند هر چند که برای موشکی در این رده، چنین چیزی مرسوم نیست.




موشک کوتاه برد فاتح-110

از نظر ظاهری، اولین انواع سرجنگی های شهاب، مخروطی ساده بودند که بعدها با دو نوع دیگر، تنوع یافتند. نوعی که در اینجا آن را «سه مخروطی» می نامیم با دو بخش مخروطی که اولی زاویه بیشتری دارد شروع شده و به واسطه یک حجم استوانه ای با طول قابل توجه به بخش مخروطی سوم می رسد. این ترکیب به نظر می رسد امروزه معمول ترین ترکیب هندسه ظاهری کلاهک های جنگی موشک های بالستیک کشور است زیرا علاوه بر خانواده شهاب، در موشک های قیام و سجیل-1 و 2 و عاشورا و قدر-1 و قدرF نیز دیده می شود.

نوع دیگر که آن را «دومخروطی» می نامیم، با یک حجم مخروطی از دماغه شروع شده و به واسطه یک حجم استوانه ای کوتاه به بخش مخروطی انتهایی می رسد.




انواع شکل ظاهری سرجنگی از سمت راست، دو مخروطی، سه مخروطی و مخروطی ساده

تحلیل های کارشناسان خارجی در باره این سه نوع طرح کلاهک بسیار جالب است. آنها با استفاده از نرم افزار های تحلیل دینامیک سیالات محاسباتی(CFD) و مکانیک پروازی، با فرض یک توزیع جرم همگن در داخل کلاهک که از نوک دماغه شروع شده و تا طول های مختلفی نزدیک به انتهای آن ادامه یابد شبیه سازی هایی را اجرا کرده و به این نتیجه رسیده اند که نوع سه مخروطی از دو نوع دیگر ضریب نیروی مقاوم(درگ) کمتری دارد؛ نوع دو مخروطی از دو نوع دیگر پایداری بیشتری دارد و بیشترین حجم محموله در شرایط ثابت در این نوع قابل انباشتن است. البته خواص دو نمونه جدیدتر به هم نزدیک تر است تا به نمونه قدیمی تر از سرهای جنگی موشک های شهاب.





سه نوع کلاهک روی سه نسل از موشک شهاب

هر چند در این تحلیل ها از فرضیات ساده کننده هم استفاده شده است اما با توجه به یکسان گرفتن عوامل تأثیرگذار مختلف برای هر سه نوع، می توان به این نتایج توجه و اعتماد نسبی کرد.

می دانیم سرجنگی موشک های دوربرد از جو خارج شده و پس از طی بخش قابل توجهی از مسیر خود در خارج از آن مجدداً به جو بازگشته و به سوی هدف سرازیر می شوند. در این شرایط و با توجه به نبود هدایت، کلاهک پایدارتر مناسب تر است پس منطقی خواهد بود که در نسل های جدید شهاب، قیام و سجیل خبری از نوع مخروطی ساده نباشد. خصوصاً با توجه به کم بودن ضریب نیروی مقاوم این طرح کلاهک، رسیدن موشک سجیل به سرعت تا 12 ماخ(بیش از 4000 متر بر ثانیه) در هنگام اصابت به هدف ممکن شده است.




موشک دوربرد سجیل با کلاهک سه مخروطی

همچنین برای رسیدن به بردهای بالاتر یا بهینه شدن خواص موشک می شود می توان مقداری از جرم سرجنگی کم کرد. شاید از اینرو باشد که سر جنگی موشک قیام حدود 750 کیلوگرم است.





موشک میانبرد قیام-1

بنابراین متخصصان کشورمان با بهره گیری از طرح های موجود و اجرای محاسباتی که با استفاده از اَبَررایانه، ماه ها به طول می انجامد، اقدام به بهسازی طرح کلاهک موشک های کشورمان کرده اند.



موشک دوربرد قدرF

از طرفی این سؤال مطرح می شود که چرا نوع سه مخروطی تنها در یک نسل از خانواده شهاب بکار رفته است؟ یک پاسخ منطقی می تواند مأموریت خاص این نمونه از موشک شهاب باشد. در واقع همیشه لازم نیست یک سرجنگی بسیار سنگین حمل شود و برای انهدام برخی اهداف، چنین کلاهکی مطلوب است. با نگاهی به انواع محموله های جنگی کلاهک ها این موضوع روشن تر می شود.

از نظر ماهیت عملکردی سر جنگی، دسته بندی از نظر منفرد یا غیر منفرد بودن آن صورت می گیرد.
کلاهک منفرد، نوع معمول و پایه کلاهک هر موشکی است. این سرجنگی بسته به مأموریت تعریف شده برای آن می تواند انفجاری شدید، ترکشزا، آتشزا و ... باشد که در موشک های بالستیک عموماً از نوع انفجاری شدید است.

جرم سرجنگی منفرد نسل های اول موشک شهاب-3 که در کلاهک مخروطی ساده جا داده شده اند از نوع انفجاری شدید بالغ بر 1000 کیلوگرم تی-ان-تی است که محوطه ای به شعاع بیش از 1500 متر را به طور کامل تحت تأثیر قرار می دهد.

نوع دیگر، کلاهک «چندگانه» یا «مجتمع» است که در واقع از کنار هم قرار گرفتن تعدادی کلاهک کوچکتر حاصل شده است و پس از جدا شدن کلاهک اصلی از موشک و در زمان مطلوب، این کلاهک های کوچک از سرجنگی اصلی جدا شده و با فاصله گرفته از هم به نقاط مختلفی برخورد می کنند. به طور معمول کلاهک های مجتمع، از سه تا 14 کلاهک کوچکتر تشکیل می شوند.

سرجنگی «خوشه ای» را می توان نوعی از کلاهک ها مجتمع دانست که از تعداد زیادی بمبچه(بمبلت) تشکیل شده اند. این نوع سرجنگی برای پوشش دادن یک منطقه نسبتاً وسیع که اهدافی با مقاومت کم در آن پراکنده شده اند مناسب است. البته بمبچه های سرجنگی خوشه ای موشک های بالستیک با بمب های خوشه ای معمولی که از هواپیماها رها می شوند ممکن است تفاوت های ابعادی داشته باشند. برخی منابع خارجی تعداد بمبچه های این سرجنگی را 1400 عدد اعلام کرده اند.

نوع دیگری از سرجنگی های موشک های ایران، «بارانی» نامیده شده است. این کلاهک نیز از تعداد زیادی بمبچه تشکیل شده اما فرایند عملکرد آن با خوشه ای متفاوت است به طوریکه پس از رسیدن به سطح زمین این مهمات به صورت شعاعی به اطراف پراکنده می شوند. در گزارش «کلاهک بارانی شهاب؛ تلفیقی مقتدرانه از رویش و ریزش» این نوع کلاهک را معرفی کرده بودیم.

گفتنی است کلاهک تعدادی از موشک های شهاب در رزمایش اخیر پیامبر اعظم که به سمت پایگاه هوایی شبیه سازی شده دشمن شلیک شدند از نوع خوشه ای یا بارانی بوده است. این دو نوع، بهترین سرجنگی برای انهدام هدف هایی مانند هواپیما که برخی در سطح یک فرودگاه پراکنده شده و برخی زیر آشیانه ها قرار دارند به شمار می رود.

در پایان باید گفت بهبود موشک های بالستیک کشور تنها منحصر به افزایش برد از 300 کیلومتر در شهاب-1 به 2000 کیلومتر در قدر و عاشورا و ... و بهبود دقت نبوده است بلکه بهینه سازی خصوصیات عملکردی و عملیاتی با تغییرات اجزای مختلف نیز در دستور کار بوده مثلاً استفاده از سوخت جامد، آن هم دو مرحله ای در موشک دوربرد و سریع سجیل که خواب را از چشم صهیونیست ها ربوده، حذف بالک در موشک میانبرد قیام-1 که تنها با وجود یک سامانه کنترلی فوق مدرن ممکن شده و آن را به کاندیدای مناسبی برای توسعه یک نمونه زیردریایی پرتاب تبدیل کرده و همچنین انواع کلاهک های مختلف که هریک برای طیفی از مأموریت ها کارایی بهینه دارند از دیگر جلوه های رشد و بالندگی در صنعت موشک های بالستیک ایران است که بخش زیادی از بازدارندگی تسلیحاتی کشور پس از جنگ تحمیلی مدیون این موشک ها است.



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 8
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
نویسنده : HP
تاریخ : دو شنبه 19 تير 1391
جرثقیل Terex-Demag MAC-50

جرثقیل نظامی Terex-Demag MAC-50 برای پاسخگویی به نیاز سپاه تفنگداران دریایی امریکا طراحی و ساخته شد.تولید این جرثقیل نسبت به مدلهای مشابه در طیف گسترده تری است .تفنگداران دریایی خواستار ۱۰۰ دستگاه از این جرثقیل شده اند و همینطور در قرارداد حق انتخاب ۳۰ دستگاه دیگر نیز پیش بینی شده است.در سال ۲۰۰۵ برای اولین برار تعداد ۴ شد و در سال ۲۰۰۶ تعداد ۴ دستگاه برای تست به یگان سپاه تفنگداران دریایی امریکا تحویل داده شد.در سال ۲۰۰۹ تحویل این جرثقیل ها به سپاه تفنگداران دریایی آغاز شد.این جرثقیل با جرثقیل هم خانواده خود AC-50-1 از طراحی و قطعات مشابهی بهره می برد.

این جرثقیل نظامی قادر به بلند کردن اجسامی به وزن ۴۵ تن می باشد که در سطوح دیگری مثل زدن پل و … مورد استفاده قرار میگیرد.تحرک و سرعت این جرثقیل از یک مکان به مکان دیگر نسبت به جرثقیلهای دیگر بیشتر است و به علت قدرت تحرک بالا میتواند برای یگانهای نظامی بسیار مفید باشد.

خدمه این جرثقیل دو نفر بوده و یک نفر نیز هنگام انجام ماموریت در کابین مخصوصی که در انتهای جرثقیل واقع شده مستقر می شود.در صورت نیاز می توان بر روی این جرثقیل کیت های حفاظت زرهی نصب کرد.
این جرثقیل دارای چند موتور دیزلی قدرتمند می باشد که هر کاری را برای این جرثقیل امکان پذیر کنند.این جرثقیل قادر به عبور از مناطق آب گرفته به عمق یک و نیم متر می باشد.این جرثقیل میتواند در تمام شرایط آب و هوایی از منفی ۳۲ درجه سانتیگراد تا مثبت ۵۰ درجه سانتیگراد به ماموریت خود ادامه دهد. جرثقیل MAC-50 میتواند توسط هواپیماهای ترابری و لجستیکی مثل C-5 و C-17 به راحتی از یک مکان به یک مکان دیگر انتقال یابد.این جرثقیل برای ماموریت های سریع و با مدت زمان کوتاه گزینه ای بسیار خوب است ، زیرا می تواند در مدت زمان کوتاهی مستقر و پس از پایان ماموریت به سرعت منطقه را ترک کند.

سال ورود به خدمت : ۲۰۰۹
خدمه : ۲ نفر
وزن :۳۱٫۷ تن
حداکثر بالابری:۴۵ تن
طول بوم : ۲۵ متر
موتور: Cummins QSC diesel
قدرت موتور: ۳۰۵ اسب بخار
حداکثر سرعت جاده ای: ۶۸ کیلومتر بر ساعت
محدوده : ۷۰۰ کیلومتر
قدرت حرکت در شیب: ۶۰ درصد
شیب جانبی: ۳۰ درصد
گام عمودی: تقریبا ۰٫۵ متر
سنگر : تقریبا ۱٫۲ متر
گدار آب : ۱٫۵ متر

 



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 8
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
نویسنده : HP
تاریخ : دو شنبه 19 تير 1391
خودروی زرهی Fahd محصول کشور مصر


خودروی زرهی فهد در پاسخ به نیاز ارتش مصر در صنایع مصری توسعه داده شد.
این خودرو در اصل نمونه توسعه داده شده طرح المانیthyssen henschelاست که نمونه های اولیه این طرح در المان ساخته شده است پس از این که این خودردو در در مصر به صورت اولیه شروع به ساخت کار کرد مصر در سال ۱۹۸۵ تصمیم به ارتقا ان گرفت که به تدریج نمونهای توسعه داده شده جایگزین نمونه ی اولیه آن شدند و ان نمونه ی دانگرید شده و پایه به کشورهای دیگر صادر شد. این کشورها که فهد به انها صادر شد از این قرار بودندالجزایر و کویت. عمان و زئیر که این کشورها اغلب پیکر بندی امنیتی خودرا براساس این خودرو بنا کردند البته این خودرد به صورتهای دیگری به دست بعضی از کشورها رسید که برای مثال در حمله عراق به کویت در سال ۹۱ تعداد زیادی از انها به دست نیرروهای عراقی افتاد .فهد در اساس یه جعبه از نوع فولاد زرهی است که بر روی شاسی مرسدس بنز ۹۱۱۱۷/۳۳۲است که با استفاده از قطعاتی که در دنیا تجارت و دفاعی است بهینه و توسعه داده شده

   

بدنه بزرگ این زره پوش باعث شده که این خودرو زره پوش برای اهداف زیادی کاربرد داشته باشد فضای داخلی ان میتواند ده نفر رو در خود جای دهد که در پشتی ان این امر رو سهولت میبخشد این خودرو به عقیده افراد زیادی بهترین گرینه برای عملیاتهای ویزه پلیس است و وسیله نقلیه امنیت داخلی مانند بانکهای بزرگ و …..

از امکانات داخلی این خودرو میتوان به دوربینهای مختلفی برای شرایط خاص تعبیه شده است دوربینها دید در شب حرارتی و …. و تهویه عالی که در این خودرو وجود دارد شرایط خوبی رو برای سرنشینان به وجود میاورد درسیستم پیشرانه این خودرو از تایرهای استفاده شده است که قابلیت حرکت هالی به این خودرو رو در زمینهای شنی و ماسه بادی رو به این خودرو میدهد سقف این خودرو به نوعی تعبیه شده است که میتواند مسلسهاس ۷٫۶۲و حتی ۲۰ میلیمتری رو حمل کند

در فهد ۳۰ یک برجک جنگ افزار bmp-ifvبرای اولین بار بر روی این خودرو نصب شده است و در اخر از توانای های این خودرو میتوان به عنوان خودرو فرماندهی ، امبولانس زرهی خودرو امنیت و خودرو حامل موشکهای ضد بالگرد و ضد تانک استفاده کرد.

مشخصات
ورود به خدمت: ۱۹۸۶
ظرفیت: ۱۰ نفر
وزن: ۱۰٫۹ تن
خدمه: ۲ نفر
طول: ۶ متر
عرض: ۲٫۴۵ متر
ارتفاع: ۲٫۱۰ متر
مسلسل ۷٫۶۲
موتور Mercedes-Benz OM 352A diesel
سرعت: ۹۰ کیلومتر
قدرت موتور: ۱۶۸ اسب بخار
برد: ۸۰۰ کیلومتر در ساعت
شیب: ۷۰%
شیب جانبی: ۳۰%
سنگر ۰٫۹



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 8
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
نویسنده : HP
تاریخ : دو شنبه 19 تير 1391
تانک m-90 محصول یوگوسلاوی

جزئیاتی درباره ی m-90 (گردباد) در دسترس است که نشان میدهد این تانک به طور کامل توسط کشور یوگسلاوی طراحی شده است.

شروع توسعه Vihor را در اواخر ۱۹۸۰s، احتمالا با هدف ساخت MBT است که می تواند به تدریج تکمیل و در نهایت جایگزین کردن ان با M84 است (M-84 در حال حاضر در خدمت است). نقطه اینجاست که هنوز چند مدت از توسعه ی طرح نگذشته بود که جنگ داخلی در یوگسلاوی (و با ان فروپاشی یوگسلاوی متحد ) شروع شد و این پروژه تعطیل شد . بر اساس گزارش ها فقط دو نمونه از این تانک ساخته شده .

VIHOR M-90 حدود ۹٫۷۴ متر طول و ۳٫۷۵ متر عرض و ۲٫۲۱ متر ارتفاع و وزن ان ۴۴ تن است و فشار ان بر زمین معادل ۰٫۷۲ kg/cm2 است . شاسی این تانک به شدت شبیه تانک T-72 است ، اما برجک کاملا جدید است ، برجک کاملا جدید شورون شکل با لبه های گرد در صدر است . ۶ ROADWHEELS در هر طرف وجود دارد.


نیرو ی محرکه توسط V46-TK1، موتور دیزلی V12 با قدرت ۱۲۰۰ اسب است سیستم انتقال نیرو همان سیستمی است که بعدا در DEGMAN M-95 استفاده شد ، با ۵ دنده جلو و ۱ دنده عقب . سیستم تعلیق و دنده در حال اجرا ان بسیار شبیه به T-72 است یا ممکت است در واقع روی ان ساخته شده باشد. با قدرت ۱۲۰۰ اسب بخار و وزن ۴۴ تن ، VIHOR M-90 دارای قدرت شگفت انگیز بالا بر وزن ۲۷٫۲۷ اسب بخار بر وزن است . ادعاشده است که M-90 اولین تانکی بود که دارای قدرت بالا / وزن بود . اما این شاهکار در حال حاظر در LEOPARD 2A0 و XM1 جنرال موتور XM1 کرایسلر دیده میشود.

توپ اصلی M-90 VIHOR توپ ۱۲۵ میلیمتری بدون خان ساخته ی ۲A46 شوروی هست . گفته شده با استفاده از مواد جدید و جعل تکنیک های شوروی توانسته اند نرخ اتش را بالاتر ببرند و یک لوله عمر ( TUBE LIFE ) از ۲A46 برای ان تعبیه شده است . همانطور که تمام توپ های ۱۲۵ میلیمتری میتوانند گلوله های HE-FRAG و HEAT و APFSDS شلیک کنند و برای انها توپ پرتابگر ATGM (به احتمال زیاد AT-8 SONGSTER) تعبیه شده برای این توپ نیز تعبیه شده است . این تانک دارای قابلیت بارگذاری تمام خودکار است ، شرکت سازنده ی این تانک ادعا کرده است که این تانک قابلیت شلیک ده گلوله در دقیقه را دارد . استوانه ی ناظم روغن دارای ۳۴۰ قطعه است که از قطعات AUTOLOADERS (بارگذاری های خودکار ) مورد استفاده شده از T-72 و M-84 است . بین لودر و ناظم روغن جای ۴۵ گلوله تعبیه شده است (برای توپ ) . جنگ افزار ثانویه شامل مسلسل کواکسیال M86 ، ۷٫۶۲ میلیمتری و مسلسل سنگین M87 12.7 معروف به راه بلد یا COYOTE است که هردو بالای تانک نصب شده است.

لکترونیک مورد استفاده در Vihor M-90 بهبود شده ی M-84 است که دارای یک سیستم تصویر برداری حرارتی، مسافت یاب لیزری و کامپیوتر دیجیتالی مبحی پرتاب گلوله واجسام پرتاب شونده به عنوان تجهیزات استاندارد هستند.قابلیت شکارچی قاتل را از طریق پریسکوپ TC نیز ادعا شد.

   


زره ی مورد استفاده در این تانک به نظر می رسد شبیه به نوع کامپوزیت مورد استفاده در تانک M-84 است که شامل یک لایه مواد غیر فلزی است .مقررات برای دوران به هر دو بدنه و برجک ساخته شده است. با توجه به تجهیز زودتر M-84، آن است که به احتمال بسیار زیاد است که M-90 با آستر ورقه ورقه کردن و دی اکسید کربن به صورت خودکار آتش سرکوب سیستم نصب شد. دامن های مسیر نصب شده است که گسترده تاز M-84 است . این تانک دارای سیستم NBC جمعی است. ( ترجمه ی ماشینی )

قیمت این تانک نامعلوم است

اطلاعات پایه

سال ورد به خدمت : هیچوقت وارد خدمت نشد

خدمه : سه نفر

وزن : تقریبا ۴۴ تن

ارتفاع : تقریبا ۲٫۲۱

طول : تقریبا ۹٫۴۷

عرض : تقریبا ۳٫۷۵

اسلحه ی اصلی : توپ ۱۲۵ میلیمتری بدون خان

ATGW : AT-8 SONGSTER
اسلحه ی فرعی : یک تیربار ۷٫۶۲ میلیمتری و یک تیربار ۱۲٫۷ میلیمتری

حرکت لوله به صورت عمودی :۶- تا ۱۳+

حرکت لوله به صورت افقی : ۳۶۰ درجه

مهمات اسلحه اصلی : ۴۵ گلوله

ATGW : نامعلوم

مهمات اسلحه های فرعی : ۶۰۰ فشنگ برای ۱۲٫۷ و برای ۷٫۶۲ ۲۰۰۰ فشنگ

موتور : V46-TK1 diesel

قدرت : ۱۲۰۰ اسب بخار

سرعت نهایی : ۷۲ کیلومتر بر ساعت

برد : تقریبا ۷۰۰ یا ۶۰۰ کیلومتر



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 8
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
نویسنده : HP
تاریخ : دو شنبه 19 تير 1391
آشنایی با ۵ موشک دوش پرتاب معروف در دنیا + تصاویر

در جریان عملیات طوفان صحرا، موشک ایگلا توانست یک فروند جنگنده بمب افکن “تورنادو” نیروی هوایی سلطنتی انگلستان و همچنین یک فروند اف ۱۶ آمریکایی را ساقط کند.
در سال ۱۹۹۵ نیز این موشک توانست یک میراژ ۲۰۰۰ فرانسوی را بر فراز یوگسلاوی سابق سرنگون کند.

در زمان جنگ جهانی دوم بود که اهمیت قدرت هوایی و مشکلاتی که ممکن است توسط آنها برای قوای پیاده به وجود آید بیش از پیش خود را عیان کرد. از همان به این سو بود که بحث مقابله با تهدیدات هوایی دشمن برای نیروهای زمینی و خصوصا رسته پیاده تبدیل به مسئله ای حیاتی شد.  در سال‌های بعد و با معرفی بالگردها این مسئله از حساسیت دوچندانی نیز بر خوردار شد.

در این میان توپهای ضد هوایی خیلی برای مقابله با تهدیدات هوایی هوشمند و چابک نبودند و عمده موشکهای ضد هوایی از هدایت راداری بهره برده و بسیار بزرگ و درعین حال ثابت بودند و توانایی پوشش واحدهای متحرک را نداشتند.

متخصصان دفاعی در نقاط مختلف جهان به دنبال راه چاره ای برای این معضل رفتند. راهی که توسط این کارشناسان پیشنهاد شد استفاده از موشک‌های سطح به هوای هدایت راداری که بر روی کشنده سوار شده اند و استفاده از موشک‌های سطح به هوای دوش پرتاب بود که با استفاده از یک جستجوگر حرارتی که در سر جنگی موشک قرار دارد، بود که بر روی هدف قفل کرده و به تعقیب آن می پردازد.

در اواخر دهه ۶۰ میلادی بود که روسها همزمان با آمریکایی ها موشک دوش پرتاب حرارتی خود یعنی سام ۷ را معرفی کرده و آمریکایی ها نیز به دنبال آن موشک “رد آی” را معرفی کردند. در سال‌های پس از آن به این سمت این گونه از موشک‌ها توسط کشورهای زیادی تولید می شوند و در حجم زیادی نیز صادر می گردند و امروزه تقریبا در هر ارتشی در جهان می توان انواعی از این سلاح را یافت.

بالگردها، هواپیماهای مسافربری و باربری، پرنده های نظامی کم سرعت و پهپادها از جمله قربانیان این گونه از موشک‌ها هستند.

FIM-92 Stinger

این موشک ضد هوایی دوش پرتاب آمریکایی ساخت شرکت “ریتهون” یکی از بهترین و مؤثرترین سامانه‌ها در این کلاس است.

   

این موشک نسل جدیدی از سامانه های ضد هوایی در غرب بوده است که از سال ۱۹۸۱ میلادی به این سو یکی از یکه تازان این عرصه است. اما باید سری به افغانستان در دهه ۸۰ بزنیم، یعنی جایی که این موشک آمریکایی شهرت هراس انگیزی برای خود کسب کرد.

 

در سال‌های اولیه اشغال افغانستان توسط قوای شوروی سابق، مجاهدین افغانی با مشکل بزرگ رو به رو بودند و آن هم واحدهای هوایی شوروی سابق بود.

در این میان بالگردهای میل ۲۴ ملقب به “ارابه شیطان” بیشترین مشکل را برای مجاهدین به وجود می آوردند. در ابتدا سازمان جاسوسی آمریکا ” CIA ” سعی کرد تا با تهیه موشکهای روسی سام ۷ از بازار سیاه و یا مدل چینی آن و حتی در اختیار گذاشتن موشک آمریکایی “رد آی” به مجاهدین کمک کند، اما این موشکها پاسخ گوی نیاز مجاهدین نبود و مشکل این تجهیزات موسوم به “هایند” به راه حلی ویژه نیاز داشت.

در سال ۱۹۸۵ میلادی بحثهای شدیدی در میان کنگره ، دولت و سیا در آمریکا در مورد رساندن موشک استینگر (به معنی نیش حشرات) به مجاهدین وجود داشت.

نهایتا یا کمک دولت پاکستان این موشکها به دست مجاهدین رسید و در سپتامبر ۱۹۸۶ اولین هایند روسی شکار شد. بسیاری از کارشناسان ورود استینگر را نقطه عطف و تغییر بزرگی در جنگ افغانستان می‌دانند. در طول سالهای بعد جنگ ده ها بالگرد و هواپیمای روسی به وسیله این موشک مورد هدف قرار گرفته و ساقط شدند.

یکی دیگر از مکان‌هایی که این موشک در آن توانست به خوبی و با موفقیت بالایی ظاهر شود، عملیات والفجر ۸ بود. در این عملیات بود که موشکهای استینگری که منابع ایرانی تهیه کرده بودند توانستند آسمان جزیره فاو را به قتلگاه بمب افکن های سوخوی ۲۰ و ۲۲ عراقی و همچنین بالگردهای متجاوز تبدیل کنند.

در سال‌های اخیر مدلهای مختلفی با ارتقاء های گوناگون از این موشک به بازار عرضه شده است. مشخصات کلی این موشک از این قرار است : وزن کلی: ۱۴ کیلو و ۳۰۰ گرم، وزن سر جنگی: ۳ کیلوگرم، سرعت موشک: ۷۵۰ متر بر ثانیه، برد موثر: ۷۶۰۰ متر.

از کاربران این موشک می توان به پرتغال، مکزیک، ایتالیا، ترکیه، انگلستان، شیلی و بنگلادش اشاره کرد.

Igla

سری موشک‌های ” Igla ” که در زبان روسی به معنای سوزن است از جمله قوی ترین موشکهای دوش پرتاب ضد هوایی حال حاضر جهان است.

   

 

روس‌ها با توجه به اهمیت همیشگی که برای سامانه های پدافندی داشته اند بعد از رو به رو شدن با عملکرد مرگبار موشک آمریکایی “استینگر” در افغانستان به دنبال ساخت مدلهای بهتر و موثرتر از موشکهای دوش پرتاب رفتند.

اولین مدل از این موشکهای در سال ۱۹۷۴ میلادی به خدمت ارتش شوروی سابق وارد شد که در دنیا با عنوان ” SA-14 ” شناخته می شود.

این موشک یک مدل ارتقاء یافته بر اساس موشک “SA-7″ بود که از توانایی مقاومت بیشتر در برابر اقدامات متقابل دشمن و همچنین زاویه درگیری بیشتری برخوردار بود. در سال ۱۹۸۱ میلادی نسل جدیدتر از این موشکها با نام ” Igla-1 ” که در غرب با نام “SA-16″ شناخته می شود وارد خدمت شد.

این موشک به نسبت مدلهای قبلی از برد و ارتفاع درگیری بیشتر، جستجوگر فروسرخ حساس تر، قابلیت مقابله بهتر با سامانه های اخلال گر الکترونیک و همچنین برخوردار از یک سامانه تشخیص دوست از دشمن بود. در تست هایی که در کشور آفریقای جنوبی صورت گرفت برتری این موشک نسبت موشک آمریکایی استینگر کاملا مشهود و مشخص بوده است.

در جریان عملیات طوفان صحرا این موشک توانست یک فروند جنگنده بمب افکن “تورنادو” نیروی هوایی سلطنتی انگلستان و همچنین یک فروند اف ۱۶ آمریکایی را ساقط کند.

در سال ۱۹۹۵ نیز این موشک توانست یک میراژ ۲۰۰۰ فرانسوی را بر فراز یوگسلاوی سابق سرنگون کند. اما در سال ۱۹۸۳ میلادی مدل ارتقاء یافته تری از این موشک به خدمت ارتش شوروی سابق وارد شد که در جهان غرب با نام ” SA-18 ” شناخته می شود.

این موشک نیز در مقایسه با سایر موشکهای خانواده “ایگلا” از سرعت و برد بیشتر و همچنین توان مقابله بهتر با اقدامات متقابل هواگردها برخوردار است. در سال ۲۰۰۴ میلادی جدیدترین موشک دوش پرتاب روسی با نام ” SA-24 ” یا ایگلا-اس به خدمت ارتش روسیه وارد شد.

این موشک با وزنی در حدود ۱۹ کیلوگرم، وزن سرجنگی ۲٫۵ کیلوگرم، بردی در حدود ۶۰۰۰ متر و سرعتی در حدود ۶۰۰ متر بر ثانیه به جدیدترین موشک دوش پرتاب ارتش روسیه تبدیل شده است.

این موشک علاوه بر مدل قابل پرتاب توسط یک نفر به صورت چندتایی درکنار یکدیگر نیز وارد خدمت شده است. سری موشکهای “ایگلا” به کشورهای زیادی از جمله: بلغارستان، برزیل، بلاروس، اندونزی، هند، مقدونیه، مکزیک، مراکش، کره جنوبی و ترکیه صادر شده است.

FN-16

کشور چین سالهای زیادی است که با اتکاء به صنایع بومی دفاعی خود به مسیر تولید سلاح های مختلف وارد شده و توانسته است علاوه بر تٱمین نیازهای ارتش خود، در بازار جهانی سلاح نیز خوش بدرخشد.

   

 

در سالهای اخیر مدلهای مختلفی از موشک‌های دوش پرتاب توسط صنایع دفاعی چین ساخته شده است که پیشرفته ترین آنها موشکهای سری ” FN-16 ” است.

این موشک مدل ارتقاء یافته سری موشکهای ” FN_6 ” است. این موشک دوش پرتاب با سامانه جستجوگر فروسرخ دارای وزنی در حدود ۱۸ کیلوگرم است و می تواند با سرعتی در حدود ۶۰۰ متر بر ثانیه حرکت کرده و با اهدافی تا فاصله ۶۰۰۰ متری و ارتفاع ۴۰۰۰ متری درگیر شود.

نکته جالب در مدل ارتقاء یافته این موشک که همان ” FN_16 ” است استفاده از سامانه های هدفگیری بر اساس امواج فرابنفش در کنار سامانه های شناسایی و تعقیب هدف فروسرخ است.

این قابلیت توان مقابله این موشک با سامانه های اقدام متقابل هواگردهای دشمن را شدیدا ارتقاء می دهد. این موشک تاکنون به کشورهای مالزی، کامبوج، سودان، پاکستان و پرو صادر شده است.

RBS-70

اما متفاوت ترین موشک در این لیست، سامانه پدافند هوایی ” RBS-70 ” ساخت شرکت سوئدی “Saab Bofors Dynamics” است. نسل های اولیه این موشک در اوایل دهه ۷۰ میلادی به خدمت وارد شدند.

از جمله کاربران مدلهای اولیه این موشک ایران است که از این موشک برای دفاع در ارتفاع پایین بهره برده و در جریان جنگ تحمیلی موفق شد تا با موفقیت تعدادی از پرنده های متجاوز عراقی را سرنگون کند. این موشک معمولا از یک تیم سه نفره برای عملیات بهره می برد.

   

 

یک سه پایه که بر روی آن صندلی و سامانه هدایت قرار دارد به عنوان بدنه اصلی پرتابگر استفاده می شود. سپس استوانه حامل موشک بر روی سامانه پرتاب بسته شده و سیستم آماده کار است.

این سیستم دفاع هوایی از روش “تعقیب امواج لیزر” برای یافتن اهداف خود استفاده می کند. کاربر این موشک با کمک سامانه های راداری حاضر در منطقه به موقعیت هدف پی برده و سپس با فرستادن امواج لیزر بر روی هدف قفل کرده و شلیک می کند.

موشک مورد نظر برای تعقیب هدف به دنبال امواج لیزری ساطع شده از سامانه پرتاب کننده می رود که این عمل باعث می شود تا اخلال در این موشک بسیار مشکل شود.

ارتقاء های صورت گرفته بر روی سامانه های الکترونیکی این موشک در سالهای اخیر باعث شده است تا این موشک بتواند بر علیه پرنده های بی سرنشین کوچک و همچنین موشکهای کروز نیز مؤثر باشد.

مشخصات موشک ” RBS-70 ” از این قرار است: وزن کلی سامانه:۸۷ کیلوگرم، طول: ۱ متر و ۳۲ سانتی متر، برد: ۸ کیلومتر، ارتفاع درگیری: ۵ کیلومتر، وزن سرجنگی: ۱٫۱ کیلوگرم و سرعت: ۲ برابر سرعت صوت. این موشک در مدلهای مختلف به کشورهایی همچون نروژ، ایران، پاکستان، سنگاپور، تایلند، تونس، فنلاند و بحرین نیز صادر شده است.

میثاق

این سری موشک ها پس از جنگ تحمیلی بیشتر مورد توجه قرار گرفته و برای ساخت آنها در کشور تلاش های بسیاری انجام شد و در نهایت امروزه نمونه پرکاربرد این موشک ها با نام میثاق۱و۲ به طور گسترده ای در حال خدمت در نیروهای مسلح کشورمان است.

میثاق ۲ بر اساس بهسازی نمونه قبلی به قابلیت های عملیاتی بهتری دست یافته است.

 

میثاق۱ موشکی با طول یک و نیم متر، دارای کمینه برد ۵۰۰ متر و بیشینه برد ۵۰۰۰ متر، توان درگیری با اهداف در سقف پروازی ۴۰۰۰ متر و کمینه ۳۰ متر است. سرعت این موشک بالغ بر ۶۰۰ متر بر ثانیه و جرم آن نزدیک به یازده کیلرگرم است که ۱٫۴۲ کیلوگرم آن را سرجنگی تشکیل داده و جرم موشک با پرتابگر که نفر باید آن را تحمل کند حدود ۱۷ کیلوگرم است.

با توجه به ویژگیهای پرتابگر، عمر انبارداری این موشک بالا بوده، دستور العمل پرتاب ساده و نرخ شلیک بالایی داشته و در دمای منفی۴۰ تا مثبت۶۰ درجه سانتیگراد قابل استفاده است.

سامانه هدایت خودکار امکان شلیک کن و فراموش کن را فراهم کرده و به کاربر اجازه می دهد سریعاً موضع پرتاب را ترک کرده و از خطر آسیب دیدن از سوی دشمن کاسته شود که به نسبت سایر دوش پرتاب های دنیا، کارآیی مناسبی را در اختیار نیروهای مسلح ایران قرار می دهد.

حسگر این موشک از نوع فروسرخ پیشرفته بوده و به آن توانایی حمله به هدف از تمام زوایا را می دهد بدین ترتیب این موشک توان درگیری با اهداف نزدیک شونده را نیز دارد.

این موشک برای دفاع از پیاده نظام و تأسیسات در صحنه نبرد سلاح مناسبی است و حمل آن روی موتور سیکلت، خودروها نظامی، بالگردها، قایق های تندرو و زیردریایی ممکن است. همچنین پرتابگر دوتایی آن بر روی خودروی وانت در کشور توسعه بافته است.

برخی کشورها نیز مجموعه های ۶ تایی از این نوع موشکها را بر روی شناورهای دریایی بکارگرفته اند که می تواند در ایران نیز مورد الگوبرداری قرار بگیرد.

شبکه گسترده دیدبانهای مرزی در کشورمان علاوه بر امکانات اپتیکی و سامانه های مخابراتی برای انتقال اطلاعات، به موشک های دوش پرتاب نیز مسلح هستند تا در صورت لزوم اقدام به درگیری با اهداف بنمایند.

با توجه به افزایش حجم تهدیدات هوایی و ظهور نسل جدید پرنده‌های بدون سرنشین و یا بالگردهای کوچک با توانایی مانور بالا به همراه موشک‌های کروز که در ارتفاع پایین پرواز می کنند، موشک‌های دوش پرتاب به عنوان بخش جدایی ناپذیر از تسلیحات پیاده نظام در بسیاری از ارتش های جهان وارد خدمت شده و همچنان تا سال‌‌های بعد به حیات خود ادامه می دهند که ایران از جمله پیشروان در این بحث است.

 



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 7
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
نویسنده : HP
تاریخ : دو شنبه 19 تير 1391
نصب ۷ نوع موشک از جمله ATV روی موتورهای مدرن + تصاویر

بسمه تعالی

نمونه ای از این موتورها با استتار بیابانی و آر-پی-جی-۲۹ و برخوردار از تورهای استتار چند طیفی رونمایی شده است. راکت انداز آر-پی-جی-۲۹ که امروزه در داخل کشور ساخته می شود، دارای قابلیت شلیک در شب و روز علیه اهداف زرهی، سنگرها و استحکامات دشمن است و قدرت بالای این سلاح در جنگ های اخیر و علیه بهترین تانک های غربی اثبات شده است.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، موتورهای چهار چرخ ATV-500 که پیش از این و در گزارش ابتکار جدید ایران در استرات‍ژی نبرد نامتقارن  به معرفی آنها پرداخته بودیم در مراسم دانش آموختگی دانشجویان افسری دانشگاه امام حسین(ع) با حضور رهبر معظم انقلاب در رژه کوتاهی حضور یافتند. آنچه قابل توجه بود تنوع تجهیزاتی بود که امکان اجرای طیف وسیعی از عملیات ها را با بهره گیری از خصوصیات تاکتیکی این موتورها ممکن می ساخت.
   

این موتورها ساخت وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح است که با تولید انبوه در اختیار یگان های عملیاتی ارتش و سپاه قرار گرفته است. ATVها ابتدا با حضور پرتعداد در رژه ۲۹ فرورین سال ۸۹ به طور عمومی در معرض دید قرار گرفتند و از آن پس پای ثابت رژه های تهران و سایر شهرستان ها شدند به طوریکه در رژه ۳۱ شهریور در اکثر استان ها به تعداد زیاد حضور داشتند.

این وسیله به دلیل برخورداری قدرت تحرک بالا، پایداری حرکتی خوب و توانایی مناسب حمل بار در راهبردهای جدید نیروهای مسلح مورد توجه قرار گرفته و در رزمایش ها نیز حضور یافته است. ای-تی-وی برای درگیری های سبک و نیمه سنگین توأم با جابجایی سریع، خصوصاً در مناطق صعب العبور بسیار مناسب است. از این رو با ایجاد آرایش های تسلیحاتی مختلف جدید متناسب با مأموریت های متنوع زمینی این وسیله جای خود را بیش از پیش تثبیت نموده است.

دست کم ۹ آرایش مختلف سلاح روی ای-تی-وی های حاضر در دانشگاه امام حسین(ع) دیده می شود.

نمونه مسقف، دارای انواع تجهیزات مخابراتی و یک تیربار PKM در جلو که برای اموری چون ارتباطات با مراکز فرماندهی و هماهنگی واحدهای عملیاتی در خط مقدم قابل به کارگیری است. تیربار PKM با نرخ آتش ۶۵۰ تیر بر دقیقه به برد مؤثر ۱۵۰۰ و برد نهایی ۳۸۰۰ متر رسیده و ۷٫۹ کیلوگرم جرم دارد.

نمونه مجهز به نارنجک انداز خودکار ۳۰ میلیمتری رو به عقب و یک تیربار دوشکا رو به جلو؛ این نارنجک اندازها ۱۲ کیلوگرم جرم، برد ۱۰۰۰ تا ۱۷۳۰ متر و نرخ آتش ۵۰ تا ۴۲۰ شلیک در دقیقه(۷ شلیک در ثانیه) بسته به شرایط انتخاب شده دارند. دوشکا هم که یکی از شناخته شده و قدرتمندترین تسلیحات پشتیبانی نیمه سنگین به حساب می آید دارای کالیبر ۱۲٫۷ میلیمتر و قابلیت اجرای آتش علیه نفرات، خودروها و اهداف هوایی کم سرعت است.

این سلاح ۳۲٫۳ کیلوگرمی نرخ آتش ۶۰۰ تیر بر دقیقه، برد مؤثر ۳۳۰۰ متر علیه اهداف زمینی، ۱۶۰۰ علیه اهداف هوایی و ۸۰۰ متر علیه اهداف زرهی سبک دارد. برد نهایی آن نیز به ۷۰۰۰ متر رسیده و بکارگیری گلوله های انفجاری تأثیری دوچندان به آن می دهد.

   

این دو سلاح برد و نرخ آتش مناسبی برای اجرای آتش پشتیبانی نیمه سنگین و تهاجم علیه نفرات، سنگرها و خودروهای دشمن در یک منطقه محدود دارند که در ترکیب با تحرک بالای ATV علاوه بر کاهش آسیب پذیری خود وسیله می تواند منطقه بزرگتری را نیز تحت پوشش قرار دهد. این نمونه را می توان با هدف اجرای آتش علیه اهداف نسبتآً محافظت شده دانست.

نمونه مجهز به تیربار PKT کالیبر ۷٫۶۲ و پرتابگر موشک ضدتانک توفان؛ موشک ضد تانک توفان که در نسل های مختلف با قابلیت های افزوده شده در کشور ساخته شده اند. از جمله موشک توفان-۵ با سرجنگی چند مرحله و قابلیت نفوذ بهتر در عمق زره. همچنین موشک ضد بالگرد قائم نیز که از روی توفان ساخته شده از همین پرتابگر قابل شلیک است. این نمونه دارای مأموریت تخصصی ضدزره است.

   

نوع توفان-۲ با سرجنگی دو مرحله ای دارای جرم ۱۹٫۱ کیلوگرم است که ۴٫۱ آن مربوط به مواد منفجره است. میزان نفوذ آن در زره بیش از ۷۵۰ میلیمتر، برد آن ۷۰ متر تا ۳۸۵۰ است. احتمال اصابت آن به هدف ۹۵ درصد است که میزان بالایی است. نرخ شلیک آن به طور معمول ۲ تا ۳ شلیک در دقیقه است که البته بسته به مهارت نفرات بیشتر هم می تواند باشد. موشک های ذخیره برای بارگذاری و شلیک مجدد نیز روی این ATV دیده می شود. سامانه ضدتانک توفان قابلیت شلیک در روز و شب را دارد.

تیربار PKT نیز ۱۰٫۵ کیلوگرم جرم، برد مؤثر ۱۵۰۰ متر و برد نهایی ۴۰۰۰ متر و نرخ آتش ۷۰۰ تا ۸۰۰ گلوله بر دقیقه دارد. تیربار در این وسیله برای برقراری حفاظت در برابر نیروی های دشمن مفید است تا فرصت برای بارگذاری مجدد موشک انداز فراهم شود. البته این تیربار قابلیت استفاده محدود علیه اهداف هوایی را نیز دارد.

نمونه مجهز به راکت انداز اس-پی-جی-۹؛ این راکت انداز که کالیبر پرتابه آن ۷۳میلیمتر است قابلیت ضد نفر و ضد زره داشته و به صورت بومی در کشور تولید می شود. برد گلوله ضدتانک آن ۱۳۰۰ متر با نفوذ تا ۴۰۰ میلیمتر، برد راکت ضد نفر آن ۴۵۰۰ متر و نرخ آتش آن تا ۴ شلیک بر دقیقه است. جرم این سلاح کمتر از ۵۰ کیلوگرم بوده و قابلیت استفاده از دوربین های دید در شب نیز برای آن وجود دارد. اس-پی-جی-۹ از جمله سلاح های بدون عقب نشینی است، از اینرو استفاده از آن روی ATV مشکلی به وجود نمی آورد.

به گزارش مشرق، نمونه دارای پرتابگر چهارتایی راکت ۱۰۷ میلیمتری و یک تیربار PKM رو به جلو؛ راکت های ۱۰۷ میلیمتری حاصب که از روی مینی کاتیوشاها ساخته شده اند ۱۸٫۹ کیلوگرم جرم، ۶۰۰ تا ۸۵۰۰ متر برد دارند. جرم پرتابگر چهار تایی دست کم ۷۰ کیلوگرم است که با چهار راکت به حدود ۱۴۵ کیلوگرم می رسد. بنابراین به نظر می رسد از نظر وزنی این ATV حامل سنگین ترین تجهیزات است خصوصاً تعدادی راکت ذخیره برای شلیک مجدد نیز در آن وجود دارد.

این سلاح برد و قدرت تخریب مناسبی در برابر اهداف غیر محافظت شده دشمن و پوشش یک منطقه کوچک دارد و حتی نمونه های تک لوله آن نیز برای کاربردهای زمینی ساخته شده است.

یک نمونه دارای پرتابگر دوتایی از همین راکت انداز در پهلوها و یک تیربار PKT رو به جلو و تجهیزاتی که زیر تور استتار چندطیفی قرار گرفته در بین نمونه های مختلف به چشم می خورد. نحوه استقرار این راکت انداز با زاویه بسیار کم بالای افق به نحوی است که به نظر می رسد برای شلیک مستقیم مورد استفاده قرار خواهد گرفت نه شلیک منحنی مانند راکت انداز چهارتایی. چنین چیدمانی برای مواردی چون اسکورت و یا گشت های شناسایی رزمی می تواند مفید باشد.

یک ATV دیگر نیز با ماهیت ضد زره در بین نمونه های نمایش داده شده وجود داشت که دارای چهار پرتابگر موشک آی-رعد-تی و یک تیر بار PKM رو به جلو بود. این موشک ها که دارای سرجنگی دو مرحه ای برای نفوذ به زره های واکنشی هستند در پرتابگرهای تکی روی یک سازه میله ای نصب شده اند بطوریکه دو موشک در بالا و دو موشک در پهلوهای این سازه قرار گرفته اند.

هر یک از این موشک ها بالغ بر ۱۱٫۷ کیلوگرم جرم داشته و برد آن بین ۴۰۰ تا ۳۰۰۰ متر و میزان نفوذ آن در زره ها بیش از ۴۰۰ میلیمتر است. این موشک ۰٫۹۸ متری دارای هدایت نیمه اتوماتیک فرمان به خطر دید همچون موشک توفان بوده و بیشترین مدت پرواز آن ۲۷ ثانیه عنوان شده است.

   

نمونه ای از ATVها با استتار جنگلی خود وسیله و نفرات حامل یک نفر تک تیرانداز که صیاد نامیده شده سلاحی دوربرد با کالیبر ۱۲٫۷ میلیمتر است. این تفنگ قدرتمند دارای برد تخمینی بیش از ۱۰۰۰ متر است و به عنوان اسلحه ای برای اصابت دقیق و با قدرت تخریب و تأثیرگذاری بالا روی اهداف شناخته می شود.

   

همچنین یک نمونه از این موتورها با استتار بیابانی و آر-پی-جی-۲۹ و برخوردار از تورهای استتار چند طیفی وجود داشت. راکت انداز آر-پی-جی-۲۹ که امروزه در داخل کشور ساخته می شود، دارای قابلیت شلیک در شب و روز علیه اهداف زرهی، سنگرها و استحکامات دشمن است. قدرت بالای این سلاح در جنگ های اخیر و علیه بهترین تانک های غربی اثبات شده است و بکارگیری آن روی ATV باعث ایجاد یک واحد رزمی مهلک علیه یگان های زرهی دشمن می شود.

مجموعه تسلیحات مشاهده شده روی این موتورها طیف نسبتاً کاملی از تجهیزات تدافعی و تهاجمی برای پشتیبانی از نفرات در همان خط مقدم درگیری را نشان می دهد. خصوصاً ماهیت تخصصی برخی از این تجهیزات نشان دهنده رویکرد فرماندهان به استفاده از تمامی امکانات برای رویایی با تهدیدات مختلف به قوی ترین وجه ممکن را دارد.

هر چند در تصاویر منتشر شده جای موشک های سطح به هوای دوش پرتاب خالی بود اما ATVها توانایی بالقوه به کارگیری پرتابگرهای چند تایی این موشک ها را دارند. سلاحی که وجود آن در مناطق حضور تعداد زیادی از نفرات و ادوات شاید به اندازه تجهیزات مخابراتی لازم باشد.

   

البته با توجه به اینکه رویکرد انتشار این تصاویر تخصصی نبوده شاید دوش پرتاب ها روی موتورهای انتهایی وجود داشته اند و تصویر آنها برای انتشار انتخاب نشده است. بعلاوه همانطور که اشاره کردیم پرتابگر توفان قابلیت شلیک موشک ضد بالگرد قائم در صورت وجود سامانه هدفگیری و هدایت مربوطه را دارد.

توانایی ATVها در حرکت راحت و مطمئن در مناطق مختلف از کوهستان گرفته تا صحرا و جنگل، حمل و نقل هوایی راحت تعداد قابل توجهی از آنها در هواپیماهای ترابری (که در گزارش قبلی به آن پرداختیم) کارایی این ادوات را بسیار بیشتر کرده و اثرگذاری تعداد کمی از این وسائل را در نبرد با دشمن پرتعداد با بهبود بقاپذیری رزمی بسیار بیشتر می نماید.



:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 12
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
نویسنده : HP
تاریخ : دو شنبه 19 تير 1391